Kątnik domowy

Kątnik domowy, kątnik domowy mniejszy (Tegenaria domestica) – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.

Kątnik domowy

Tegenaria domestica
(Clerck, 1757)
Samiec
Samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Rodzina	lejkowcowate
Rodzaj	Tegenaria
Gatunek	kątnik domowy
Synonimy Araneus domesticus Clerck, 1757 Aranea domesticus Linnaeus, 1758 Aranea derhamii Scopoli, 1763 Aranea longipes Fuesslin, 1775 Aranea flava Martini et Goeze, in Lister (1778) Aranea tomentosa Martini et Goeze, in Lister (1778) Aranea annulata Martini et Goeze, in Lister (1778) Aranea civilis Walckenaer, 1802 Tegenaria civilis : Walckenaer, 1805 Aranea domestica : Treviranus, 1812 Arachne familiaris Audouin, 1826 Agelena civilis : Sundevall, 1831 Tegenaria scalaris Krynicki, 1837 Tegenaria longipes C. L. Koch, 1841 Agelena familiaris Walckenaer, 1842 Philoica civilis C. L. Koch, 1850 Tegenaria cretica Lucas, 1853 Drassina ochracea Grube, 1861 Nyssa familiaris Simon, 1864 Tegenaria dubia Blackwall, 1864 Tegenaria fontium Simon, 1875 Tegenaria detestabilis Pickard-Cambridge, 1877 Tegenaria derhamii : Hansen, 1882 Coelotes calcaratus Keyserling, 1887 Coelotes plumarius Bishop et Crosby, 1926 Mevianops fragilis Mello-Leitão, 1941 Coelotes amygdaliformis Zhu et Wang, 1991 Tegenaria domesticoides Schmid, Geisthardt et Piepho, 1994 Draconarius amygdaliformis Wang, 2003
Zasięg występowania
Jaskrawopomarańczowy - występowanie pewne bladopomarańczowy - występowanie niepewne/sporadyczne

Widok od spodu

Pająk ten ma karapaks o przyciemnionym brzegu i z dwoma symetrycznymi, podłużnymi pasami na grzbiecie. Przednia krawędź jego szczękoczułków ma 3, a tylna 3–4 zęby. Wzór na sternum składa się z jasnej przepaski środkowej i trzech par symetrycznie rozmieszczonych jasnych kropek. Na przodzie ciemnobrązowawej opistosomy biegnie żółtawa przepaska środkowa, która ku tyłowi przechodzi w szerokie szewrony. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary zbudowane są z dwóch takiej samej długości członów, z których nasadowy jest jasny, a szczytowy ciemny. Na odnóżach występuje pierścieniowanie, niekiedy zredukowane do ciemnych kropek na biodrach i dosiebnych częściach ud. Stopy nóg krocznych mają 6–8 trichobotriów, zaś stopy nogogłaszczków są ich pozbawione^[1].

Aparat kopulacyjny samca cechuje kropelkowaty, rozdwojony na końcu konduktor, ścięty embolus oraz apophysis tibialis retrolateralis złożona z dwóch odgałęzień: bocznego w kształcie kła i grzbietowego – szerokiego, silnie zesklerytowanego i skośnie ściętego w części odsiebnej. Samica ma epigyne z błoniastą częścią środkową oraz wklęśniętą przednią krawędzią sklerytu tylnego. Jej wulwa zawiera krótki przewód kopulacyjny, nieregularnie kulistą spermatekę i przewód zapładniający w postaci liściokształtnych przydatek^[1].

Gatunek kosmopolityczny i synantropijny. Jego ojczyzną prawdopodobnie jest Europa^[1]. Aktywny nocą. Zasiedla ciemne miejsca, jak kwietniki, stosy drewna, piwnice i ciemne kąty w ludzkich siedzibach. Buduje lejkowate sieci łowne. Jego ukąszenie jest niegroźne^[2].