Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ich Troje
polski zespół muzyczny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ich Troje – polski zespół pop-rockowy, założony 3 listopada 1995 w Łodzi przez Jacka Łągwę i Michała Wiśniewskiego. Żeński skład grupy wielokrotnie się zmieniał, trzon zespołu od samego początku tworzą jego założyciele.
_2.jpg)
Zespół nagrywa piosenki głównie w języku polskim, w przeszłości zespół tworzył także w językach: niemieckim, angielskim, hiszpańskim, rosyjskim, włoskim i francuskim[3]. Od debiutu w 1996 zespół nagrał i wydał jedenaście albumów studyjnych: Intro (1996), ITI Cd. (1997), 3 (1999), Ad. 4 (2001), Po piąte... a niech gadają (2002), 6-ty ostatni przystanek (2004), 7 grzechów głównych (2006), Ósmy obcy pasażer (2008), Pierwiastek z dziewięciu (2017), Projekt X (2022) i Wybiła jedenasta (2025), a także dwa albumy złożone z kompilacji największych przebojów zespołu. Za albumy Ad. 4 i Po piąte... a niech gadają zespół uzyskał certyfikat diamentowej płyty za sprzedaż w ponad półmilionowym nakładzie[4][a]. Zespół wylansował wiele przebojów, m.in. „Prawo”, „A wszystko to... (bo ciebie kocham)!”, „Powiedz”, „Zawsze z Tobą chciałbym być...”, „Razem a jednak osobno” i „Keine Grenzen – Żadnych granic”.
Zdobywcy licznych wyróżnień muzycznych, m.in. nagrody publiczności w konkursie „Premier” podczas 38. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 2001[5] oraz pięciu Superjedynek na edycjach festiwalu[6][7], a także nagrody publiczności i Grand Prix 24. Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w 2001[8]. Reprezentanci Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji w 2003 i 2006[9].
Remove ads
Historia zespołu
Podsumowanie
Perspektywa
Początki
W grudniu 1994 Michał Wiśniewski poznał Jacka Łągwę, z którym pracował przy realizacji musicalu Wielki testament (reż. Jerzy Zbiróg) opartego na tekstach François Villona[10][11][12]. W kwietniu 1995 otworzyli pierwszy profesjonalny klub karaoke w Polsce, w którym również występowali; początkowo działali przy Teatrze Muzycznym w Łodzi, cztery miesiące później przenieśli imprezy do restauracji „Pera”, a następnie do klubu „Wall Street”[13][14]. W tym okresie zrealizowali nagrania studyjne do Wielkiego testamentu, a w studiu wokalnie wsparli ich Artur Pastuszko oraz Magda Pokora, którą dostrzegli na imprezie w klubie karaoke[11]. Spektakl zebrał chłodne recenzje i po zaledwie kilku przedstawieniach został zdjęty z afisza[15]. Wiśniewski i Łągwa w 1995 wydali piosenki ze spektaklu na kasetach pt. Rock’n’Villon, które sprzedawali w swoim klubie karaoke[15][16]. W końcu razem z Pokorą uformowali zespół Ich Troje, którego nazwa nawiązywała do filmu Andrew Fleminga o tym samym tytule[17].
1996–1997: Intro i ITI cd.
Wkrótce zaczęli kompletować piosenki i określili, że jako zespół chcą nagrywać utwory zbliżone gatunkowo do muzyki pop i poezji śpiewanej[16][15]. W styczniu 1996 w podwarszawskim Izabelin Studio zarejestrowali piosenki: „Prawo”, „Jeanny” (z repertuaru Falco), „Ci wielcy”, „Niecierpliwi myśliwi” i „Spadam”[18]. Nagrane piosenki umieścili na demo, z którym następnie udali się do Warszawy, by zainteresować nimi szefów firm fonograficznych, m.in. PolyGramu i Sony Music[19]. W 1996 podpisali z wytwórnią Koch International kontrakt na wydanie trzech płyt[20][21]. W ciągu kolejnych trzech miesięcy dokończyli nagrania materiału na debiutancki album; realizatorami nagrań byli Jarosław Pruszkowski i Stanisław Bokowy[18][22]. W maju wydali singiel z piosenkami: „Prawo”, „Jeanny” i „Spadam”, a także nagrali teledyski do utworów „Prawo” i „Ci wielcy”[23][24]. 9 lipca zagrali pierwszy koncert jako Ich Troje, który zorganizowało im Radio Classic na placu Henryka Dąbrowskiego w Łodzi[25]. Występ został życzliwie przyjęty przez publiczność[26]. Wydali także Singiel II z piosenkami: „Ci wielcy”, „Lęk”, „Cień” i „Prawo”[27].
