Janina Doliwa-Taborska

Janina Doliwa-Taborska z domu Berdowska (ur. 10 grudnia 1912 w Rzeżycy, zm. 19 lutego 2005 w Warszawie) – polska doktor nauk medycznych, poseł na Sejm PRL II i III kadencji.

Janina Doliwa-Taborska

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1912 Rzeżyca
Data i miejsce śmierci	19 lutego 2005 Warszawa
Posłanka na Sejm PRL II i III kadencji
Okres	od 1957 do 1965
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Życiorys

Córka Stanisława^[1]. Uzyskała stopień doktora nauk medycznych. Pracowała w Oddziale Dziecięcym Szpitala Wojewódzkiego w Słupsku oraz jako zastępca naczelnego lekarza Przedsiębiorstwa Państwowego „Uzdrowisko Kołobrzeg” i Sanatorium Dziecięcego „Muszelka” w Kołobrzegu. Została członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1957 i 1961 uzyskiwała mandat posła na Sejm PRL w okręgach kolejno Słupsk i Koszalin. Przez dwie kadencje zasiadała w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. Referowała w sejmie przyjętą w kwietniu 1959 ustawę o zwalczaniu gruźlicy, a także projekt ustawy o przejściowym trybie nabywania uprawnień pielęgniarki^[2].

Jej drugim mężem był Walery Taborski (1905–1968)^[3].

18 lipca 1955 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi^[1].

Zmarła 19 lutego 2005 w Warszawie, pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 38-8-24)^[4].