Kalevi Sorsa

Taisto Kalevi Sorsa (ur. 21 grudnia 1930 w Keuruu, zm. 16 stycznia 2004 w Helsinkach) – fiński polityk, parlamentarzysta i przewodniczący Eduskunty, lider Socjaldemokratycznej Partii Finlandii (SDP), wicepremier, trzykrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 1972–1975, 1977–1979 i 1982–1987 premier Finlandii. Łącznie premierem Finlandii był przez 3652 dni, co jest najdłuższym stażem na tym stanowisku w historii kraju^[1].

Kalevi Sorsa

Kalevi Sorsa (1975)
Pełne imię i nazwisko	Taisto Kalevi Sorsa
Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1930 Keuruu
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 2004 Helsinki
Premier Finlandii
Okres	od 19 lutego 1982 do 29 kwietnia 1987
Przynależność polityczna	SDP
Poprzednik	Mauno Koivisto
Następca	Harri Holkeri
Premier Finlandii
Okres	od 15 maja 1977 do 25 maja 1979
Przynależność polityczna	SDP
Poprzednik	Martti Miettunen
Następca	Mauno Koivisto
Premier Finlandii
Okres	od 4 września 1972 do 12 czerwca 1975
Przynależność polityczna	SDP
Poprzednik	Rafael Paasio
Następca	Keijo Liinamaa

Życiorys

Absolwent nauk społecznych w Tampere. Zawodowo pracował od 1949, m.in. w socjaldemokratycznych mediach. Od 1959 zatrudniony w Paryżu w UNESCO. W latach 1965–1969 był sekretarzem generalnym fińskiego komitetu UNESCO. Jednocześnie od 1967 pełnił funkcję wicedyrektora departamentu stosunków międzynarodowych w ministerstwie edukacji.

Od 1969 do 1975 był sekretarzem Socjaldemokratycznej Partii Finlandii, następnie do 1987 stał na czele tego ugrupowania. W 1970 po raz pierwszy został wybrany do Eduskunty, w fińskim parlamencie zasiadał nieprzerwanie do 1991, przez kilka lat przewodniczył komisji spraw zagranicznych.

Od lutego do września 1972 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie Rafaela Paasio. Następnie do czerwca 1975 po raz pierwszy sprawował urząd premiera. Od listopada 1975 do września 1976 ponownie kierował MSZ, jednocześnie zajmując stanowisko wicepremiera w gabinecie Marttiego Miettunena. Od maja 1977 do maja 1979 po raz drugi był premierem. Ponownie urząd ten objął w lutym 1982 i sprawował do kwietnia 1987, kierując wówczas dwoma kolejnymi gabinetami. Później do stycznia 1989 był po raz trzeci ministrem spraw zagranicznych i po raz drugi wicepremierem w rządzie, którym kierował Harri Holkeri. W latach 1989–1991 pełnił funkcję przewodniczącego Eduskunty^[2].

Do drugiej połowy lat 90. zasiadał w radzie zarządzającej Banku Finlandii^[3]. W 1994 zamierzał ubiegać się o prezydenturę, jednak kandydatem socjaldemokratów został wówczas Martti Ahtisaari^[3].

W 1953 poślubił tłumaczkę Elli Irene, z którą nie miał dzieci^[3].