Henryk Kukier

Henryk Jerzy Kukier (ur. 1 stycznia 1930 w Lublinie, zm. 5 grudnia 2020^[1][2] w Strzelcach k. Nałęczowa)^[3] – polski pięściarz, mistrz Europy, trzykrotny olimpijczyk.

Henryk Kukier

Pełne imię i nazwisko	Henryk Jerzy Kukier
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1930 Lublin
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 2020 Strzelce k. Nałęczowa
Wzrost	157 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa Europy złoto Warszawa 1953 waga musza brąz Berlin Zachodni 1955 waga musza
Odznaczenia

Życiorys

Syn Franciszka. Walczył w wadze muszej. W latach 1948–1961 reprezentował barwy Lublinianki, CWKS Warszawa i Avii Świdnik.

Sześciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1960, a w 1952 był wicemistrzem.

Czterokrotnie reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy. Największy sukces odniósł w pierwszym starcie podczas mistrzostw w Warszawie 1953, kiedy zdobył złoty medal. Dwa lata później w Berlinie Zach. 1955 wywalczył medal brązowy. Występował także na mistrzostwach w Pradze 1957 i w Lucernie 1959, ale bez sukcesów.

Zaliczył trzy starty olimpijskie: w Helsinkach 1952, Melbourne 1956 i Rzymie 1960 nie przyniosły mu powodzenia; za każdym razem odpadał w eliminacjach^[4].

W swojej karierze stoczył 256 walk, 234 wygrał, 1 zremisował i 21 przegrał. W pięściarskiej reprezentacji Polski wystąpił 35 razy, wygrywając 25 walk i 10 walk przegrywając.

W 1953 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi i osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej i sportu^[5]. W 2003 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju polskiego boksu^[6]. W 2000 otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Rekszy.

Po zakończeniu kariery był trenerem i działaczem sportowym.

W ostatnich kilkunastu latach życia ciężko chorował i przebywał w prywatnym ośrodku opieki i rehabilitacji pod Lublinem^[2]. Zmarł rano 5 grudnia 2020. 10 grudnia 2020 został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie^[7].