Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Spodek (hala widowiskowa)
hala widowiskowo-sportowa w Katowicach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Spodek – hala widowiskowo-sportowa w Katowicach, położona przy alei W. Korfantego 35, na terenie dzielnicy Koszutka.
Jest jednym z najbardziej znanych symboli miasta Katowice. Oddana do użytku w 1971 roku według projektu architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego, hala główna wyróżnia się charakterystycznym kształtem w formie ściętego odwróconego stożka pokrytego aluminiowymi łuskami. Jest obiektem wielofunkcyjnym, w którym odbywają się koncerty, wydarzenia sportowe rangi międzynarodowej, targi oraz konferencje o zróżnicowanej tematyce.
Remove ads
Położenie
Podsumowanie
Perspektywa

Spodek położony jest przy alei W. Korfantego 35 w Katowicach[2], na obszarze dzielnicy Koszutka[3]. Znajduje się w pobliżu skrzyżowania alei W. Korfantego z aleją W. Roździeńskiego, które łączą się na rondzie gen. J. Ziętka. Znajduje się tam przystanek tramwajowy Katowice Rondo[4], natomiast przy alei W. Roździeńskiego na wysokości siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia (NOSPR-u) przystanek autobusowy Katowice Strefa Kultury NOSPR[5]. Przed Spodkiem rozciąga się rozległa otwarta przestrzeń – plac Sławika i Antalla[4], na którym zlokalizowana jest stacja Metroroweru nr 27672[6].
Spodek położony jest w sąsiedztwie kompleksu biurowców .KTW[3] i Międzynarodowego Centrum Kongresowego w Katowicach, z którym jest połączony podziemnym przejściem[4]. Po drugiej stronie alei W. Roździeńskiego znajduje się powstały w tym samym okresie co Spodek pomnik Powstańców Śląskich[7].
Hala jest częścią Strefa Kultury, która obejmuje zespół obiektów kulturalno-rozrywkowych powstałych na terenie zlikwidowanej Kopalni Węgla Kamiennego „Katowice”, w tym: Międzynarodowe Centrum Kongresowe w Katowicach, siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach oraz Muzeum Śląskie w Katowicach[8].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Decyzja o utworzeniu hali widowiskowo-sportowej na terenie Katowic zapadła pod koniec lat 50. XX wieku[9]. W 1959 roku Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej w Katowicach[10] na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach zlecił zarządowi katowickiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich zorganizowanie konkursu zamkniętego na projekt wojewódzkiej hali sportowej w Katowicach. Do udziału w nim zaproszono czterech architektów: Juliana Brzuchowskiego, Jerzego Gottfrieda, Jerzego Hryniewieckiego i Kazimierza Sołtykowskiego. Termin nadesłania prac upłynął 15 stycznia 1960 roku[11].
Hala według założenia konkursowego miała mieć widownię z 8 tys. stałymi miejscami siedzącymi, a także miała zapewnić możliwość jej wykorzystania na widowiska niesportowe. Ponadto przewidziano lodowisko treningowe z widownią na 500 osób, salę gimnastyczną oraz pomocnicze pomieszczenia i urządzenia[11].
Sąd Konkursowy pod przewodnictwem generalnego architekta województwa katowickiego Czesława Koteli[10] wiosną 1960 roku[9] wybrał do realizacji pracę architektów Jerzego Hryniewieckiego[a], Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego[12] z Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego z Warszawy[9]. Głównym pomysłodawcą i konstruktorem proponowanej hali był Wacław Zalewski[13], a jego współpracownikiem został Andrzej Żórawski[14]. Projektanci zaproponowali wyeksponowanie wiszących w powietrzu trybun, które nadawałyby całej budowli kształt ściętego odwróconego stożka[10]. Komisja przy wyborze ich pomysłu podkreśliła śmiałą konstrukcję hali, lecz kosztowną i trudną w realizacji[12].
Projekt hali stał się sensacją. Jego makieta pojawiła się na okładce wielu europejskich czasopism fachowych, a nawet Komitet Organizacyjny XVII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rzymie zwrócił się z prośbą o przesłanie makiety i planszy na „Olimpijską Wystawę Dzieł Sztuki” o tematyce sportowej[15].

Ostateczną decyzję o realizację projektu warszawskiego zespołu podjął osobiście Jerzy Ziętek[10], czemu towarzyszyła zmiana lokalizacja hali z Rowu Wełnowieckiego[15][9] (pierwotnie miał stać na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie[10][14][16], nieopodal Planetarium Śląskiego[17]) na miejsce bliżej centrum miasta Katowice, przy rondzie na skrzyżowaniu późniejszych alei W. Korfantego i W. Roździeńskiego[10], które oddano do użytku w 1965 roku[7]. Uchwałę w sprawie zatwierdzenia do realizacji projektu budowy Wojewódzkiej Hali Widowiskowo-Sportowej w Katowicach Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach przyjęło 1 kwietnia 1960 roku[9]. Projekt zagospodarowania terenu, a wraz z tym koncepcję bryłową hali, zatwierdzono 11 marca 1963 roku[18].
Pod budowę Spodka wybrane zostało miejsce, gdzie w pierwszej połowie XIX wieku funkcjonowały bogucickie huty cynku „Franz” i „Fanny”[19], po czym wzniesiono tutaj tzw. Dwór Marii, który istniał do lat 60. XX wieku[7]. Teren ten miał urozmaiconą rzeźbę terenu, z bogatym uzbrojeniem, częściowo zawalonym i niezinwentaryzowanym[18].

Budowę hali rozpoczęto w 1964 roku od prac przygotowawczych (zagospodarowanie terenu budowy, roboty ziemne, wymiana gruntu oraz podsypka pod fundamenty). W 1966 roku nastąpiło pęknięcie dwóch przypór przy pierścieniu, przez co zarządzono ponowną weryfikację układu statycznego hali. W kwietniu tego samego roku komisja rzeczoznawców stwierdziła niemożność dopuszczenia do montażu dolnej części konstrukcji stalowej hali głównej z uwagi na błędy w obliczeniach statycznych, co groziło wstrzymaniem prac i większymi wydatkami na stal. Sprzeciwił się temu kierownik zarządu budowy hali Władysław Początek. Wystąpiły także rozbieżności pomiędzy obliczeniami Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego (BISTYPu) a Politechniką Śląską[20]. Spór próbował załagodzić Jerzy Ziętek. Ostatecznie, w dokumencie z 13 stycznia 1967 roku Zespół Naukowo-Konsultacyjny zawarł ustalenia, w którym zaakceptowano pierwotne obliczenia projektantów, a także m.in. zaakceptowano kinetyczny układ fundamentów przystosowany do niwelacji możliwych odkształceń[21]. Uchylono także wstrzymanie prac z 16 czerwca 1966 roku i podjęto prace[22]. W 1967 roku trwały roboty przy sprężaniu pierścienia głównego, natomiast w kolejnym roku wykonano montaż głównego pierścienia dachowego ze stali, zamontowano pierścień kopuły na dole i montowano samą kopułę[22].

W 1969 roku pierwszym oddanym do użytkowania budynkiem kompleksu została hala lodowiska. Pierwszy mecz hokejowy rozegrano w niej 16 listopada tego samego roku[23]. Również i budowa lodowiska napotkała trudności. Z powodu pomyłki geodetów zbudowano ją zbyt blisko późniejszej alei W. Korfantego, przez co architekci musieli zmodyfikować projekt, wprowadzając pochylnię prowadzącą na balkon lodowiska[22].
Oficjalna uroczystość otwarcia Wojewódzkiej Hali Sportowo-Widowiskowej odbyła się 8 maja 1971 roku w ramach obchodów 50. rocznicy wybuchu III powstania śląskiego[24][14]. W uroczystościach wzięło udział ponad 12 tys. gości[25], w tym m.in. I sekretarz KC PZPR Edward Gierek, przewodniczący Rady Państwa Józef Cyrankiewicz, premier PRL Piotr Jaroszewicz[26], przewodniczący Prezydium WRN w Katowicach Jerzy Ziętek i marszałek Związku Radzieckiego Iwan Koniew. Na zakończenie uroczystości wystąpili Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” oraz Anna German i Ewa Decówna[27]. Po niej trwały jeszcze prace wykończeniowe Spodka, które prowadzono do grudnia 1971 roku[16].

Katowicka hala w momencie otwarcia była największym obiektem widowiskowo-sportowym w Polsce[28]. Na inwestycję przeznaczono 200 mln zł, jednak ostateczny koszt wzrósł do około 800 mln zł[7]. Generalnym wykonawcą prac budowlanych było Katowickie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego pod kierownictwem inżyniera Zygmunta Puchały[15].
Nowo otwarta hala organizacyjnie działała w ramach Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie. 1 stycznia 1981 roku wojewoda katowicki powołał Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Widowiskowo-Sportowe, które w 1992 roku zostało przejęte przez miasto Katowice. W latach 1997–2008 zarządcą obiektu było Przedsiębiorstwo Widowiskowo-Sportowe Spodek, a 1 września 2008 roku wszystkie obiekty, prócz części hotelowo-gastronomicznej, weszły w skład katowickiego Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji (MOSiR-u)[13].
Coraz większe wymagania publiczności, organizatorów i sponsorów połączone z brakiem unowocześnień spowodowały, że Spodek wymagał kompleksowego remontu, który zaczął się w 2007 roku. W pierwszym etapie, zakończonym w 2009 roku, wykonano modernizację wnętrz hali. W 2008 roku zamontowano klimatyzację, a w kolejnym roku powiększono widownię hali głównej do 7776 miejsc, utworzono wysuwane na płytę siedzenia i loże VIP, zamontowano nowe oświetlenie oraz ekran diodowy[23]. Z końcem marca 2011 roku rozpoczął się remont elewacji obiektu[29], który ukończono w grudniu 2012 roku[13].
2 maja 2016 roku zarządzanie obiektem przejęła spółka PTWP Event Center[30].
10 kwietnia 2025 roku rozpoczęto procedurę wpisania zespołu zabudowy hali głównej Spodka oraz towarzyszącej mu zabudowy do rejestru zabytków nieruchomych. Stało się to w związku z planami rozbiórki schodów i tarasów hali Spodka, które pojawiły się w tym czasie w przestrzeni publicznej i mediach[31]. Decyzją z 13 maja 2025 roku Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[1].
Remove ads
Ogólna charakterystyka
Podsumowanie
Perspektywa


Spodek należy do grupy największych w Polsce obiektów sportowo-widowiskowych[32]. Kubatura całego kompleksu wynosi 338 732 m³ (według projektu 330 708 m³), a powierzchnia użytkowa 29 473 m²[13][33]. Obejmuje on: hale wielofunkcyjną, lodowisko, salę gimnastyczną[34], siłownię, basen rekreacyjny i hotel z restauracją[35], a także część biurową i pomieszczenia techniczne[36].
Zaprojektowany został przez architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego[37], natomiast za projekty wnętrz odpowiedzialne były Pracownie Sztuk Plastycznych z Warszawy i Katowic pod nadzorem dyrektora naczelnego Henryka Urbanowicza[28].
Elewacja Spodka pokryta jest aluminiowymi łuskami (pierwotnie eternitowymi) ułożonymi w karo[23], których jest łącznie 30 tys.[33] Ponadto zastosowano cegłę klinkierową, płukane rzeczne kamyki i surowy beton na balustrady tarasu, a także tłuczoną białą porcelanę zdobiącą nawis dachu[9].
Podobieństwo kształtu głównej hali do opisów pojazdów kosmicznych obcych cywilizacji z powieści fantastyczno-naukowych wydanych w latach 60. XX wieku, tj. latających spodków, przyczyniło się do rozpowszechnienia popularnej nazwy dla hali – „Spodek”[36]. Nazwa ta upowszechniła się na przełomie lat 70. i 80. XX wieku[38].
Spodek ma podwójną funkcję. Lodowisko, sala gimnastyczna i basen służą powszechnemu uprawianiu sportu, natomiast główna hala przeznaczona jest do organizacji wielkich imprez sportowych i widowiskowych[35], a także wydarzeń artystycznych i wystawienniczych oraz kongresów i szkoleń[34].
Hala jest jedną z wizytówek Katowic, będąc jednocześnie obiektem najbardziej rozpoznawalnym i charakterystycznym dla miasta[39]. Uważany jest także za jeden z najlepszych budynków wzniesionych na Górnym Śląsku w okresie PRL-u[40].
Kompleks Spodka wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice[3] oraz do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod numerem A/1560/25 jako zespół zabudowy hali widowiskowo-sportowej „Spodek” przy alei W. Korfantego 35 w Katowicach, w skład którego wchodzą[1]:
- budynek hali widowiskowo-sportowej „Spodek”, zlok. na dz. nr 20/12, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- budynek hali lodowiska (tzw. Satelita), zlok. na dz. nr 20/11 i 20/18, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- pawilon hotelowy, zlok. na dz. nr 20/10, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- budynek sali gimnastycznej, zlok. na dz. nr 20/9, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- pawilon biurowy, zlok. na dz. nr 20/8, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- budynek biurowy od strony ul. Olimpijskiej, wraz z budynkiem warsztatów, zlok. na dz. nr 20/22, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- budynek biurowo-garażowy, zlok. na dz. nr 20/5, ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice,
- plac tzw. honorowy przed halą widowiskowo-sportową „Spodek” (obecnie plac Sławika i Antalla),
- teren działek ewidencyjnych nr 20/5 (w całości), 20/8 (w całości), 20/9 (w całości), 20/10 (w całości), 20/11 (w całości), 20/12 (w części), 20/18 (w części), 20/20 (w części), 20/22 (w całości), 9/1 (w całości), 8/1 (w całości), 2/1 (w całości), 10/1 (w całości), 7/1 (w całości), 6/1 (w całości), ark. mapy 28, obr. 0002, gm. m. pow. Katowice.
Remove ads
Obiekty
Podsumowanie
Perspektywa
Hala główna
Jest to obiekt o kubaturze 246 624 m³, powierzchni użytkowej 15 386 m² i wysokości od powierzchni płyty do kopuły 32 m[9]. Bryła hali ma formę odwróconego stożka nakrytego dachem w formie koła wpisanego w elipsę[41] i rozpiętości 126 m[42]. Wieńczy ją kopuła, której oś nie przechodzi przez środek elipsy stanowiącej płaszczyznę przykrycia – mimośród wynosi 14,6 m i wynika to z konieczności usytuowania doświetlającej halę kopuły nad środkiem areny[37]. Hala pomimo dużej kubatury styka się z ziemią na bardzo małej powierzchni, dzięki czemu konstrukcja z założenia ma wytrzymywać ewentualne wstrząsy górnicze[28].
Hala z pozostałymi obiektami kompleksu Spodka połączona jest tarasem okalającym halę, który biegnie wokół podstawy widowni. Zewnętrzna ściana holu z wejściami na poziomie tarasu jest całkowicie oszklona. Ponadto wejście do hali ulokowane jest z poziomu chodnika – bezpośrednio do holu dolnego[36]. Sama natomiast arena hali łączy się z zewnętrznym dziedzińcem tunelem biegnącym pod północną częścią widowni i holu oraz pod częścią administracyjno-hotelową[43].
Widownia hali podzielona na 37 sektorów[43] u podstawy (dolna część) została zaprojektowana na planie koła, a u góry na planie elipsy[36]. W połowie misy znajduje się 14 otworów wejściowych połączonych schodami z holem, skąd jest możliwość przejścia na górny poziom hali, z którego jest dojście do rzędów z siedzeniami[44]. Na widowni od wyższej strony umieszczono lożę honorową, a za nią kabinę projekcyjną[43]. Hala ma łącznie 11 016 miejsc siedzących, w tym 9351 miejsc stałych i 1665 miejsc, które mogą zostać schowane [33].
Płyta hali (arena) ma wymiar 44,6×60 m[4] i przesunięta jest w kierunku północno-zachodnim[41]. Hala wyposażona jest także w oświetlenie o natężeniu 2,2 tys. lx[9], a główną płytę doświetla także światło wpadające przez okna pod kopułą[44].
- Detale głównej hali Spodka
- Fragment elewacji hali głównej Spodka z aluminiowymi łuskami (2020)
- Zbliżenie na fragment tarasu okalającego halę Spodka i na jej konstrukcję (2014)
- Wejście zewnętrzne na taras okalający halę główną Spodka (2024)
Lodowisko
Jest to drugi największy obiekt kompleksu Spodka. Jego oś leży na przedłużeniu promienia koła u podstawy hali głównej, a jego jednolitość z nią uzyskano poprzez wspólną ścianę lodowiska z tarasem oraz dzięki zastosowaniu analogicznej elewacji z charakterystycznych łusek[43]. Ma formę zbliżoną do prostopadłościanu, a pomimo przeszkleń zaprojektowano ją tak, by promienie słoneczne nie padały bezpośrednio na płytę[45]. Kubatura lodowiska wynosi 35 500 m³, powierzchnia użytkowa 5054 m², natomiast wysokość 11 m[9].
Płyta lodowiska ma wymiar 30×60 m. Dwie trybuny widowni mają 1182 miejsc (pierwotnie było ich 950) na dwóch trybunach umieszczonych równolegle do zewnętrznych ścian hali[42].
Lodowisko jest głównym obiektem hokejowej drużyny GKS Katowice[46].
Sala gimnastyczna i basen
Sala gimnastyczna została wkomponowana w części zaplecza, której bryła oddziela część administracyjno-hotelowa od części pierwotnie przeznaczonej na przychodnię lekarską i mieszkania służbowe[42]. Kubatura sali wynosi 11 631 m³, a powierzchnia użytkowa 1490 m²[9].
Ma jednostronną trybunę[45] z widownią na 362 osoby[9], natomiast po drugiej stronie boiska hala jest przeszklona[45]. Rozmiar areny wynosi 44×22 m[35]. Obok sali gimnastycznej znajdują się pomieszczenia przeznaczone do sparingów bokserskich i ćwiczeń kulturystycznych[42]. Funkcjonuje tam sala fitness, w której trenuje się tabatę i pilates[47].
W sąsiedztwie sali gimnastycznej, po stronie południowej znajduje się basen rekreacyjny z dwoma saunami, biczem i masażem wodnym[35]. Basen ma nieckę ze stali nierdzewnej o długości 15 m, szerokości 8 m i głębokości 1,2 m[9].
Część administracyjno-hotelowa
Znajduje się po północnej stronie hali Spodka, pomiędzy lodowiskiem a salą gimnastyczną. Górna kondygnacja podzielona jest na dwa segmenty, w której jeden przeznaczono na część hotelową, a drugi dla związków sportowych. W dolnej natomiast znajdują się pomieszczenia techniczne i gospodarcze[42].
Hotel ma 30 pokoi z 59 miejscami noclegowymi oraz zaplecze gastronomiczne[35]. Jedno- i dwuosobowe pokoje umieszczono na wyższej kondygnacji, z jednotraktowym układem pomieszczeń zogniskowanych wokół niewielkich dziedzińców[45]. Współcześnie funkcjonuje tam trzygwiazdkowy hotel pod marką Hotel Diament Spodek Katowice[48].
Remove ads
Konstrukcja
Z uwagi na charakter działki budowlanej, znajdującej się na terenach eksploatacji górniczej w XIX wieku, przyjęto konstrukcję budowli na żelbetowej misie fundamentowej stanowiącej sprężony pierścień o trapezoidalnym przekroju[41]. Wsparto ją na 40 zdolnych do wychylenia słupach, które mają chronić fundament przed ruchami gruntu wywołanymi szkodami górniczymi[49].
Ponad misą fundamentową znajduje się widownia w kształcie ściętego odwróconego stożka o rozpiętości 126 m, skonstruowana ze 120 stalowych żeber, na których naciągnięto przykrycie dachowe[44][41] (dach Spodka był jednym z najwcześniejszych na świecie obiektów zrealizowanych w koncepcji tensegrity)[50]. Przykrycie misy widowni skonstruowano w ten sposób, że do umieszczonego w środku stalowego pierścienia wspierającego niewielką paraboliczną kopulę doprowadzono 120 lin stalowych o promienistym układzie. Zakotwione zostały w sztywnym stalowym pierścieniu głównego obwodu, a rolę usztywnień przejęły słupki rozszczepiające liny dwukrotnie[37].
Remove ads
Wydarzenia
Podsumowanie
Perspektywa
Muzyczne





W Spodku koncertowały gwiazdy światowej muzyki, m.in.: Metallica, Deep Purple, Pearl Jam, Jean-Michael Jarre, Green Day, Mike Oldfield, Procol Harum[33], Sting, Chris Rea, Joe Cocker, Tina Turner, Brian Adams, Elton John, The Cure, Genesis, Black Sabbath, Saxon, The Kelly Family, Rammstein, Iron Maiden, Robbie Wiliams, Depeche Mode, Korn czy Slipknot[14]. Organizowane są także cykliczne wydarzenia muzyczne, jak: Rawa Blues Festival, Metalmania czy Mayday[14]. Rawa Blues Festival w Spodku został zainaugurowany 9 czerwca 1985 roku[38]. W 1987 roku po raz pierwszy odbył się festiwal muzyki alternatywnej Odjazdy, natomiast pierwsza edycja Mayday w Spodku ruszyła w 2000 roku[51].
Lista ważniejszych wydarzeń muzycznych, które odbyły się w Spodku (stan na koniec 2024 roku):
- 17 października 1979 – koncert Erica Claptona[51].
- 2 grudnia 1981 – koncert Tiny Turner[51].
- 26 kwietnia 1984 – koncert Eltona Johna[51] w ramach trasy koncertowej European Express Tour[52].
- 10 lutego 1987 – pierwszy koncert zespołu Metallica w Polsce[51][53].
- 20 października 1991 – koncert gitarzysty i piosenkarza Chrisa Rea[54][55].
- 20 czerwca 1992 – koncert zespołu Dżem; zarejestrowany został na dwóch płytach Wehikuł czasu – Spodek ’92[51][56][57].
- 1993 – odbył się musical Metro autorstwa Józefowicza i Stokłosy z udziałem wokalistki Edyty Górniak, która wykonała większość utworów[58].
- 8 stycznia 1994 – grupa Perfect reaktywowała się po kilkuletniej przerwie, rozpoczynając od koncertu w Spodku, wydanego później na płycie Katowice Spodek Live ’94[51][59].
- 21 maja 1994 – jedyny koncert w Polsce zespołu Cocteau Twins[60].
- 9 października 1994 – grupa Hey nagrała album Live!, dając pierwszy w historii polski koncert z udziałem MTV[51]; koncert został uznany za koncert roku 1994 podczas gali Fryderyków 1994[61].
- 20 czerwca 1995 – koncert muzyka Joego Cockera; ponownie występował w Spodku w 17 czerwca 1998[62][63] i 5 listopada 2007[64][65].
- 3 czerwca 1996 – grupa Deep Purple nagrała DVD koncertowe Live Encounters[66]; występowali później ośmiokrotnie – w 1998, 2000, 2003, 2006, 2010, 2014, 2017[38] i 2024[67].
- 9 lipiec 1996 – koncert Bryana Adamsa[68].
- 15 listopada 1996 – pierwszy polski koncert zespołu The Cure[51][69]; kolejny 19 lutego 2008[38].
- 13 stycznia 1997 – koncert Stinga[51]; kolejny 13 marca 2000[38].
- 21 czerwca 1997 – pierwszy koncert francuskiego kompozytora muzyki elektronicznej Jeana-Michela Jarre’a w Polsce[51] (został zarejestrowany przez TVP)[70]; później występował w Spodku trzykrotnie: 1 marca 2010, 13 listopada 2011 i 6 listopada 2016[38].
- 31 stycznia 1998 – pierwszy polski koncert brytyjskiej grupy Genesis[71].
- 26 kwietnia 1998 – koncert brytyjskiej grupy The Prodigy[51]; kolejny odbył się 2 maja 2006[72].
- 30 sierpnia 1998 – koncert niemieckiego duetu Modern Talking[73].
- 25 lipca 1999 – koncert brytyjskiego muzyka Mike’a Oldfielda[51].
- 29 września 1999 – koncert Budki Suflera[74]; kolejne 19 października 2014[75] i 25 października 2019[76].
- 15 i 16 czerwca 2000 – dwa koncerty grupy Pearl Jam, na którym zarejestrowano dwa albumy koncertowe[77][78][79].
- 21 marca 2003 – pożegnalny koncert zespołu hip-hopowego Paktofonika[51]; w 2004 roku koncert ten został wydany na płycie DVD pn. Pożegnalny koncert[80].
- 3 czerwca 2003 – koncert zespołu Iron Maiden[81].
- 6 listopada 2003 – koncert Robbiego Williamsa[51].
- 7 listopada 2003 – koncert Dave'a Gahana[82].
- 15 listopada 2003 – pierwszy koncert zespołu Def Leppard w Polsce[83].
- 22 lutego 2005 – koncert Rammstein[51]; kolejny 27 listopada 2009[84].
- 7 czerwca 2005 – koncert Green Day w ramach trasy koncertowej American Idiot World Tour[85].
- 14 marca 2006 – koncert Depeche Mode[51].
- 7 czerwca 2006 – pierwszy koncert zespołu Alice in Chains w Polsce[51].
- 20 czerwca 2007 – koncert zespołu Black Sabbath[86].
- 3 października 2009 – grupa Dżem zagrała koncert na siedmiopłytowej składance pn. 30 urodziny[87].
- 4 października 2010 – koncert Leonarda Cohena[51].
- 28 maja 2011 – gala Eska Music Awards 2011[88].
- 30 marca 2012 – koncert z okazji 30-lecia istnienia zespołu Lady Pank[89].
- 14 kwietnia 2012 – koncert brytyjskiej grupy Judas Priest[90]; kolejny 13 czerwca 2018[51].
- 13 lutego 2013 – koncert Slash feat. Myles Kennedy and The Conspirators[91]; występowali później 16 kwietnia 2024[92].
- 16 listopada 2016 – koncert zespołu Alter Bridge[93].
- 21 lipca 2017 – koncert Marylina Mansona[51].
- 15 października 2017 – koncert zespołu rockowego Procol Harum[94].
- 20 października 2018 – koncert piosenkarki Bonnie Tyler[95].
- 26 kwietnia 2019 – koncert wokalisty Chrisa Normana[96].
- 22 maja 2019 – koncert gitarzysty Joego Bonamassy[97]; wystąpił ponownie 17 kwietnia 2024[98].
- 30 października 2022 – koncert zespołu Porcupine Tree[99].
- 28 kwietnia 2023 – koncert artystki Tori Amos[100].
Sportowe




Spodek jest miejscem organizacji wydarzeń sportowych rangi europejskiej i światowej, m.in. w piłce siatkowej, hokeju na lodzie, piłce ręcznej, kulturystyce, podnoszeniu ciężarów, akrobatyce sportowej, zapasach, lekkoatletyce czy koszykówce[14]. Pierwszą imprezę rangi międzynarodowej zorganizowano w kwietniu 1972 roku – były to Mistrzostwa Europy w Zapasach w stylu klasycznym i wolnym[28]. W Spodku doszło do zwycięstwa Polski nad ZSRR w trakcie Mistrzostw Świata w Hokeju na Lodzie w 1976 roku, zdobycia przez Polskę tytułu mistrza Europy w Mistrzostwach Europy w Koszykówce Kobiet w 1999 roku i tytułu mistrzów świata przez Polskę po wygranym finale z Brazylią podczas Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn w 2014 roku[101].
Lista ważniejszych imprez sportowych, w których Spodek był gospodarzem bądź współgospodarzem (stan na koniec 2024 roku):
- Mistrzostwa Europy w Zapasach 1972[51]
- Mistrzostwa Świata w Zapasach w stylu klasycznym 1974[102]
- Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1975[51]
- Mistrzostwa Europy w Boksie 1975[38]
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1976[27]
- Mistrzostwa Świata w Zapasach 1982[102]
- Mistrzostwa Europy w Podnoszeniu Ciężarów 1985[103]
- Mistrzostwa Europy w Koszykówce Kobiet 1999[51]
- Finał Ligi Światowej w siatkówce mężczyzn 2001 i 2007[104]
- Mistrzostwa Europy w Koszykówce Mężczyzn 2009[38]
- Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Kobiet 2009[105]
- Mistrzostwa Europy w Koszykówce Kobiet 2011[106]
- Katowice Open 2013, 2014, 2015 i 2016[38]
- Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014[51]
- Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2016[107]
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2016, I Dywizja, grupa A[108]
- Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2017[109]
- XI Ogólnopolskie Letnie Igrzyska Olimpiad Specjalnych 2018[110]
- Mistrzostwa Europy w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2021[111]
- Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2022[111]
- Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2023[112]
- Superpuchar Polski w piłce siatkowej mężczyzn 2023[113] i 2024[114]
Pozostałe
W Spodku organizowanych jest szereg imprez i wydarzeń różnego typu[14]. Do jednych z największych należy impreza e-sportowa Intel Extreme Masters, której inauguracja odbyła się 18 stycznia 2013 roku[51], a w 2016 roku odbył się tutaj po raz pierwszy Europejski Kongres Gospodarczy. Organizowane są tu także inne cykliczne targi i wystawy, jak m.in.: Międzynarodowe Targi EXPO Katowice (targi przemysłu ciężkiego), targi motoryzacyjne ProfiAuto Show, Targi Ślubne czy Międzynarodowa Wystawa Psów Rasowych[14].

Hala ta już z założenia miała być wielofunkcyjna[41]. W czasach Polski Ludowej odbywały się tu partyjne masówki, apele, wiece, oficjalne akademie i Barbórki[27]. Już rok po otwarciu, 7 czerwca 1972 roku w hali Spodka przemawiał kubański przywódca Fidel Castro[33]. W tym samym czasie swoją premierę podczas Wielkiej Wystawy Samochodów miał samochód Fiat 126p. W 1973 roku Spodek stał się salą kinową, w której 104 tys. osób obejrzało film W pustyni i w puszczy, a 62 tys. Ojca chrzestnego[25]. W 1974 roku halę z okazji obchodów XXX-lecia PRL-u odwiedził sekretarz generalny KC KPZR Leonid Breżniew [27]. Ponadto Spodek gościł przywódcę Rumunii Nicolae Ceaușescu[19].
W okresie karnawału Solidarności Spodek był miejscem zebrań opozycji antykomunistycznej. W sierpniu 1980 roku odbył się tu zjazd przedstawicieli zakładowych struktur NSZZ „Solidarność” z władzami krajowymi – Krajową Komisją Porozumiewawczą i z Lechem Wałęsą[19]. 5 lipca 1981 roku w Spodku odbyła się premiera widowiska teatralnego Tragedia Romantyczna, zorganizowana przez regionalny zarząd NSZZ „Solidarność”. Jego twórcami byli studenci Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach Adam Gessler i Mirosław Kin[38][115].
Jesienią 1990 roku w Spodku gościł rosyjski psychiatra i psychoterapeuta Anatolij Kaszpirowski[38], a także kilkukrotnie miały tutaj miejsce Kongresy Świadków Jehowy połączone z celebracją chrztu nowych członków. 2 października 2018 roku odbyło się tutaj spotkanie pod hasłem „Namaszczeni”[38].
W grudniu 2018 roku Spodek był jednym z miejsc, w którym odbył się szczyt klimatyczny konferencji COP24[51], a w dniach od 26 do 30 czerwca 2022 roku Światowe Forum Miejskie WUF11[116].
Remove ads
Uwagi
- Podawany jako kierownik zespołu projektowych i konstruktorskich Jerzy Hryniewiecki nie uczestniczył w projektowaniu Spodka, co potwierdził sąd koleżeński warszawskiego oddziału SARP, do którego poskarżyli się Maciej Krasiński i Maciej Gintowt. Jego nazwisko było przez wiele lat podawane w różnych publikacjach. Dodatkowo Bohdan Lisowski podaje, że wycofał się on z pierwszej fazy projektu i ostatecznie projekt realizacyjny wykonali Maciej Gintowt, Maciej Krasiński i Maciej Żórawski.
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads