Homarus

Homarus – rodzaj skorupiaków z rodziny homarowatych (Nephropidae) obejmujący dwa współcześnie żyjące gatunki, zasiedlające wody Oceanu Atlantyckiego. Obydwa mają duże znaczenie gospodarcze.

Homarus[1]
(Weber, 1795)
Okres istnienia: alb-dziś
Homar europejski
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Rodzina	homarowate
Rodzaj	Homarus

Budowa

Homary charakteryzują się potężnymi, zwykle asymetrycznymi szczypcami. Posiadają cztery pary odnóży tułowiowych. Należą do największych skorupiaków, osiągając długość do 70 cm i masę ciała do 20 kg^[2]. Całe ciało homara pokrywa pancerz (karapaks), którego kolor zależy od gatunku oraz środowiska, w jakim żyje^[3].

Homary z tego rodzaju występują w Oceanie Atlantyckim. Najbardziej znanym i poławianym jest homar amerykański (Homarus americanus), zamieszkujący wschodnie wybrzeża Ameryki Północnej. Homar europejski (Homarus gammarus) żyje u wybrzeży Europy od Norwegii do Morza Śródziemnego włącznie. Roczne globalne połowy dochodzą do kilkudziesięciu tysięcy ton.

Gatunki

Współcześnie żyjące gatunki zaliczane do tego rodzaju:

• Homarus gammarus – homar europejski
• Homarus americanus – homar amerykański

Wcześniej do tego rodzaju zaliczano również Homarinus capensis.

Homar europejski

Homar amerykański

Homar amerykański

Środowisko życia

Homary mają odmienne upodobania dotyczące warunków życia.

Homar europejski zamieszkuje dna skalne, gdzie z łatwością może znaleźć schronienie. Rzadko występuje na głębokościach poniżej 50 m p.p.m., ale zdarza się mu również mieszkać w strefie pływów, od jej granicy aż do głębokości 150 m, w piaskowym lub żwirowym podłożu. Wychodzi na żer nocą, a jego pożywienie składa się głównie z robaków, małży i martwych ryb.

Homar amerykański zamieszkuje natomiast głębokie i zimne wody, o skalistym podłożu, w którym może znaleźć schronienie przed drapieżnikami. Jest samotnikiem i podobnie do homara europejskiego prowadzi nocny tryb życia - wtedy również żeruje.

Rozmnażanie

Samica nosi jaja przyczepione pod odwłokiem (samica homara europejskiego − 11 miesięcy, samica homara amerykańskiego około miesiąca). Po odczepieniu się od odwłoka wykluwają się z nich larwy zwane żywikami.

Jaja homara amerykańskiego są zielone, mają ok. 1 mm średnicy. Liczba jaj złożonych przez jedną samicę oscyluje między 10 a 1000, ale wskaźnik przeżycia jest niski, ok. 0,1%.

Larwa homara (żywik)

Występowanie

Dwa istniejące gatunki rodzaju Homarus żyją w Północnym Atlantyku. Homar amerykański występuje od Labradoru do Karoliny Północnej na zachodnim północnym Atlantyku a homar europejski od Norwegii arktycznej po Maroko, w tym Wyspy Brytyjskie i Morze Śródziemne^[4].