Innocenti Mini

Innocenti Mini - samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany pod włoską marką Innocenti w latach 1965-1992. Pojazd wytwarzano w trzech generacjach.

Pierwsza generacja

Innocenti Mini I

Innocenti Mini Cooper
Producent	Innocenti
Projektant	Alec Issigonis
Okres produkcji	1965-1975
Miejsce produkcji	Mediolan
Następca	Innocenti Mini II
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	3-drzwiowy htachback
Silniki	0.85 L 1.0 L 1.3L
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Długość	3050 mm
Szerokość	1400 mm
Wysokość	1350 mm
Rozstaw osi	2040 mm
Masa własna	580 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mini
Konkurencja	Fiat 500 Zastava 750

Innocenti Mini I zostało wprowadzone do produkcji w listopadzie 1965 roku. Była to licencyjna wersja samochodu Mini, produkowanego przez koncern BMC i jego następców. Samochody montowano z brytyjskich zestawów CKD, a różnice między wersją włoską a brytyjską były minimalne. Produkcję pierwszej generacji Mini zakończono w 1975 roku^[1][2].

Druga generacja

Innocenti Mini 90/120
Innocenti Mini de Tomaso

Innocenti Mini 90 SL
Producent	Innocenti
Projektant	Marcello Gandini
Zaprezentowany	Turin Auto Show 1974
Okres produkcji	1974-1982
Miejsce produkcji	Mediolan
Poprzednik	Innocenti Mini I
Następca	Innocenti Mini III
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	3-drzwiowy hatchback
Silniki	1.0 L 1.3 L
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Długość	3120 mm
Szerokość	1500 mm
Wysokość	1365 mm
Rozstaw osi	2040 mm
Masa własna	730 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Pokrewne	Mini
Konkurencja	Fiat 126

Innocenti Mini II zadebiutowało w 1974 roku. Druga generacja oparta była o podzespoły Mini, ale otrzymała nowe nadwozie projektu Bertone. Zmodernizowano również silniki, zwiększając ich moc oraz pojemność. Z produkcji wycofano też silnik 1.0 L. W 1977 roku zadebiutowała usportowiona wersja samochodu sygnowana marką De Tomaso^[3]. W 1980 roku auto przeszło kolejny lifting po którym jego nazwę zmieniono na Innocenti Mini Mille. Pojazd otrzymał kilka nowych podzespołów zapożyczonych z samochodów Daihatsu. Wytwarzanie samochodu zakończono w 1982 roku.

Trzecia generacja

Innocenti Minitre/990/650
Innocenti Turbo de Tomaso

Innocenti Mini III
Producent	Innocenti
Projektant	Bertone
Okres produkcji	1982-1992
Miejsce produkcji	Mediolan
Poprzednik	Innocenti Mini II
Następca	Innocenti Koral Innocenti Elba
Dane techniczne
Segment	A
Typy nadwozia	3-drzwiowy hatchback
Silniki	0.55 L Daihatsu EB R3 0.6 L Daihatsu AD R2 0.65 L Daihatsu EF R3 1.0 L Daihatsu CB22 R3 1.0 L Daihatsu CB-DT/CB60/61 turbo R3 1.0 L Daihatsu CL10 diesel R3
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 2-biegowa pół-automatyczna
Długość	3375 mm
Szerokość	1530 mm
Wysokość	1380 mm
Rozstaw osi	2205 mm
Masa własna	740 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Pokrewne	Daihatsu Charade Daihatsu Cuore
Konkurencja	Łada Oka Maruti 800 Polski Fiat 126p BiS

Innocenti Mini III, było ostatnią generacją modelu Mini. Samochód zadebiutował w 1982 roku. Auto było mieszanką podzespołów drugiej generacji z Daihatsu Charade. Podobnie jak w przypadku poprzednika, nadwozie zaprojektowało studio Bertone. Produkcję trzeciej generacji zakończono w 1992 roku, a następcami linii modelowej Mini zostały Innocenti Koral i Innocenti Elba.