Jerzy Woyke

Jerzy Roman Woyke (ur. 9 września 1926 w Maleninie^[1], zm. 20 grudnia 2022^[2] w Warszawie^[3]) – polski teoretyk pszczelnictwa i nauczyciel akademicki, profesor nauk rolniczych.

Jerzy Woyke

Data i miejsce urodzenia	9 września 1926 Malenin
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 2022 Warszawa
Profesor nauk rolniczych
Specjalność: hodowla i genetyka pszczół
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Profesura	1969
Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Szczecinie – 1998 Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie – 2002
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Odznaczenia

Życiorys

Syn Romana i Zofii^[3]. Ukończył leśnictwo (1950) i biologię (1952) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uzyskiwał następnie stopnie doktora i doktora habilitowanego, a w 1969 otrzymał tytuł profesora nauk rolniczych^[4].

Od 1958 był pracownikiem naukowym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Kierował na tej uczelni Zakładem Pszczelnictwa. Na emeryturę przeszedł w 1996, kontynuował przy tym działalność badawczą i naukową^[5]. W pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach z zakresu hodowli i genetyki pszczół, był m.in. wiceprezesem Pszczelniczego Towarzystwa Naukowego^[4]. Opracował m.in. metodę sztucznego unasieniania matki pszczelej, prowadził badania nad barwnymi mutacjami oczu u pszczół, a także zajmował się historią polskiego pszczelarstwa^[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2013)^[6]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[7]
• Tytuły doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie (1998, laudację wygłosił Jarosław Prabucki)^[8] i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2002, laudację wygłosił Jerzy Wilde)^[9][10]