9 września 1996 wydali swój debiutancki album pt. Intro[28]. W ramach promocji płyty wzięli udział w uroczystej premierze albumu w warszawskim klubie „Classic Terra”, w którym wyemitowali piosenki i teledyski licznie zebranym dziennikarzom[29]. Po wydaniu albumu Wiśniewski założył oficjalny fanklub Ich Troje oraz zainicjował powstanie witryny internetowej www.ichtroje.pl[30]. Największą popularnością z płyty cieszył się utwór „Prawo”, który zadebiutował na trzecim miejscu w notowaniu Muzycznej Jedynki i utrzymał się na szczycie listy przez 16 tygodni[31][32]. Ich piosenki emitowane były w lokalnych rozgłośniach radiowych, zapewniając zespołowi coraz większą rozpoznawalność[33]. Mimo to ich utwory nie były grane w ogólnopolskich rozgłośniach radiowych[34]. Wiśniewski samodzielnie zajął się promocją zespołu, m.in. rozwoził płyty Ich Troje po sklepach i hurtowniach, a także kontraktował dla grupy coraz więcej koncertów w okolicznych domach kultury i salach koncertowych[35]. Już wtedy podczas występów muzycy często się przebierali (np. w lateksowe kostiumy) i wykorzystywali rekwizyty (np. pochodnie), a na scenie towarzyszyła im grupa taneczna „3 Dance”, której choreografem był Adam Śnieg[36][37]. Wkrótce też zaczęli grać koncerty poza Łodzią i występowali jako support brytyjskiego zespołu Smokie[38]. Ich koncerty zbierały pochlebne recenzje, byli chwaleni za innowacyjny, teatralny sposób prezentowania się na scenie[39]. Po jednym z koncertów zostali zaproszeni do występu w programie TVP1 Kawa czy herbata? przez Krzysztofa Kotowskiego, który wkrótce został menedżerem Ich Troje[39]. Za sprzedaż Intro w nakładzie ponad 50 tys. egzemplarzy odebrali w czerwcu 1997 certyfikat złotej płyty[40]. Dzięki wysokiemu nakładowi sprzedanych płyt zostali zaproszeni do występu na 34. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym wykonali „Prawo”[41].
Od maja do lipca 1997 nagrywali w Izabelin Studio materiał na drugą płytę[42]. Rozczarowani biernością wytwórni Koch w promocję Ich Troje, jeszcze przed wydaniem albumu renegocjowali umowę z firmą, która gwarantowała muzykom prawo do zerwania kontraktu, jeśli nakład nowej płyty nie osiągnie 100 tys. sztuk w cztery miesiące od premiery[43]. Album pt. ITI Cd. został wydany 18 września 1997 i był promowany singlem „Lustro”[44]. Premierze towarzyszyła promocja radiowa (w kilkunastu lokalnych rozgłośniach oraz w ogólnopolskim radiu RMF FM), a także spotkania autorskie w Łodzi i kilku pobliskich miastach oraz koncert w łódzkiej Hali Sportowej[45][46]. Mimo intensywnej promocji album uzyskał niskie wyniki sprzedaży, dlatego kilka miesięcy po premierze płyty wygasł kontrakt Ich Troje z Koch[47][48]. W tym czasie, na zlecenie Telewizji Regionalnej Bydgoszcz, zespół napisał i nagrał piosenkę „Milion serc” na potrzeby promocji Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, a dochód ze sprzedaży 1 tys. sztuk singla zasilił konto WOŚP[49][48]. Muzycy otrzymali też propozycję nagrania piosenki do filmu Marcina Ziębińskiego Gniew, jednak do realizacji planu nie doszło z uwagi na konflikt Ich Troje z wytwórnią[50].
1998–2000: 3
Po zakończeniu współpracy z Koch podpisali kontrakt z wytwórnią PolyGram[51]. Wiśniewski pod koniec 1997 w swoim domu pod Łodzią otworzył wraz z Matthiasem Reimem studio nagrań „Reim Music Factory”[52], w którym wraz z Łągwą i Pokorą pracował nad trzecią płytą Ich Troje[53][54]. W maju 1998 w berlińskim studiu nagrali utwór „ŁKS mistrzem Polski”, będący hymnem Łódzkiego Klubu Sportowego[55][56]. Singiel z tą piosenką rozszedł się w nakładzie 2 tys. egzemplarzy[56]. Zespół wcześniej złożył propozycję nagrania piosenki klubowej Widzewowi Łódź, jednak klub odrzucił ofertę[56]. Również w 1998 zagrali kolejną serię koncertów oraz wystąpili m.in. w świątecznym odcinku programu TVP Rower Błażeja[57].
