Jako zawodowy tenisista Lozano występował w latach 1986–1994.
Sukcesy odnosił głównie grze podwójnej, w której osiągnął 22 finały ATP World Tour, z których w 9 zwyciężył.
W 1988 i 1990 roku został mistrzem Rolanda Garrosa w grze mieszanej. Pierwszy tytuł wywalczył razem z Lori McNeil, a drugi z Arantxą Sánchez Vicario.
W latach 1981–1995 Lozano reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 43 meczów, z których 20 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Lozano najwyżej był na 51. miejscu (12 września 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (22 sierpnia 1988).
W 2013 roku został kapitanem reprezentacji Meksyku w Pucharze Davisa[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
Więcej informacji Legenda ...
| Legenda |
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup /
ATP Finals |
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500 |
ATP International Series /
ATP Tour 250 |
Zamknij
Gra mieszana (2–0)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Zamknij
Gra podwójna (9–13)
Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|
| Finalista |
1. |
29 listopada 1987 |
Itaparica |
Twarda |
 Diego Pérez |
 Sergio Casal
Emilio Sánchez |
2:6, 2:6 |
| Finalista |
2. |
6 marca 1988 |
Indian Wells |
Twarda |
 Todd Witsken |
 Boris Becker
 Guy Forget |
4:6, 4:6 |
| Finalista |
3. |
1 maja 1988 |
Charleston |
Ceglana |
Todd Witsken |
 Pieter Aldrich
Danie Visser |
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca |
1. |
8 maja 1988 |
Forest Hills |
Ceglana |
Todd Witsken |
Pieter Aldrich
Danie Visser |
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca |
2. |
15 maja 1988 |
Rzym |
Ceglana |
Todd Witsken |
 Anders Järryd
 Tomáš Šmíd |
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca |
3. |
10 lipca 1988 |
Boston |
Ceglana |
Todd Witsken |
 Bruno Orešar
 Jaime Yzaga |
6:2, 7:5 |
| Finalista |
4. |
24 lipca 1988 |
Waszyngton |
Twarda |
Todd Witsken |
Rick Leach
Jim Pugh |
3:6, 7:6, 2:6 |
| Zwycięzca |
4. |
31 lipca 1988 |
Stratton Mountain |
Twarda |
Todd Witsken |
Pieter Aldrich
Danie Visser |
6:3, 7:6 |
| Finalista |
5. |
27 listopada 1988 |
Itaparica |
Twarda |
Todd Witsken |
Sergio Casal
Emilio Sánchez |
6:7, 6:7 |
| Zwycięzca |
5. |
16 kwietnia 1989 |
Rio de Janeiro |
Dywanowa |
Todd Witsken |
Patrick McEnroe
Tim Wilkison |
2:6, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca |
6. |
12 listopada 1989 |
Sztokholm |
Dywanowa (hala) |
Todd Witsken |
Rick Leach
Jim Pugh |
6:3, 5:7, 6:3 |
| Finalista |
6. |
26 listopada 1989 |
Itaparica |
Twarda |
Todd Witsken |
Rick Leach
Jim Pugh |
2:6, 6:7 |
| Zwycięzca |
7. |
4 marca 1990 |
Rotterdam |
Dywanowa (hala) |
 Leonardo Lavalle |
 Diego Nargiso
 Nicolás Pereira |
6:3, 7:6 |
| Finalista |
7. |
22 lipca 1990 |
Waszyngton |
Twarda |
Todd Witsken |
 Grant Connell
Glenn Michibata |
3:6, 7:6, 2:6 |
| Finalista |
8. |
21 października 1990 |
Wiedeń |
Dywanowa (hala) |
Todd Witsken |
Udo Riglewski
Michael Stich |
4:6, 4:6 |
| Finalista |
9. |
10 listopada 1991 |
São Paulo |
Twarda |
 Cássio Motta |
 Andrés Gómez
Jaime Oncins |
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca |
8. |
22 marca 1992 |
Casablanca |
Ceglana |
 Horacio de la Peña |
 Ģirts Dzelde
T.J. Middleton |
2:6, 6:4, 7:6 |
| Finalista |
10. |
28 lutego 1993 |
Meksyk |
Ceglana |
Horacio de la Peña |
Leonardo Lavalle
Jaime Oncins |
6:7, 4:6 |
| Finalista |
11. |
8 sierpnia 1993 |
Praga |
Ceglana |
Jaime Oncins |
 Hendrik Jan Davids
 Libor Pimek |
3:6, 6:7 |
| Finalista |
12. |
3 października 1993 |
Palermo |
Ceglana |
Juan Garat |
Sergio Casal
Emilio Sánchez |
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca |
9. |
10 października 1993 |
Ateny |
Ceglana |
Horacio de la Peña |
Royce Deppe
John Sullivan |
3:6, 6:1, 6:2 |
| Finalista |
13. |
16 stycznia 1994 |
Dżakarta |
Twarda |
Jim Pugh |
 Neil Borwick
Jonas Björkman |
4:6, 1:6 |
Zamknij
