Herbert Szurgacz

Herbert Robert Szurgacz (ur. 21 lipca 1941 w Dobrosławicach^[1]) – polski prawnik i nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa pracy, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku.

Herbert Szurgacz

Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1941 Dobrosławice
Profesor nauk prawnych
Specjalność: europejskie prawo pracy, prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, prawo socjalne
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1970
Profesura	27 grudnia 1993
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył studia prawnicze, uzyskiwał następnie stopnie naukowe doktora (w 1970 na podstawie pracy Położenie prawne Polaków zatrudnionych przymusowo przez niemieckiego okupanta w latach 1939–1945 napisanej pod kierunkiem Jana Jończyka^[2]) i doktora habilitowanego. 27 grudnia 1993 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z prawem pracy (w tym europejskim prawem prac) i ubezpieczeń społecznych, a także prawem socjalnym. Zawodowo związany z Uniwersytetem Wrocławskim jako profesor zwyczajny w Instytucie Prawa Cywilnego. Był także wykładowcą we wrocławskiej filii Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Poznaniu^[3]. Jest autorem prac naukowych z zakresu prawa pracy, m.in. redaktorem publikacji Europejskie prawo pracy i prawo socjalne a prawo polskie (1998). W ramach pracy zawodowej został również sędzią, uzyskując w lutym 2002 nominację na sędziego Sądu Najwyższego^[4]. Orzekał w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych. W marcu 2010 przeszedł w stan spoczynku^[1].

Odznaczenia

W 2012, za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości, za kształtowanie zasad demokratycznego państwa prawa i kultury prawnej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[5][6].