24 maja 1999, po dwóch miesiącach nagrań, nakładem Universal Music Polska wydali album pt. 3[58][59]. Premierę płyty poprzedzili wydaniem singla „A wszystko to... (bo ciebie kocham)!”, będącego coverem piosenki „Alles aus Liebe” zespołu Die Toten Hosen, który to stał się wielkim przebojem i zapewnił Ich Troje ogólnopolski rozgłos[60][61]. Za utwór otrzymali nagrodę Play Box przyznawaną przez rozgłośnie radiowe[62]. Dzięki sukcesowi trzeciej płyty jeszcze więcej koncertowali po kraju[62]. 28 września 1999 nakładem wytwórni Koch ukazała się składanka przebojów Ich Troje pt. The Best of...[63]. W grudniu 1999 zespół wydał reedycję 3, wzbogaconą o remiksy piosenek „A wszystko to… (bo ciebie kocham!)” i „Jeanny – End of the Story” oraz wiązankę swoich przebojów „Hit Mix ’99” w aranżacji Marka Błaszczyka[63][62].
W 2000 nagrali hymn dla klubu koszykarskiego Warbud Polonia Warszawa[64] oraz wystąpili w programie Muzyka łączy pokolenia, w którym zaprezentowali swoją interpretację przeboju Tercetu Egzotycznego „Pamelo żegnaj”[65]. W tym okresie ich nowym menedżerem został Maciej Durczak[66].
2001: Ad. 4
Na początku 2001 zaczęli nagrania materiału na kolejny album[67]. Wiśniewski w trakcie prac nad płytą zafarbował włosy na czerwono, czyniąc z nowej fryzury swój znak rozpoznawczy[68][69]. W pierwszym kwartale roku muzycy nakręcili teledysk do singla „Razem, a jednak osobno”[70]. 26 marca 2000 ogłosili odejście z Ich Troje Magdy Femme, która postanowiła skupić się na rozwoju kariery solowej[71][72]. Po bezowocnym castingu na nową wokalistkę Wiśniewski i Łągwa zaprosili do współpracy Justynę Majkowską, która już wcześniej pracowała z duetem, nagrywając chórki do kilku utworów ze spektaklu Wielki testament[73][74]. Majkowska początkowo miała jedynie śpiewać na koncertach Ich Troje do czasu znalezienia przez grupę docelowej wokalistki, jednak za namową Wiśniewskiego dołączyła do składu na stałe[75].
Pierwszy koncert Ich Troje w nowym składzie odbył się w kwietniu 2001 podczas studenckich połowinek w klubie Stodoła w Warszawie[76]. Podczas koncertu muzyków dostrzegła Nina Terentiew, ówczesna dyrektor programowa TVP2, na której zaproszenie wystąpili w katowickim Spodku podczas telewizyjnego koncertu Kocham cię, życie[77][78]. Również w kwietniu wydali singiel „Powiedz”, który stał się ogólnopolskim przebojem[79][78]. W ramach zapowiedzi nowej płyty wystąpili w programie Teleexpress i telewizyjnym koncercie z okazji Święta Łodzi (19 maja 2001), na którym wykonali premierowe piosenki i hity z poprzednich albumów[79][78]. W maju rozpoczęli kolejną trasę koncertową[80].
4 czerwca 2001 wydali album pt. Ad. 4, który podpisywali podczas spotkania prasowego w warszawskim Empiku, na które przyszło ok. 500 osób[81]. Z krążkiem zadebiutowali na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w kraju[82] i utrzymali się na szczycie notowania przez 18 tygodni[83]. Tylko w dniu premiery album rozszedł się w nakładzie 56 tys. egzemplarzy, za co muzycy odebrali certyfikat złotej płyty podczas 38. KFPP w Opolu, na którym otrzymali także nagrodę publiczności w konkursie „Premier” za utwór „Powiedz”[84][85][86]. Po występie na festiwalu kontynuowali trasę koncertową po Polsce, na której zapowiadał ich Końjo, a choreografką towarzyszącej im grupy tanecznej była Mandaryna[87]. Latem 2001 dali 148 występów, przy czym niekiedy grali po dwa koncerty dziennie[88][89]. Ich publiczność czasem liczyła nawet 70–80 tys. osób, zagrali też koncert na wakacyjnej trasie TVP2 w Niechorzu dla 200 tys. osób na widowni oraz wyprzedali sześć koncertów w Hali Arena w Poznaniu[90]. Mimo to krytycy wciąż uznawali koncerty Ich Troje za kiczowate, choć doceniali pomysły inscenizacyjne zespołu, a samą grupę określali mianem fenomenu na polskiej scenie muzycznej[91]. Utwory Ich Troje, choć cieszyły się dużą popularnością wśród słuchaczy, nadal były bojkotowane przez ogólnopolskie rozgłośnie[92][93]. Wiśniewski, rozczarowani niewybrednymi komentarzami prezenterów Radia Zet o zespole i jego fanach, zażądał zaprzestania emisji utworu „Powiedz” na antenie tej rozgłośni, stając się przy tym pierwszym wykonawcą w historii polskiego rynku muzycznego, który odmówił ogólnopolskiemu radiu nadawania swojej piosenki[94]. W tym okresie muzycy nakręcili także teledyski do singli „Zawsze z Tobą chciałbym być...” i „Razem a jednak osobno”[95][96].
W lipcu 2001 wystąpili na Mazurskiej Biesiadzie Kabaretowej w Mrągowie, na której odebrali certyfikat podwójnie platynowej płyty za sprzedaż Ad. 4[97]. W tym samym miesiącu, reprezentując Polskę z piosenkami „Powiedz” i „Zawsze z Tobą chciałbym być…”, zdobyli Grand Prix 24. Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn, a także otrzymali festiwalową nagrodę publiczności[98][8]. Poza tym poparli kandydatów SLD przed wyborami parlamentarnymi, pisząc dla partii utwór promocyjny „Czas normalnej drogi” oraz biorąc udział w jej konwentach wyborczych[99][100]. W sierpniu włączyli się w akcję pomocy ofiarom powodzi, przekazując 60 tys. zł na konto Polskiej Misji Medycznej[101]. W tym samym miesiącu odebrali certyfikat platynowej płyty za sprzedaż 100 tys. sztuk albumu pt. 3[83], a w październiku odebrali diamentową płytę za Ad. 4[102]. W listopadzie zarejestrowali koncert w krakowskim Teatrze STU pod hasłem „Miłość i zdrada”, który następnie wydali na płycie DVD i kasecie VHS o tym samym tytule, wzbogaconym o materiały nakręcone za kulisami widowiska[103]. W grudniu odebrali certyfikat sześciokrotnie platynowej płyty za sprzedaż 950 tys. sztuk Ad. 4 w Polsce[104].
2002–2003: Po piąte… a niech gadają! i Konkurs Piosenki Eurowizji
1 stycznia 2002 premierę miała składanka pt. Koktajl zawierająca nagrania z pierwszych dwóch płyt Ich Troje. Z kolei kompilacje przebojów zespołu były dołączane do czasopism, które to odnotowały sprzedaż w wielomilionowym nakładzie[105]. Muzycy na początku roku rozpoczęli pracę nad kolejną płytą[106]. W kwietniu odebrali trzy statuetki „Mikrofony Popcornu” (dla wokalisty i zespołu roku oraz za przebój roku – „Powiedz”), a także cztery statuetki Złotego Otto od czytelników „Bravo”[107]. Uczestniczyli także w gali rozdania Fryderyków, na której byli nominowani do zdobycia nagrody dla zespołu roku i za album roku pop[108].
Przed premierą kolejnej płyty wypuścili teledyski do singli: „Tango straconych” i „Mam już dość”[109]. 3 maja ruszyli w trasę koncertową, która obejmowała prawie 200 występów w Polsce[110]. 16 maja wydali dwupłytowy album pt. Po piąte... a niech gadają, a w dniu premiery uczestniczyli w kilku spotkaniach autorskich[110]. Z wydawnictwem dotarli do pierwszego miejsca zestawienia najczęściej kupowanych płyt w Polsce[111] i pozostali na szczycie notowania przez 14 tygodni[112]. Tylko w dniu premiery odnotowali sprzedaż 150 tys. egzemplarzy albumu[112], za który ostatecznie uzyskali status diamentowej płyty[113][114]. W czerwcu zagrali półgodzinny recital na 39. KFPP w Opolu oraz odebrali festiwalowe Superjedynki za wygraną w kategoriach: zespół roku, najlepsza płyta pop, przebój roku i wydarzenie roku[115][116]. Na kolejny singiel z płyty wybrali utwory „Zakochaj się” i „Tobą oddychać chcę”, a do drugiej piosenki nakręcili teledysk[117]. W sierpniu ponownie wystąpili na festiwalu w Mrągowie, a w następnym miesiącu dali kolejny show w mrągowskim Amfiteatrze[118]. 9 września podczas koncertu w Sali Kongresowej w Warszawie odebrali diamentową płytę za sprzedaż 700 tys. egzemplarzy Po piąte…[119]
Majkowska podczas trasy koncertowej Ich Troje w USA zdecydowała się na odejście z zespołu, tłumacząc decyzję zmęczeniem[120]. Wiśniewski i Łągwa w drugiej połowie 2002 poinformowali o zawieszeniu działalności Ich Troje na dwa lata z uwagi na chęć promocji w Niemczech[121]. Niedługo później stworzyli zespół Troje, którego wokalistką została Elli Mücke[122]. Nagrali z nią album pt. Keine Grenzen (wydany w czerwcu 2003; rozszedł się w nakładzie ok. 10 tys. egzemplarzy w Niemczech)[123][124], a w marcu 2003 z promującym płytę singlem „Liebe macht Spaß” zajęli szóste miejsce w finale niemieckich eliminacji do 48. Konkursu Piosenki Eurowizji[125][126][127][128][129]. Dwa miesiące wcześniej z utworem „Keine Grenzen – Żadnych granic”, który nagrali z Majkowską, zwyciężyli w finale polskich selekcji, zostając reprezentantami Polski na Eurowizji 2003 w Rydze[130]. W kwietniu 2003, na miesiąc przed występem w konkursie, wydali składankę pt. The Best of Ich Troje, którą promowali singlem „Babski świat” napisanym przez Wiśniewskiego i Łągwę po ogłoszeniu przez Majkowską decyzji o odejściu z zespołu[131]. Album dotarł do pierwszego miejsca na liście sprzedaży i uzyskał status platynowej płyty[132]. Również w kwietniu Wiśniewski i Łągwa wystąpili na charytatywnym pikniku „Odnawiamy nadzieję” na Torze Wyścigów Konnych Służewiec[132]. Na tydzień przed finałem Eurowizji cały zespół uczestniczył w spotkaniu autorskim w łódzkim Empiku, po czym zagrał półgodzinny koncert na ulicy Piotrkowskiej[133]. 24 maja muzycy wystąpili w finale Eurowizji 2003 i zajęli w nim siódme miejsce[134][135][136]. Za promocję ich udziału na Eurowizji, a przy okazji samego konkursu w Polsce, odpowiadała m.in. stacja TVN, która od marca do czerwca 2003 emitowała codzienny reality show Jestem jaki jestem o życiu Wiśniewskiego i kulisach pracy Ich Troje[137].
Majkowska po powrocie do Polski ostatecznie opuściła zespół, a do składu dołączyła Elli Mücke, z którą Wiśniewski i Łągwa wystąpili na 40. KFPP w Opolu i odebrali Superjedynkę za płytę pop (Po piąte… a niech gadają)[138]. Mücke zakończyła współpracę z zespołem ze względu na barierę językową[139]. Nową wokalistką Ich Troje została Anna Świątczak, która była chórzystką podczas 40. KFPP w Opolu i jeszcze tego samego wieczoru dostała propozycję dołączenia do zespołu, a kilka dni później przyjęła ofertę[140][141]. Pierwszy koncert w nowym składzie zagrali w Hamm, następnie dali serię występów w Polsce[142].
2004: 6-ty ostatni przystanek i zawieszenie działalności
3 marca 2004 Wiśniewski ogłosił decyzję o rozwiązaniu zespołu, które poprzedzi premiera ostatniego albumu i letnia trasa koncertowa[143][144]. 5 marca muzycy zagrali dziewięć koncertów w Niemczech[143], a od 27 maja do 4 września grali trasę po Polsce[145]. 21 czerwca wydali album pt. 6-ty ostatni przystanek[146], z którym dotarli do drugiego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w kraju[147] i za którego sprzedaż uzyskali status złotej płyty[148]. Płytę promowali singlem „Letnia piosenka o niczym ważnym”, do którego nakręcili teledysk podczas imprezy „Ich Troje i przyjaciele” transmitowanej przez TVN[146]. Pod koniec października wyruszyli w tygodniową trasę po Stanach Zjednoczonych, gdzie zagrali dla Polonii[149]. 12 grudnia w Kielcach zagrali pożegnalny koncert w ramach imprezy pod hasłem „Bezpieczne Świętokrzyskie – narkotykom stop!”[150].
Wiśniewski w okresie zawieszenia Ich Troje kontynuował solowe projekty oraz m.in. wspierał rozwój kariery muzycznej Mandaryny[151]. Solowo działał również Łągwa[152].
2005–2006: Reaktywacja i ponowny start w Konkursie Piosenki Eurowizji
Na początku 2005 pojawiły się informacje, że obaj pracują nad rosyjskojęzycznym albumem, na który nagrali demo kilku przebojów Ich Troje (m.in. „Powiedz” i „Babski świat”) po rosyjsku[153]. Projekt nie doczekał się wydania m.in. z uwagi na solowy projekt Wiśniewskiego pod szyldem Renia Pączkowska oraz zakończenie współpracy Ich Troje z wytwórnią Universal Music Polska[154].
Dzięki wysokiej sprzedaży płyty 6-ty ostatni przystanek, 24 czerwca Wiśniewski, Łągwa i Świątczak wystąpili w koncercie „Top” na festiwalu TOPtrendy 2005 w Sopocie[155]. Niedługo po festiwalu reaktywowali Ich Troje, a niedługo później zmienili menedżment – miejsce Macieja Durczaka zajęły Magdalena Czerwiec i Joanna Blangiewicz, a później tę funkcję pełnili także Ralf Zielasko, Darek Włosek i Anna Rydel[156]. Od 12 sierpnia do 23 września odbyli trasę koncertową po Polsce w ramach kampanii wyborczej Samoobrony RP i Andrzeja Leppera przed wyborami parlamentarnymi i prezydenckimi[157][158][159][160]. W Darłowie, na pierwszym z 50 koncertów trasy[161], premierowo wykonali utwór „Dokąd idziesz, Polsko?”[162], który był zainspirowany wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej[163] i który wydzierżawili Samoobronie na potrzeby jej kampanii parlamentarnej[164], za co mieli zainkasować 2 mln zł[165].
W listopadzie 2005 ogłosili pracę nad nową płytą[166]. Podpisali także kontrakt z wytwórnią EMI Music Poland[167]. Pod koniec roku zgłosili dwie piosenki („Geronimo” i „Follow My Heart”) do programu Piosenka dla Europy 2006[166]. W styczniu 2006 z utworem „Follow My Heart”, który nagrali z Magdą Femme, Justyną Majkowską i gościnnym udziałem Reala McCoya, zwyciężyli w finale selekcji, zostając reprezentantami Polski w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji w Atenach[168][169]. Wkrótce podpisali kontrakt z siecią komórkową Sami Swoi, która wsparła finansowo ich przygotowania do występu na Eurowizji[170]. Od lutego i marca przebywali w trasie koncertowej po USA i Kanadzie, gdzie dali 27 występów dla Polonii; nieobecnego za oceanem Łągwę zastąpił Jacek Subociałło[171][172]. W tym międzyczasie wsparli zbiórkę pieniędzy na rzecz rodzin ofiar tragedii w Katowicach, zbierając na ten cel 10 tys. dol[173], a także nagrali utwór „Śląsk jest w niebie” upamiętniający ofiary katastrofy[174]. W kwietniu odbyli przedeurowizyjną trasę promocyjną po Europie[175], a 18 maja wystąpili w półfinale Eurowizji 2006 i zajęli 11. miejsce po zdobyciu 70 pkt, przez co nie awansowali do finału; aby przejść dalej, zabrakło im sześciu punktów[176]. Po powrocie do Polski, od czerwca do września odbywali letnią trasę pt. Sami swoi obejmującą ponad 30 koncertów[177][178][179]; w trasie uczestniczyły także Femme i Majkowska[180].
2006–2009: 7 grzechów głównych i Ósmy obcy pasażer
18 grudnia 2006 wydali album pt. 7 grzechów głównych, który był dostępny w sprzedaży w kioskach Ruchu w ramach zapoczątkowanej przez Wiśniewskiego akcji „Ruch i Muzyka”[181]. Płytę promowali singlem „Bóg jest miłością”, polską wersją piosenki „Awesome God”[182]. Sprzedali 200 tys. egzemplarzy albumu[183]. Na początku 2007 odbyli trasę koncertową po USA i Kanadzie, grając 30 występów dla Polonii[184][185]. Wideorelacja z trasy była emitowana w cotygodniowych blokach w programie Dzień dobry TVN[186]. Od czerwca do września odbyli ogólnopolską trasę koncertową pt. Avans Tour 2007, która obejmowała 30 występów[187][188]. 31 sierpnia w Amfiteatrze Kadzielnia w Kielcach zagrali koncert jubileuszowy pt. „10 lat Ich Troje, ... a niech gadają!”; widowisko transmitowane przez Polsat obejrzało ponad 3,5 mln widzów[189][190]. Pod koniec roku menedżerką Ich Troje została Katarzyna Davies[191].
W czerwcu 2008 wystąpili z „Powiedz” w koncercie jubileuszowym na 45. KFPP w Opolu[192]. Zgłosili się także z utworem „Wchodzę za wszystko” do festiwalowego konkursu „Premier”, jednak nie zostali zakwalifikowani do finału[193]. 8 sierpnia 2008 zajęli drugie miejsce z dance’ową piosenką „Play in Team” na Sopot Hit Festiwal 2008[194][195]. Latem zagrali kilka koncertów w Polsce, Niemczech i Holandii[196]. Pracowali także nad nowym albumem[196], a piosenki z płyty zagrali m.in. 28 października w Teatrze Wielkim w Łodzi podczas koncertu pt. „Zawsze naprzód, nigdy wstecz – 13 powodów” transmitowanego przez Polsat[197][198]. 4 grudnia wydali – ponownie w ramach akcji „Ruch i Muzyka” – album pt. Ósmy obcy pasażer, a jego premierze towarzyszył recital Ich Troje podczas konferencji prasowej w hotelu Hyatt w Warszawie[199]. Album dotarł do zaledwie 42. miejsca na liście sprzedaży w Polsce[200].
W 2009 członkowie Ich Troje skupili się na solowych projektach – Świątczak rozpoczęła swingowy projekt pod hasłem Aniqa, Łągwa wydał album pt. Rozdział drugi, a Wiśniewski rozwijał biznes pokerowy[201]. Wiosną zagrali wspólnie kilka koncertów w Niemczech, latem dali kilkanaście występów w Polsce, a pod koniec roku zagrali kolejną trasę dla amerykańskiej Polonii[202].
2010–2018: Kolejne roszady w zespole i Pierwiastek z dziewięciu
Pod koniec stycznia 2010 zagrali jeszcze jedną trasę dla Polonii, tym razem w USA i Kanadzie[203]. Zajętą solowymi projektami Świątczak na niektórych koncertach Ich Troje w Polsce zastępowała Anna Stanisławska[204]. 18 września w Świerklanach zagrali ostatni koncert ze Świątczak, która postanowiła odejść z Ich Troje, by w pełni rozwijać karierę solową[205][206]. Wiśniewski i Łągwa w drodze przesłuchań wyłonili nową wokalistkę Ich Troje, którą została Jeanette Vik, norweska piosenkarka polskiego pochodzenia[207][208]. W kwietniu 2011 zapowiedzieli wydanie na jesień nowej płyty, ta jednak nie ukazała się w planowanym terminie, bo prace nad materiałem się opóźniały, a Wiśniewski i Łągwa nie mieli inspiracji do tworzenia nowych piosenek[209]. W tym okresie dochodziło także do licznych roszad w żeńskim składzie Ich Troje. Podczas prac nad płytą muzycy zakończyli współpracę z Vik przez jej problemy ze śpiewaniem w języku polskim[210][211]. W tym czasie nową menedżerką Ich Troje została Dominika Tajner-Idzik, ówczesna partnerka życiowa Wiśniewskiego[208]. W czerwcu 2011 kolejną wokalistką zespołu została Justyna Panfilewicz[212], która pracowała z Wiśniewskim przy realizacji programu rozrywkowego Bitwa na głosy[213]. Łągwa i Wiśniewski w 2012 wydali satyryczny utwór „Jadą kibice” z myślą o Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej 2012[214]. Założyciele zespołu ponownie skupili się na solowych występach kosztem koncertów jako Ich Troje, których latem 2012 dali zaledwie kilka[215].
W marcu 2013 Panfiliewicz poinformowała o swoim odejście z Ich Troje, wcześniej nie uprzedzając o tym reszty zespołu[216]. Wiśniewski i Łągwa wówczas zwrócili się z zaproszeniem do Marty Milan, która wcześniej brała udział w przesłuchaniach na wokalistkę formacji[217]. Niedługo później zagrali pierwsze wspólne koncerty w Polsce oraz wylecieli w trasę do USA, jednak wskutek nieporozumienia z organizatorem amerykańskiej trasy dali jedynie dwa z kilkunastu występów[218]. Wiśniewski zarzucał organizatorowi – firmie Christopher Entertainment – brak promocji koncertów i nagłą zmianę warunków współpracy[219]. W maju 2014, mimo prawnego konfliktu z firmą, powrócili do USA, by zagrać koncert w Chicago dla amerykańskiej Polonii[220]. 26 czerwca 2014 zagrali koncert Domówka u Wiśniewskiego, który był transmitowany na YouTube oraz został pokazany dzień później na kanale TVR[221]. W sierpniu 2015 wystąpili na koncercie Disco pod gwiazdami transmitowanym przez Polsat[222]. Wiśniewski w trakcie telewizyjnego widowiska ogłosił rozpoczęcie jubileuszowej trasy koncertowej Ich Troje po Polsce[223]. Rozpoczęta koncertem w Arłamowie trasa cieszyła się dużym zainteresowaniem mediów i publiczności[223]. 24 czerwca 2016 muzycy zagrali w katowickim Spodku koncert pt. „20-lecie Ich Troje – A wszystko to... bo ciebie kocham”, który transmitowała telewizja Polsat[224]; podczas koncertu gościnnie wystąpiły Justyna Majkowska i Anna Świątczak[225]. 17 czerwca 2016 Wiśniewski wydał solowy, dwupłytowy album pt. Nierdzewny / Remixed, na którym umieścił m.in. remiksy 13 największych hitów Ich Troje[226][227]. Płytę promował singlami: „Nie zatrzymasz mnie”[228] i „Krzyk”, który nagrał w duecie z Justyną Majkowską[229]. W kolejnych miesiącach zagrali jubileuszową trasę koncertową po polskich klubach[230].
W grudniu 2016 Milan odeszła z Ich Troje w związku z zobowiązaniami zawodowymi w USA[231]. W tym samym czasie menedżerką zespołu przestała być Dominika Tajner-Idzik[232]. Wiśniewski i Łągwa wówczas zatrudnili na próbę dwie wokalistki koncertowe – Izabellę Rzeszowską (uczestniczkę konkursu „Drzwi do kariery” realizowanego w ramach programu Jestem jaki jestem na TVN) i Agatę Buczkowską, która pojawiła się jako statystka w teledysku do utworu „Nie zatrzymasz mnie”[233]. Po kilku wspólnych koncertach zdecydowali, że nową wokalistką Ich Troje będzie Buczkowska[234]. W nowym składzie kontynuowali jubileuszową trasę koncertową po Polsce, której finał odbył się 29 kwietnia w Teatrze Palladium w Warszawie[235]. Zapowiedzieli także rozpoczęcie prac nad nową płytą[236][237]. Album pt. Pierwiastek z dziewięciu wydali 8 grudnia 2017[238]. Płytę promowali teledyskami do singli: „Letnia przygoda”, „Anioły”, „Hejty” oraz „Czerń i biel”[239][240][241][242]; wideoklip do pierwszego z utworów wzbudził kontrowersje z uwagi na poruszenie w nim wątku seksu podczas pielgrzymki[243]. Z albumem dotarli do 37. miejsca na liście bestsellerów w Polsce[244].
W 2018 zagrali na wielu imprezach klubowych, ale także wystąpili m.in. na festiwalach: Disco Stars Festival w Jarocinie i na Festiwalu Piosenki Radiowej w Kielcach[245].
2019–2024: Projekt X
W październiku 2019 podczas przyjęcia urodzinowego Jacka Łągwy Wiśniewski zapowiedział 10. album Ich Troje – X przykazań, czyli projekt X[246]. Jesienią 2019 Wiśniewski i Łągwa byli jurorami w jednym z odcinków programu Szansa na sukces z piosenkami Ich Troje[247]. Nieobecność Buczkowskiej w programie wywołała spekulacje o rozłamie w zespole[247]. Buczkowska w listopadzie 2019 została wyłączona z koncertowania z zespołem, a jej miejsce wówczas zajmowała Anna Świątczak, która w tym okresie współpracowała z Ich Troje jako menedżerka[248]. Na początku 2020 premierę miał, ciepło przyjęty przez internautów, teledysk do piosenki „Wypijmy za to” z udziałem Justyny Majkowskiej, a także remiks tego utworu w wykonaniu Buczkowskiej[249]. Wokalistka po konflikcie z Wiśniewskim nie podpisała nowej umowy i rozstała się z zespołem[250][251][252][253]. W marcu 2020 Wiśniewski ogłosił, że wokalistką Ich Troje ponownie będzie Świątczak, która wówczas towarzyszyła im w trasie koncertowej dla amerykańskiej Polonii[254][251][253]. Pierwszy wspólny koncert po dziewięcioletniej przerwie zagrali w listopadzie 2019 w Lublinie podczas trasy Michał Wiśniewski Akustycznie[255], a wcześniej wystąpili razem w jednym ze specjalnych odcinków teleturnieju Jaka to melodia?[256]. Pracę nad następną płytą i przygotowania do kolejnej trasy koncertowej zakłóciła im pandemia COVID-19[257].
W lipcu 2022 wydali album pt. Projekt X, który promowali singlem „Nie szukaj mnie”. W sierpniu tego samego roku w ramach Festiwalu Weselnych Przebojów w Mrągowie transmitowanego przez Polsat zagrali recital z okazji 25-lecia działalności artystycznej, podczas którego wykonali swoje największe przeboje, m.in. z gościnnym udziałem Dody, Etiennette i Xaviera Wiśniewskich oraz Justyny Majkowskiej[258]. W sierpniu 2024 zespół wystąpił na 30. Pol’and’Rock Festivalu[259]. W grudniu tego samego roku po pięciu latach z zespołu odeszła Anna Świątczak.
Od 2025: Wybiła jedenasta
Na początku 2025 wokalistką zespołu została Martyna Majchrzak[260]. W czerwcu miała premierę płyta Wybiła jedenasta[261], którą promował singel „Nie pytam Cię o miłość”[262]. W tym samym miesiącu zespół zagrał koncert z okazji 30-lecia działalności w Operze Leśnej w Sopocie, który miesiąc później został wyemitowany przez TVP1 pod hasłem „Zawsze z Wami chciałbym być”. Podczas koncertu gościnnie wystąpili: Kasia Sienkiewicz, Mandaryna i Xavier Wiśniewski[263][264].
Remove ads
Charakterystyka zespołu
Ich Troje wykonuje piosenki głównie popowe, pop-rockowe[1][2] i rockowe[265] oraz ballady[266], a także utwory inspirowane rockiem gotyckim, punk rockiem i heavy metalem[267]. Dziennikarz Marek Niedźwiecki opisał muzykę Ich Troje jako „fabularyzowany pop”[15]. Jacek Łągwa twierdzi, że cechą charakterystyczną zespołu jest fakt, iż ich płyty nie są spójne muzycznie, bo zawarte na nich utwory są utrzymane w różnych stylizacjach[268].
Niektóre piosenki Ich Troje są spolszczonymi przez Michała Wiśniewskiego coverami utworów niemieckich artystów, takich jak Die Toten Hosen[269][270], Matthias Reim, Rosenstolz, Falco, Die Ärzte czy Rich Mullins[271].
Już po premierze debiutanckiego albumu krytycy mieli podzielone zdanie o Ich Troje – jedni doceniali ich za niekonwencjonalne brzmienia i nowatorskie spojrzenie na muzykę, drudzy osadzali ich twórczość w kiczowatej stylistyce lat 80[272].
Remove ads
Dyskografia
- Albumy studyjne
- Kompilacje
- Albumy koncertowe
- Single
Remove ads
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads