Giulio Spinola

Giulio Spinola (ur. 13 maja 1612 w Genui, zm. 11 marca 1691 w Rzymie) – włoski kardynał.

Giulio Spinola

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1612 Genua
Data i miejsce śmierci	11 marca 1691 Rzym
Biskup Lukki
Okres sprawowania	1677–1690
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	10 lutego 1658
Kreacja kardynalska	15 lutego 1666 Aleksander VII
Kościół tytularny	Ss. Silvestri et Martini in Montibus S. Chrysogoni S. Mariae trans Tiberim S. Praxedis

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	10 lutego 1658
Konsekrator	Girolamo Boncompagni
Współkonsekratorzy	Tommaso Carafa Bartolomeo Cresconi
Konsekrowani biskupi Casimirus Damokos 17 czerwca 1668 Virginio Orsini 30 marca 1671 Luca Tisbia 22 listopada 1671 Giovanni Geronimo Doria 22 listopada 1671 Giovanni Battista Falvo 22 listopada 1671 Giovanni Battista Desio 16 maja 1674 Raffaele Riario Di Saono 16 maja 1674

Życiorys

Urodził się 13 maja 1612 roku w Genui, jako syn Giovambatisty Spinoli i Isabelli Spinoli^[1]. Po studiach uzyskał doktorat z prawa i teologii^[1]. Po studiach był gubernatorem kilku miast, m.in. Umbrii, a także referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej^[1]. 14 stycznia 1658 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Laodycei, a 10 lutego przyjął sakrę^[2]. W tym samym roku został nuncjuszem w Królestwie Neapolu, jednak po siedmiu latach zrezygnował i został nuncjuszem przy cesarzu rzymskim^[2]. 15 lutego 1666 roku został kreowany kardynałem in pectore^[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 7 marca 1667 roku i nadano mu kościół tytularny Ss. Silvestri et Martini in Montibus^[2]. W czerwcu 1670 roku został arcybiskupem ad personam Nepi i Sutri, jednak po siedmiu latach został przeniesiony do diecezji Lukka^[2]. W 1690 roku zrezygnował z biskupstwa, ze względu na zły stan zdrowia i wrócił do Rzymu^[1]. Zmarł tamże 11 marca 1691 roku^[1].