Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
George Chaney
amerykański bokser zawodowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
George Henry „K.O.” Chaney (ur. 16 kwietnia 1892 w Baltimore, zm. 20 grudnia 1958 tamże) – amerykański bokser zawodowy.
Jest uważany za jednego z bokserów o najmocniejszym ciosie w historii. Jego przydomek „K.O.” (knock out) wymyślił podobno Charlie Chaplin, który powiedział, że Chaney bije tak mocno, że jego drugie imię to musi być nokaut[1]. Chaney miał jednak również „szklaną szczękę”, przez co wiele pojedynków przegrał przed czasem i nigdy nie został mistrzem świata[2].
W toku swej kariery pięściarskiej, która trwała od 1910 do 1925, stoczył 178 walk, w których 101 wygrał (78 przed czasem), 21 przegrał, 3 zremisował, a 53 było w formule no decision[3]. Tylko dwukrotnie walczył o pas mistrza świata. 4 września 1916 w Cedar Point w Sandusky ówczesny mistrz w wadze piórkowej Johnny Kilbane znokautował Chaneya w 3. rundzie. Była to ostatnia obrona tytułu przez Kilbane’a, który został pozbawiony pasa mistrza świata w 1922 z powodu nieaktywności[4].
Chaney i Johnny Dundee stoczyli 18 listopada 1921 w Madison Square Garden w Nowym Jorku pierwszą walkę o tytuł mistrza świata w nowo utworzonej kategorii junior lekkiej. Dundee zwyciężył wskutek dyskwalifikacji Chaneya w 5. rundzie za zbyt niskie ciosy[5].
W toku swej kariery Chaney dwukrotnie pokonał Kida Williamsa w 1911. Zwyciężyli go: Abe Attell w 1913, Johnny Kilbane w 1916, Lew Tendler w 1919, Rocky Kansas w 1920 i Johnny Dundee w 1920 i 1921. Stoczył również pojedynki no decision z Lewem Tendlerem, Rockym Kansasem i Johnnym Dundee. W ostatniej walce Chaneya Danny Kramer znokautował go w 1. rundzie 8 października 1925[3].
George „K.O.” Chaney został wybrany do International Boxing Hall of Fame w 2014[1].
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads