Ireneusz (patriarcha Serbii)

Ireneusz (srb. Иринеj – Irinej), imię świeckie Miroslav Gavrilović (srb. Мирослав Гавриловић) (ur. 27 sierpnia 1930 we wsi Vidova, zm. 20 listopada 2020 w Belgradzie^[1]) – serbski duchowny, 45. zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego, noszący tytuł arcybiskupa Peci, metropolity belgradzko-karłowickiego i patriarchy Serbii.

Ireneusz

Miroslav Gavrilović
Arcybiskup Peć, metropolita belgradzko-karłowicki i patriarcha serbski
Kraj działania	Serbia
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1930 Vidova
Data i miejsce śmierci	20 listopada 2020 Belgrad
Miejsce pochówku	Sobór św. Sawy w Belgradzie
Patriarcha Serbii
Okres sprawowania	2010–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Diakonat	24 października 1959
Prezbiterat	27 października 1959
Chirotonia biskupia	1974
Wybór patriarchy	22 stycznia 2010
Odznaczenia

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	maj 1974
Miejscowość	Belgrad
Miejsce	Sobór św. Michała Archanioła
Konsekrator	German
Współkonsekratorzy	Paweł (Stojčević), Jan (Ilić), Mikołaj (Mrđa)
Konsekrowani biskupi Andrzej (Ćilerdžić) 25 lipca 2011 Jan (Ćulibrk) 4 września 2011 Dawid (Perović) 18 września 2011 Sergiusz (Karanović) 26 lipca 2014 Hilarion (Golubović) 10 sierpnia 2014 Arseniusz (Glavčić) 31 sierpnia 2014 Hieronim (Močević) 28 września 2014 Cyryl (Bojović) 31 lipca 2016 Sylwan (Mrakić) 7 sierpnia 2016 Nikodem (Kosović) 1 października 2017 Cherubin (Đermanović) 10 czerwca 2018 Stefan (Šarić) 17 czerwca 2018 Hezychiusz (Rogić) 23 czerwca 2018 Metody (Ostojić) 22 lipca 2018 Dymitr (Radżenowić) 23 września 2018
Współkonsekrowani biskupi Lucjan (Pantelić) 1 lipca 1984 Sawa (Jurić) 17 czerwca 1994 Milutin (Knežević) 20 lipca 2003 Teodozjusz (Šibalić) 20 czerwca 2004

Życiorys

Urodził się w wiejskiej rodzinie Zdravki i Milijana Gavriloviciow. W rodzinnej wsi ukończył szkołę podstawową, następnie kształcił się w gimnazjum w Čačaku i w seminarium duchownym w Prizrenie. Po ukończeniu seminarium studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego^[2]. W 1959 wstąpił do klasztoru Rakovica i tam został postrzyżony na mnicha przez patriarchę serbskiego Germana, przyjmując imię zakonne Ireneusz^[2]. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona. Święcenia kapłańskie przyjął 27 października 1959 r. w cerkwi Ružica w Belgradzie^[2]. Kontynuował studia teologiczne na uniwersytecie ateńskim, zaś w 1969 został dyrektorem szkoły przy monasterze Ostrog, skąd został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium prizreńskiego, które sprawował w latach 1971–1974^[2].

W maju 1974 otrzymał godność biskupa morawickiego, wikariusza patriarchy Serbii. Rok później został ordynariuszem eparchii niskiej^[2].

22 stycznia 2010 wybrany patriarchą Serbii przez Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Zgodnie z regulaminem wyborów jego imię zostało wylosowane spośród trzech imion kandydatów wskazanych przez ogół biskupów; pozostałymi byli metropolita czarnogórski i przymorski Amfilochiusz oraz biskup backi Ireneusz^[3]. Dzień później został intronizowany na urząd^[2].

W czerwcu 2016 r. przewodniczył delegacji Patriarchatu Serbskiego na Sobór Wszechprawosławny na Krecie^[4].

1 listopada 2020 przewodniczył pogrzebowi zmarłego na COVID-19 metropolity Czarnogóry – Amfilochiusza, który to pogrzeb odbył się przy otwartej trumnie i z masowym udziałem wiernych mimo przyczyny zgonu metropolity^[5]. Trzy dni po uroczystościach patriarcha trafił do szpitala z potwierdzonym zakażeniem koronawirusem, po czym 20 listopada 2020 zmarł wskutek COVID-19^[6].

Ireneusz został pochowany w krypcie patriarchów w soborze św. Sawy w Belgradzie^[7].

Odznaczenia

• Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy – Ukraina (2013)^[8]