Józef Kulczycki (weterynarz)

Józef Kulczycki (ur. 30 stycznia 1888, zm. 9 kwietnia 1974) – polski lekarz weterynarii z tytułem doktora, pułkownik lekarz weterynarii Wojska Polskiego.

Ten artykuł dotyczy lekarza weterynarii. Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko Józef Kulczycki.

Józef Kulczycki

pułkownik lekarz weterynarii
Data i miejsce urodzenia	30 stycznia 1888 Kraków
Data śmierci	9 kwietnia 1974
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Centrum Wyszkolenia Kawalerii Szkoła Podoficerów Zawodowych Służby Weterynaryjnej Centrum Wyszkolenia i Badań Weterynaryjnych
Stanowiska	kieronik kliniki komendant szkoły komendant centrum wyszkolenia
Późniejsza praca	wykładowca naukowiec
Odznaczenia

Życiorys

Klinika Koni Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW – budynek im. prof. Józefa Kulczyckiego

Wejście do budynku Kliniki Koni

Urodził się 30 stycznia 1888^[1]. Ukończył studia w zakresie weterynarii. Uzyskał tytuł naukowy doktora.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Zweryfikowany do stopnia majora w korpusie lekarzy weterynarii. Następnie awansowany do stopnia podpułkownika służby weterynaryjnej. W tym stopniu w latach 20. służył na stanowisku oficera weterynarii w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Wraz z innym pułkownikiem lekarzem weterynarii Konradem Millakiem udzielał pomocy klaczy Marszałka Józefa Piłsudskiego Kasztance tuż przed jej padnięciem 23 listopada 1927^[2][3], a następnie wykonał jej sekcję, potwierdzającą wcześniejszą diagnozę o pęknięciu kręgów grzbietowych^[4]. Wypchał padniętego konia o imieniu Jaś, należącego do mjr. Adama Królikiewicza, pierwszego polskiego medalisty olimpijskiego w konkurencji indywidualnej^[5].

W marcu 1928 został przeniesiony do Szkoły Podoficerów Zawodowych Służby Weterynaryjnej w Warszawie na stanowisko kierownika kliniki^[6]. Z dniem 1 grudnia 1929 został przesunięty na stanowisko komendanta szkoły^[7][8]. 18 lutego 1930 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 2. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych^[9]. Uzyskał habilitację. Został komendantem utworzonego w 1934 Centrum Wyszkolenia i Badań Weterynaryjnych^[10] i pełnił tę funkcję do 1939^[11].

Po II wojnie światowej był wykładowcą i kierownikiem Katedry Chirurgii^[12] na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego^[11] i na Wydziale Weterynaryjnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie^[2][13]. Jako profesor doktor habilitowany od 1957 do 1968 sprawował stanowisko przewodniczącego Komitetu Nauk Weterynaryjnych Polskiej Akademii Nauk, a od 1969 do 1974 był honorowym członkiem KNW^[14].

Zamieszkiwał w kamienicy przy ulicy Elsterskiej 6/8 w Warszawie^[15]. Zmarł 9 kwietnia 1974^[16]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera N-4-7)^[17].

Upamiętnienie

Ukazały się publikacje: w 1997 pt. Chirurgia weterynaryjna Kulczyckiego^[18], w 1998 pt. Weterynaryjna diagnostyka chirurgiczna Kulczyckiego autorstwa Eustachego Szeligowskiego^[19].

16 września 2004 została otwarta siedziba Kliniki Koni Katedry Nauk Klinicznych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego; a jej budynek przy ulicy Nowoursynowskiej 100^[20][21] został nazwany imieniem prof. Józefa Kulczyckiego; podczas uroczystości przy udziale Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Wojciecha Olejniczaka, została wówczas odsłonięta tablica pamiątkowa honorująca prof. J. Kulczyckiego i medalion z jego portretem^[12].

Publikacje

• Przyczynek do chirurgii przedniej powierzchni napięstka u konia (1928)
• Szpat w świetle promieni Roentgena (1933)
• Arteriografia kończyn koni (1938)
• Wymię krowy i jego najważniejsze schorzenia (1948)
• Terapia chirurgiczna zwierząt domowych (1950)
• Diagnostyka chirurgiczna weterynaryjna (1952)
• Diagnostyka chirurgiczna zwierząt domowych (koni i bydła) (1970)

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[22]
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 19 marca 1931^[23], 22 lipca 1951^[24])

Zobacz też

• Włodzimierz Kulczycki (1862–1936), lekarz weterynarii