Grzegorz Kaliciak (oficer)

Grzegorz Seweryn Kaliciak (ur. 23 marca 1973 w Prudniku^[1]) – generał brygady Sił Zbrojnych RP.

Pułkownik Grzegorz Kaliciak wraz z aktorami i reżyserem na planie filmu Karbala

Grzegorz Kaliciak

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1973 Prudnik
Przebieg służby
Lata służby	1993–2025
Siły zbrojne	Siły Zbrojne RP
Jednostki	4 Batalion Rozpoznawczy, 1 Batalion Piechoty Zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej, 17 Brygada Zmechanizowana, PKW Irak, PKW Afganistan, Batalion Dowodzenia, 6 Mazowiecka Brygada Obrony Terytorialnej, 14 Zachodniopomorska Brygada Obrony Terytorialnej, Wojskowa Akademia Techniczna, 15 Brygada Zmechanizowana
Stanowiska	dowódca plutonu, dowódca kompanii, szef sztabu batalionu, zastępca dowódcy batalionu, dowódca batalionu, szef sztabu brygady, dowódca brygady, prorektor ds. wojskowych, dowódca brygady
Główne wojny i bitwy	II wojna w Zatoce Perskiej (obrona ratusza w Karbali), wojna w Afganistanie
Odznaczenia

Życiorys

Był wychowywany przez matkę Władysławę Kaliciak^[2], która była pracowniczką Zakładów Przemysłu Bawełnianego „Frotex”, i babcię^[3]. Jego ojcem był Franciszek Kaliciak^[4]. Jako dziecko zaczął interesować się wojskiem, mieszkał w pobliżu poligonu w Prudniku i często spotykał żołnierzy prudnickiej jednostki. Trenował koszykówkę w zespole kadetów Pogoni Prudnik, gdzie jego trenerem był m.in. Andrzej Chybziński^[5]. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 3 i Zespołu Szkół Rolniczych w Prudniku^[6][7]. Następnie został absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu z 1997. Podjął studia na kierunkach politologia oraz zarządzanie kryzysowe. Jako żołnierz zawodowy podjął służbę w 4 Batalionie Rozpoznawczym w Wędrzynie w składzie 4 Dywizji Zmechanizowanej, pełniąc funkcję dowódcy plutonu. Po awansie na stopień kapitana w 1999 pełnił funkcję dowódcy kompanii do 2001. Następnie był dowódcą kompanii w 1 Batalionie Piechoty Zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej w składzie 17 Brygady Zmechanizowanej. W ramach 17 Brygady Zmechanizowanej sprawował stanowisko szefa sztabu batalionu i zastępcy dowódcy 1 Batalionu Piechoty Zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej. Został awansowany do stopnia majora. Został dowódcą Batalionu Dowodzenia Strzelców Wielkopolskich im. por. Jana Rzepy. Został awansowany do stopnia podpułkownika. W lipcu 2016 awansował na stanowisko szefa sztabu 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej.

Pełnił służbę wojskową na misjach wojskowych poza granicami Polski. Służył w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku: w 2004 podczas II zmiany jako dowódca kompanii rozpoznawczej, w 2006 podczas IV zmiany, w 2007 podczas VIII zmiany jako szef TOC (taktyczne centrum dowodzenia). Na początku kwietnia 2004 na stanowisku dowódcy kompanii rozpoznawczej dowodził obroną ratusza w Karbali podczas II wojny w Zatoce Perskiej (jego przełożonym był ppłk Tomasz Domański)^[8][9]. Służył także w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie: podczas VIII zmiany od 2010 do 2011 (w niepełnym wymiarze czasowym), podczas IX zmiany w 2011 jako zastępca dowódcy Zgrupowania Bojowego BRAVO.

Został autorem książki pt. Karbala. Raport z obrony City Hall, opublikowanej w kwietniu 2015^[10]. Był także konsultantem wojskowym i statystą przy produkcji filmu fabularnego pt. Karbala (premiera we wrześniu 2015), ukazującego wydarzenia z 2004, w którym przedstawiono postać kpt. Kalickiego, pierwowzorem którego była osoba kpt. Grzegorza Kaliciaka^[11][12]. W 2016 ukazała się książka G. Kaliciaka pt. Afganistan. Odpowiedzieć ogniem (prawdziwa historia działań 17 Brygady), w której opisał misję żołnierzy z Międzyrzecza i Wędrzyna w Afganistanie w 2011^[13].

W dniu 12 stycznia 2018 odszedł z 17 Brygady Zmechanizowanej, po czym w stopniu pułkownika objął stanowisko dowódcy 6 Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej^[14]. 27 września 2019 został wyznaczony na dowódcę formującej się 14 Zachodniopomorskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Od 1 października 2020 był prorektorem ds. wojskowych Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie^[15]. W Akademii Marynarki Wojennej uzyskał stopień doktora w dziedzinie nauk społecznych – nauk o bezpieczeństwie (2022), a 29 września 2023 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 15 BZ^[16]. W sierpniu 2024 został mianowany przez Prezydenta RP generałem brygady^[17]. W dniu 31 stycznia 2025 zakończył zawodową służbę wojskową^[18].

Odznaczenia i wyróżnienia

Mural na 100-lecie niepodległości w Prudniku

• Wojskowa odznaka „Za Rany i Kontuzje”
• Krzyż Kawalerski Orderu Krzyża Wojskowego – 2009^[19][20][21]
• Krzyż Wojskowy – 2015^[22]
• Krzyż Zasługi za Dzielność
• Wojskowy Krzyż Zasługi – 2022^[23]
• Gwiazda Iraku
• Gwiazda Afganistanu
• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości – 2019^[24]
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych
• Złota Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej
• Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej (wz. 2012)
• Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
• Złota odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia – 2017^[25]
• Odznaka pamiątkowa 17 WBZ
• Odznaka pamiątkowa 14 ZBOT
• Wpis do Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej – 2006^[4]
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
• Nagroda „Buzdygan” – Żołnierz Roku 2009^[26][27]
• Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie”
• Medal NATO za misję ISAF
• Honorowy Obywatel Prudnika – 2020^[28]

W 2019 postać Kaliciaka znalazła się na muralu niepodległościowym na ścianie budynku przy ul. Klasztornej 4 w Prudniku, namalowanym przez Rafała Roskowińskiego^[29]. W 2021 na cześć Kaliciaka imię „Grzegorz” otrzymał dąb czerwony ustanowiony pomnikiem przyrody na terenie parku za budynkiem II Liceum Ogólnokształcącego w Prudniku^[30].

Publikacje

• Karbala. Raport z obrony City Hall (2015) ISBN 978-83-8049-142-7
• Afganistan. Odpowiedzieć ogniem (2016) ISBN 978-83-8049-300-1
• Bałkany. Raport z polskich misji (2019) ISBN 978-83-8049-839-6
• Bez taryfy ulgowej. Kobiety w wojsku (2020) ISBN 978-83-8191-075-0