Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Helena Suková
tenisistka czeska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Helena Suková (ur. 23 lutego 1965 w Pradze) – czeska tenisistka, czterokrotna finalistka turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, zwyciężczyni czternastu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, medalistka olimpijska, zdobywczyni Pucharu Federacji.
Remove ads
Styl gry
Wysoka zawodniczka (1,88 m), praworęczna, grająca ofensywnym stylem „serwis-wolej”, pochodzi z rodziny tenisowej. Jej matka Věra była w 1962 finalistką Wimbledonu, ojciec Cyril stał na czele Czechosłowackiej Federacji Tenisowej. Jej młodszy brat, również Cyril, zalicza się do czołowych deblistów świata i partnerował siostrze w kilku wielkoszlemowych zwycięstwach w mikście.
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
Karierę zawodową rozpoczęła w 1983 i występowała na światowych kortach przez piętnaście lat. Pierwszy turniej w grze pojedynczej wygrała już w 1982 w Newport, w grze podwójnej w 1984 – w Marco Island (Floryda, z Haną Mandlíkovą). W grudniu 1984 po raz pierwszy wystąpiła w finale wielkoszlemowym w singlu – w Australian Open (rozgrywanym wówczas jeszcze pod koniec roku) pokonała kilka rywalek ze ścisłej czołówki światowej (m.in. Kohde-Kilsch, Shriver, Navrátilová), by dopiero w finale ulec Amerykance Chris Evert w trzech setach (6:7, 6:1, 6:3). Półfinałowe zwycięstwo nad Navrátilovą przerwało serię 74 zwycięstw tej tenisistki.
W 1986 Suková była w finale US Open, po półfinałowym zwycięstwie nad Evert; w decydującym meczu nie sprostała Navrátilovej. Trzeci wielkoszlemowy finał w singlu osiągnęła w Australian Open w 1989 (przeniesionym już na styczeń), gdzie pokonała w ćwierćfinale Navrátilovą, w półfinale rewelacyjną Nowozelandkę Belindę Cordwell, by w finale przegrać z Niemką Steffi Graf. W 1993 ponownie była finalistką US Open (jako nr 12 na świecie była najniżej sklasyfikowaną finalistką tego turnieju od 1978), pokonała m.in. Navrátilovą, Katerinę Maleewą i Arantxę Sánchez Vicario; także czwarty (i ostatni w karierze) singlowy finał wielkoszlemowy nie przyniósł jej końcowego sukcesu, tym razem lepsza okazała się Graf (3:6, 3:6). Udało się natomiast Sukovej wygrać w US Open 1993 turniej deblowy (z Sánchez Vicario) i mikstowy (z Australijczykiem Woodbridgem); stała się tym samym siódmą tenisistką w erze „open” (od 1968), która w jednym turnieju wielkoszlemowym zaliczyła wszystkie trzy finały.
Poza występami finałowymi Helena Suková osiągnęła w grze pojedynczej jedenaście ćwierćfinałów i trzy półfinały w Wielkim Szlemie. Wygrała łącznie dziesięć turniejów (m.in. Canadian Open w 1986), a jej najwyższym miejscem w rankingu światowym była pozycja nr 4. W 1985 została wyróżniona przez WTA tytułem zawodniczki, która poczyniła w sezonie największe postępy. Ponad 10 lat później w czerwcu 1996 jako dziewiąta tenisistka w erze „open” przekroczyła liczbę 600 zwycięstw; jubileuszowe zwycięstwo odniosła w ćwierćfinale turnieju w Rosmalen (na kortach trawiastych), pokonując czwartą na świecie Chorwatkę Ivę Majoli (ostatecznie Suková przegrała w tym turnieju w finale). Łącznie jedenaście razy zakwalifikowała się do podsumowującego sezon turnieju Masters.
Kariera deblowa przyniosła Helenie Sukovej znacznie większe sukcesy. Wygrała łącznie 68 turniejów, w tym dziewięć wielkoszlemowych, była liderką rankingu deblistek, zdobyła z Janą Novotną dwa srebrne medale olimpijskie (Seul 1988 i Atlanta 1996); wraz z Novotną tworzyła parę, której WTA przyznało mistrzostwo świata za lata 1989 i 1990. Była trzynastokrotną uczestniczką deblowego turnieju Masters, jeden raz udało się jej w nim triumfować (1992, z Sánchez Vicario). Do partnerek, z którymi osiągała znaczące sukcesy, można zaliczyć Niemkę Claudię Kohde-Kilsch, rodaczkę Janę Novotną, Hiszpankę Arantxę Sánchez Vicario. Sporadycznie występowała także z innymi znanymi tenisistkami, m.in. Navrátilovą, Graf, Mary Joe Fernández, Gigi Fernández, Natallą Zwierawą, Łarysą Sawczenko-Neiland.
Do sukcesów deblowych należy doliczyć udane występy w grze mieszanej. Wygrała pięć turniejów wielkoszlemowych, startując w parze z bratem Cyrilem i Australijczykiem Toddem Woodbridgem. Sukcesy świętowała również jako reprezentantka kraju, najpierw Czechosłowacji, pod koniec kariery Czech. Oprócz wspomnianych sukcesów olimpijskich w deblu startowała także w Barcelonie w 1992. W 1989 w parze ze Słowakiem Miloslavem Mečířem wygrała (dla Czechosłowacji) inauguracyjną edycję Pucharu Hopmana, wkrótce uznanego za nieoficjalne mistrzostwa świata w grze mieszanej. W latach 1981–1996 występowała w reprezentacji w Pucharze Federacji (od 1995 w zespole Czech), mając znaczący udział w zdobyciu tego trofeum w 1983, 1984, 1985 i 1988.
Wieloletnią karierę sportową Suková zamierzała zakończyć po Australian Open w 1998, ostatecznie jednak wystartowała jeszcze pół roku później na Wimbledonie. Oba występy zakończyła na I rundzie. Jej łączne zarobki na korcie przekroczyły sześć milionów dolarów; na sportowej emeryturze zajmuje się m.in. interesami w branży restauracyjnej.
Dnia 22 lipca 2018 została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1][2].
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
Podsumowanie
Perspektywa
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 31 (10–21)
Gra podwójna 129 (69–60)
Gra mieszana 8 (5–3)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
1984 | Ćwierćfinał | ![]() | 1:6, 2:6 |
1985 | Finał | ![]() | 3:6, 5:7, 4:6 |
1986 (marzec) | Ćwierćfinał | ![]() | 6:1, 1:6, 1:6 |
1986 (listopad) | Półfinał | ![]() | 6:7, 6:3, 1:6 |
1987 | Ćwierćfinał | ![]() | 2:6, 0:2 krecz |
1988 | Półfinał | ![]() | 4:6, 2:6 |
1989 | Ćwierćfinał | ![]() | 2:6, 1:6 |
1990 | I runda | ![]() | 3:6, 3:6 |
1991 | I runda | ![]() | 6:2, 6:7, 2:2 krecz |
1992 | I runda | ![]() | 6:7, 1:6 |
1993 | I runda | ![]() | 5:7, 2:6 |
W grze podwójnej
Remove ads
Występy w turnieju WTA Doubles Championships
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1987 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 7:6(5) |
1991 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:4, 7:6(3) |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads