Jacek Indelak

Jacek Indelak (ur. 31 maja 1949 w Łodzi^[1], zm. 2020^[2]) – polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta^[3].

Jacek Indelak

Data i miejsce urodzenia	31 maja 1949 Łódź
Data śmierci	2020
Miejsce spoczynku	Cmentarz rzymskokatolicki w Rudzie Pabianickiej
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki

Życiorys

Był absolwentem filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim (1975)^[4]. Jako prozaik debiutował na łamach „Odgłosów” (1969). W latach 1969–1981 pracował jako dziennikarz w łódzkiej prasie^[1], w redakcjach: „Expressu Ilustrowanego”, „Głosu Robotniczego” i „Odgłosów”^[5]. Działał w NSZZ „Solidarność”^[1]. W wyniku stanu wojennego został zwolniony z pracy, w 1990 przywrócony do zawodu – był redaktorem m.in.: „Odgłosów” (1990), „Kalejdoskopu” (1990–1992) i „Gazety Wyborczej” (1993–1996)^[5].

W latach 1990–2000 był autorem licznych artykułów, esejów i reportaży na łamach m.in.: „Odgłosów”, „Agory”, „Dziennika Łódzkiego”, „Kalejdoskopu”, „Gazety Wyborczej”, „Verte”, „Pomeranii”, „Aspektu Polskiego”, „Stadt Bauwelt” (1997)^[5] i „Dziennika Związkowego” wydawanego w Chicago^[1]. W 1992 był współtwórcą czasopisma „Ten Ton” wydawanego w Łodzi^[5].

Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1972), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989), Klubu Pisarzy przy Stowarzyszeniu Twórców Kultury (1981–1986), Klubu Pisarzy przy Duszpasterstwie Środowisk Twórczych w Łodzi (1986–1989). Jako członek założyciel należał do Międzynarodowego Stowarzyszenia i Fundacji „Konstrukcja w Procesie” (1989–1995), był również członkiem założycielem Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Łodzi (1989) oraz należał do Międzynarodowej Wspólnoty Artystycznej „Muzeum Artystów” w Łodzi (1990)^[5].

Życie prywatne

Jego żoną była Jadwiga z domu Wojtak, z którą miał dwóch synów: Iwo (ur. 1973) i Miłosza (1978)^[5]. Mieszkał przy ul. J. Kusocińskiego 4^[5], na osiedlu Retkinia w Łodzi^[3]. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Rudzie Pabianickiej^[2].

Wyróżnienia

• Dziennikarz Roku 1981 (wręczona w 1990),
• Glasgow – Lodz Writers Price (1991),
• Nagroda specjalna jury XIV Międzynarodowego Festiwalu Filmów Katolickich w Niepokalanowie (1996),
• Nagroda Instytutu Lecha Wałęsy (1996)^[5].

Publikacje

• Romans w bardzo złym guście. Powieść (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 1979),
• Kiks. Historia choroby w trzech brulionach. Powieść (Iskry 1982),
• Światłowstręt. Powieść (Państwowy Instytut Wydawniczy 1986),
• Niezgoda. Powieść (Książka i Wiedza 1988),
• Szczury ze złego miasta. Powieść (Wydawnictwo Łódzkie 1990),
• Rzeczy dziwne, Siły tajemne. Psychotronika i bioenergoterapia. Informator adresowy. Reportaż (Cypniew 1991)^[1],
• Moce tajemne, rzeczy niepojęte. Reportaż (ANaGRAF 1998)^[5].

Scenariusze

Seriale

• „Kowalikowie” (1992),
• „Ten bandycki świat trzydziestych lat” (1993),
• „Tajna grupa” (1999),
• „Kawaleria powietrzna” (1999/2000),
• „Zagubieni” (2000),

Filmy dokumentalne

• „Zobaczyć Kilimandżaro” (1994),
• „Wrócę do nich po śmierci” (1995),
• „Miasto z wyrokiem” (1996),
• „Portrety przemocy” (1997),
• „Bamberska pieśń, poznańskie kuranty” (1998),
• „I cicho ciało spocznie w grobie” (1998),
• „Nie oplataj mnie, śmierci” (1999).

Filmy fabularne

• „Dawno temu w Europie” (1995),
• „Spoon River” (1996),
• „Grabianka” (1997),
• „Hades” (1998),
• „Menel” (1998)^[5].