Grzegorz Chodkiewicz

Grzegorz (Hrehory) Aleksandrowicz Chodkiewicz herbu własnego (ur. ok. 1513 – zm. 12 listopada 1572) – hetman wielki litewski od 1566, kasztelan wileński od 1564, wojewoda kijowski od 1555, wojewoda witebski od 1554.

Zobacz też: Grzegorz Chodkiewicz (trener koszykówki).

Grzegorz (Hrehory) Chodkiewicz

Gryf z Mieczem
Rodzina	Chodkiewiczowie herbu własnego
Data urodzenia	ok. 1513
Data śmierci	12 listopada 1572
Ojciec	Aleksander Chodkiewicz
Żona	Katarzyna Wiśniowiecka
Dzieci	Andrzej Chodkiewicz Aleksander Chodkiewicz Aleksandra Chodkiewicz Anna Chodkiewicz

Był synem wojewody nowogródzkiego Aleksandra Chodkiewicza. Od 1544: starosta tykociński, podkomorzy litewski, od 1554 wojewoda witebski, od 1555 kijowski, od 1559 kasztelan trocki. Wziął udział w wojnie litewsko-rosyjskiej 1558–1570, w 1561 jako hetman nadworny litewski wyruszył na czele wojska litewskiego do Inflant przeciw Rosji. Tam jednak zamiast bić się rozpoczął pertraktacje z wodzem moskiewskim Czeladninem „jak prawosławny z prawosławnym”. Efektem było spustoszenie przez Rosjan Witebska i utrata Połocka(inne języki) 1563. 26 stycznia 1564 Chodkiewicz wraz z hetmanem wielkim litewskim Mikołajem Radziwiłłem Rudym odniósł nad Rosjanami świetne zwycięstwo w bitwie pod Czaśnikami. Na sejmie bielskim 1564 roku był świadkiem wydania przywileju bielskiego przez króla Zygmunta II Augusta^[1]. W uznaniu zasług wojskowych król Zygmunt II August mianował go w 1564 kasztelanem wileńskim i w 1566 hetmanem wielkim litewskim. W 1569 roku jako jeden z nielicznych magnatów litewskich był zwolennikiem unii lubelskiej, którą podpisał^[2].