Hanno Pevkur

Hanno Pevkur (ur. 2 kwietnia 1977 w Iisaku) – estoński polityk, prawnik, samorządowiec, parlamentarzysta, od 2009 do 2012 minister spraw społecznych, w latach 2012–2014 minister sprawiedliwości, w latach 2014–2016 minister spraw wewnętrznych, od 2022 minister obrony, przewodniczący Estońskiej Partii Reform (2017–2018).

Hanno Pevkur

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1977 Iisaku
Minister spraw społecznych Estonii
Okres	od 2009 do 2012
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Maret Maripuu
Następca	Taavi Rõivas
Minister sprawiedliwości Estonii
Okres	od 2012 do 2014
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Kristen Michal
Następca	Andres Anvelt
Minister spraw wewnętrznych Estonii
Okres	od 2014 do 2016
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Ken-Marti Vaher
Następca	Andres Anvelt
Minister obrony Estonii
Okres	od 2022
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Kalle Laanet
Odznaczenia

Życiorys

Studiował w tallińskiej szkole ekonomii, w 2002 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu. Dwa lata wcześniej wstąpił do Estońskiej Partii Reform. Pracował w administracji lokalnej, od 2003 do 2005 był urzędnikiem w dzielnicy Nõmme. W latach 2005–2007 zasiadał w stołecznej radzie miejskiej, w 2005 krótko pełnił funkcję wiceburmistrza Tallinna ds. edukacji, kultury i sportu.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego. Z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w 2011, 2015^[1], 2019^[2] i 2023^[3].

W lutym 2009 zastąpił Maret Maripuu na stanowisku ministra spraw społecznych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. W kwietniu 2011 ponownie objął urząd ministra spraw społecznych w trzecim gabinecie tego samego premiera^[4]. W grudniu 2012 przeszedł na urząd ministra sprawiedliwości, zastępując Kristena Michala^[5].

W powołanym w marcu 2014 nowym rządzie Taaviego Rõivasa przeszedł na stanowisko ministra spraw wewnętrznych^[6]. W kwietniu 2015 kolejny raz zaprzysiężony na urząd ministra spraw wewnętrznych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera^[7]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym rządem w listopadzie 2016.

W styczniu 2017 został nowym liderem Estońskiej Partii Reform^[8], w kwietniu 2018 zastąpiła go Kaja Kallas. 18 lipca 2022 został ministrem obrony w drugim rządzie przewodniczącej swojej partii^[9]. Utrzymał tę funkcję również w powołanym 17 kwietnia 2023 trzecim gabinecie Kai Kallas^[10] oraz w utworzonym 23 lipca 2024 rządzie Kristena Michala^[11].

Odznaczenia

• Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy (Ukraina, 2023)^[12]