Jan Gawroński (dyplomata)

Jan Gawroński (ur. 25 stycznia 1892 w Warszawie, zm. 26 stycznia 1983 w Rzymie) – polski pisarz, dyplomata II Rzeczypospolitej.

Jan Gawroński

Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1892 Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1983 Rzym
Chargé d’affaires/Poseł RP w Austrii
Okres	od 1 października 1933 do 24 marca 1938
Poprzednik	Michał Mościcki
Następca	likwidacji placówki
Odznaczenia

Grób dyplomaty Jana Gawrońskiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Syn Stanisława i Heleny z Lubomirskich. Od 1919 pracował w służbie dyplomatycznej RP, kolejno w Szwajcarii, Niemczech, Holandii, Turcji i Austrii. od 1929 do 1932 był radcą Poselstwa RP w Ankarze, następnie przez rok pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1933 był radcą w Ambasadzie RP w Wiedniu, a w 1934 objął funkcję ambasadora w Wiedniu i pełnił ją do 1938. Po utracie niezawisłości przez Austrię (anschluss) odwołany do Warszawy. Tam zastał go napad hitlerowski. Jesienią 1939 przedostał się z rodziną do Włoch. W okresie II wojny światowej utrzymywał poprawne stosunki z faszystami włoskimi, traktując ich jako przeciwwagę dla narodowego socjalizmu, a w ostateczności jako integralną część koalicji antyhitlerowskiej.

Po wojnie pozostał na emigracji we Włoszech. Opublikował kilka książek wspomnieniowych i podróżniczych^[1][2]. Zgodnie ze swoją ostatnią wolą spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 6-2-11)^[3].

Życie prywatne

Wiosną 1925 poślubił Lucianę Frassati – córkę założyciela gazety La Stampa i siostrę późniejszego błogosławionego Piera Giorgio Frassatiego. Mieli sześcioro dzieci: Jaś, Alfredo, Wanda, Giovanna, Maria Grazia, Nella.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1933)^[4]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[5]
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[5]

Książki

• Dyplomatyczne wagary (1965)
• Moja misja w Wiedniu: 1932–1938 (1965)
• Wzdłuż mojej drogi: sylwetki i wspomnienia (1968)
• Do źródła muz: greckie wrażenia dyletanta (1970)
• Drogi prowadzą do Rzymu: wspomnienia i refleksje (1972)
• Gdzie wzrok nie sięga…: refleksje z wędrówki po Jonii (1973)