Henri Landru

Henri Désiré Landru (ur. 12 kwietnia 1869 w Paryżu, zm. 25 lutego 1922 w Wersalu) znany też jako Sinobrody i Monsieur Diard – francuski seryjny morderca. W ciągu 4 lat zamordował w Paryżu 11 osób. Za swe zbrodnie został skazany na karę śmierci.

Henri Landru

Sinobrody

Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1869 Paryż
Data i miejsce śmierci	25 lutego 1922 Wersal

Młodość

Pochodził z ubogiej rodziny robotniczej. Jego ojciec pracował jako palacz (popełnił samobójstwo w 1912). Po ukończeniu szkoły, w latach 1887–1891 odbywał służbę wojskową. Po jej zakończeniu związał się z własną kuzynką, Marią Remy. Po tym, jak zaszła w ciążę, para w 1893 zawarła związek małżeński. Oskarżony przez swojego pracodawcę o nadużycia finansowe w 1900 został aresztowany i uznany winnym. W czasie odbywania kary więzienia został porzucony przez żonę. Po wyjściu na wolność pracował w Paryżu jako sprzedawca mebli.

Zabójstwa

W 1915 Landru wynajął mieszkanie na skraju lasu Rambouillet, podając się za inżyniera Georgesa Duponta. Wkrótce potem zaczął zamieszczać w paryskiej prasie ogłoszenia, podając się za zamożnego 43-letniego wdowca z dwójką dzieci, który pragnie poznać wdowę w celu matrymonialnym. Wysoka śmiertelność mężczyzn na frontach I wojny światowej budziła nadzieje u Landru, że jego ogłoszenie spotka się z przychylnym przyjęciem wielu kobiet.

Poznane w ten sposób kobiety Landru zwabiał do domu w Paryżu, okradał, a następnie zabijał, paląc ich zwłoki w piecu. W latach 1914–1918 ofiarą zabójcy padło co najmniej 11 osób – 10 kobiet i małoletni syn jednej z ofiar. Skuteczne usuwanie zwłok przez Landru powodowało, że policja traktowała kobiety jako zaginione i po pewnym czasie przestawała ich szukać.

W 1919 siostra Célestine Buisson, jednej z ofiar Landru podjęła próbę odszukania mężczyzny, z którym umawiała się jej krewna. Nie znała personaliów mężczyzny, ale zapamiętała jego wygląd i wiedziała, gdzie mieszkał. Jej zeznania naprowadziły policję na trop Landru. Zabójca odmawiał składania zeznań, a policja po przekopaniu ogrodu wokół domu nie natrafiła na zwłoki i nie dysponowała dowodami, umożliwiającymi oskarżenie Landru. Jego aresztowanie umożliwiła dopiero analiza dokumentów, pozostawionych przez ofiary oraz ubrania ofiar, znalezione w domu zabójcy. W piecu znaleziono ślady krwi i włosy^[1].

Proces i kaźń

W 1921 Landru stanął przed sądem, oskarżony o dokonanie 11 zabójstw. Nie przyznawał się do winy. Został uznany winnym, skazany na karę śmierci i trzy miesiące później zgilotynowany w Wersalu. Już po ogłoszeniu wyroku przyznał, że ofiary zbrodni palił w piecu.

Ofiary

Lp.	Ofiara	Data
1.	Jeanne-Marie Cuchet	1915-01-19 19 stycznia 1915(dts)
2.	André Cuchet	1915-01-19 19 stycznia 1915(dts)
3.	Thérèse Laborde-Line	1915-06-26 26 czerwca 1915(dts)
4.	Marie-Angélique Guillin	1915-08-02 2 sierpnia 1915(dts)
5.	Berthe-Anna Héon	1915-12-08 8 grudnia 1915(dts)
6.	Anne Collomb	1915-12-25 25 grudnia 1915(dts)
7.	Andrée-Anne Babelay	1916-04-12 12 kwietnia 1916(dts)
8.	Célestine Buisson	1916-08-19 19 sierpnia 1916(dts)
9.	Louise-Joséphine Jaume	1917-11-25 25 listopada 1917(dts)
10.	Anne-Marie Pascal	1918-04-05 5 kwietnia 1918(dts)
11.	Marie-Thérèse Marchadier	1919-01-15 15 stycznia 1919(dts)

Postać Landru w kulturze

Postać Landru wielokrotnie inspirowała twórców filmowych. W 1947 Charlie Chaplin zrealizował film Pan Verdoux, oparty na opowiadaniu Orsona Wellesa. Sam Chaplin zagrał w nim rolę wielokrotnego zabójcy. W 1960 postać Landru w filmie Bluebeard's Ten Honeymoons(inne języki) zagrał George Sanders. O Landru powstały dwa filmy biograficzne – w 1962 film Landru(inne języki) zrealizował Claude Chabrol, a w 2005 powstał film telewizyjny Désiré Landru (reż. Pierre Boutron).

Głowa Landru jest eksponowana w Muzeum Śmierci(inne języki) w Hollywood.