Herburt (herb szlachecki)

Herburt (Herbolth, Herbolt, Herbort, Herbortowa, Herbot, Herbott, Herbulów, Fulsztyn, Miecze, Pawęza, Pawęża) – polski herb szlachecki.

Herb Herburt

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym jabłko zielone lub złote^[1] przebite trzema mieczami: w skos, w skos lewy i na opak. Klejnot: trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki

Wizerunek pieczętny z 1353 roku, zapis z 1571. Przyniesiony do Polski z Westfalii (Dolna Saksonia) przez Morawy w pierwszej połowie XIV wieku^[1].

Herbowni

Arłamowski, Chełmowski, Dobromilski, Falsztyn, Fulstein, Fulsztyn, Fulsztyński, Gerberski, Hajbowicz, Helman, Herberski, Herbortowski, Herburt, Hewel, Hewell, Hejbowicz (Heybowicz), Katyna, Kobyliński, Kozika, Kozieka, Kozieł, Koziełł, Lewgowd, Milatowskic, Mierzewski, Modzelewski, Modzelowski, Nicz, Nosicki, Nowicki, Odnowski, Pawlęga, Ponyrko, Powęzowski, Rymgayło, Rymgayłowicz, Wieliczański^[2], Wismułowicz, Wisnarzewski, Woronicz, Zyniew.

Znani herbowni

• Jan Herburt (Arłamowski)
• Fryderyk Herburt
• Jan Paweł Woronicz
• Jan Szczęsny Herburt
• Mikołaj Herburt (zm. 1602)
• Mikołaj Herburt Odnowski
• Piotr Herburt (1485–1532)
• Stanisław Herburt
• Szymon Konarski ps. Janusz Hejbowicz
• Walenty Herburt

Występowanie w heraldyce terytorialnej

• 
  XVI wiek, Felsztyn
• 
  XVII wiek, Dobromil
• 
  XVI wiek, Felsztyn
• 
  XXI wiek, Bohušov, (CZ)