Juliusz Rawicz

Juliusz Rawicz, właśc. Juliusz Rawicz-Twaróg (ur. 3 kwietnia 1936^[1] w Toruniu^[2], zm. 1 lipca 2013^[3] w Warszawie^[4]) – polski dziennikarz prasowy, jeden z założycieli i długoletni zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”.

Juliusz Rawicz

Pełne imię i nazwisko	Juliusz Rawicz-Twaróg
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1936 Toruń
Data i miejsce śmierci	1 lipca 2013 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie
Zawód, zajęcie	dziennikarz
Rodzice	Zbigniew, Ewa
Odznaczenia

Grób Juliusza Rawicza na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Życiorys

Syn Zbigniewa i Ewy^[4]. Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował między innymi w „Życiu Warszawy” (1959–1973), gdzie był jednym z twórców „Życia i Nowoczesności”. Na polecenie władz PZPR zwolniony z pracy z tzw. wilczym biletem. Pracował także w „Żołnierzu Polskim” i „Przeglądzie Technicznym”. Zwolniony z pracy w czasie stanu wojennego z powodu odmowy wzięcia udziału w „weryfikacji” dziennikarzy^[3]. Współpracował wówczas z opozycją demokratyczną, głównie z wydawnictwami drugiego obiegu (m.in. jako redaktor „Spectatora” i „Gazety Niecodziennej”)^[5]. W 1989 znalazł się wśród założycieli „Gazety Wyborczej”, do 2007 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego^[6].

Zmarł 1 lipca 2013. Został pochowany cztery dni później na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie^[7] (kwatera 15/7/4)^[8].

Odznaczenia

W 2014 prezydent Bronisław Komorowski pośmiertnie odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[9].