Karl-Theodor zu Guttenberg

Karl-Theodor zu Guttenberg, właśc. Karl-Theodor Maria Nikolaus Johann Jacob Philipp Franz Joseph Sylvester Freiherr von und zu Guttenberg^[1] (ur. 5 grudnia 1971 w Monachium^[2]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz bawarskiej Unii Chrześcijańsko-Społecznej (CSU) i jej sekretarz generalny (2008–2009), poseł do Bundestagu, w 2009 minister gospodarki i technologii, w latach 2009–2011 minister obrony.

Karl-Theodor zu Guttenberg

Data i miejsce urodzenia	5 grudnia 1971 Monachium
Minister gospodarki i technologii
Okres	od 10 lutego 2009 do 28 października 2009
Przynależność polityczna	CSU
Poprzednik	Michael Glos
Następca	Rainer Brüderle
Minister obrony Niemiec
Okres	od 28 października 2009 do 3 marca 2011
Przynależność polityczna	CSU
Poprzednik	Franz Josef Jung
Następca	Thomas de Maizière

Peter Ramsauer, Angela Merkel oraz Karl-Theodor zu Guttenberg podczas kongresu CDU w 2008 w Stuttgarcie

Życiorys

Pochodzi z niemieckiego rodu szlacheckiego, którego początki sięgają XIV wieku i którego członkowie od pokoleń angażowali się politycznie. Urodził się jako syn dyrygenta Enocha zu Guttenberga, właściciela zamku w gminie Guttenberg w Górnej Frankonii^[3]. Ukończył studia prawnicze na Universität Bayreuth, w 1999 zdał państwowy egzamin prawniczy pierwszego stopnia. Nie podszedł do egzaminu drugiego stopnia uprawniającego do wykonywania zawodów prawniczych^[4]. W 2007 doktoryzował się w zakresie prawa na macierzystej uczelni^[5].

Jako niezależny dziennikarz publikował m.in. w „Die Welt”. Od 1994 zajmował się rodzinnym majątkiem (wycenianym na około 500 milionów euro), zarządzając przedsiębiorstwem Guttenberg GmbH^[2][3]. W 2000 wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Społecznej, w 2007 stanął na czele partii w Górnej Frankonii. W 2002 po raz pierwszy wybrany na posła do Bundestagu, mandat deputowanego odnawiał w wyborach w 2005 i 2009. Gdy w 2008 CSU po raz pierwszy od wielu lat utraciła absolutną większość w bawarskim landtagu, w listopadzie 2008 Karl-Theodor zu Guttenberg został wybrany na funkcję sekretarza generalnego partii. Stanowisko to zajmował do lutego 2009^[2].

10 lutego 2009, po uprzedniej rezygnacji Michaela Glosa, został ministrem gospodarki i technologii w rządzie Angeli Merkel^[6] Tym samym został najmłodszym ministrem gospodarki w powojennych Niemczech^[7]. Zyskał pewną popularność, zajmując zdecydowane stanowisko w sprawie restrukturyzacji Opla i sprzeciwiając się forsowanemu przez kanclerz przejęciu koncernu przez kanadyjsko-rosyjskie konsorcjum Magna/Sbierbank^[8].

28 października 2009, po kolejnych wyborach federalnych, objął urząd ministra obrony w drugim rządzie Angeli Merkel^[2]. Był krytykowany za brak kontroli nad resortem i niedostateczne informowanie parlamentu i opinii publicznej na temat śmierci żołnierza Bundeswehry 17 grudnia 2010 w bazie w Afganistanie oraz otwierania listów żołnierzy z poczty polowej w tym kraju^[9]. Kontrowersje wzbudził także śmiertelny wypadek kadetki, która 7 listopada 2010 spadła z masztu na statku szkoleniowym niemieckiej marynarki „Gorch Fock”^[10].

Z urzędu ministra ustąpił 1 marca 2011, kończąc urzędowanie dwa dni później. Zrezygnował też wówczas z mandatu deputowanego^[2]. Przyczyną było ujawnienie w połowie lutego plagiatu w jego pracy doktorskiej z zakresu prawa konstytucyjnego. 23 lutego 2011 Universität Bayreuth odebrał mu ten stopień, a sam polityk przyznał w liście do uczelni, że jego praca była obciążona poważnymi błędami^[11]. Prowadzone postępowanie karne umorzono w związku z wpłaceniem przez Karla-Theodora zu Guttenberga 20 tys. euro na cele charytatywne^[12].

Po odejściu z funkcji publicznych zajął się m.in. działalnością konsultingową. Pracował w Center for Strategic and International Studies(inne języki) w Waszyngtonie. Na University of Southampton obronił pracę doktorską na temat bankowości korespondencyjnej^[13].

Życie prywatne

W 2000 ożenił się ze Stephanie Gräfin von Bismarck-Schönhausen(inne języki), praprawnuczką kanclerza Ottona von Bismarcka^[8]. Jego żona, współpracując z minister Ursulą von der Leyen, zaangażowała się w działalność organizacji walczącej z pornografią dziecięcą w Internecie. Jego dziadek od strony matki uczestniczył w spisku na życie Adolfa Hitlera w 1944. Brat dziadka od strony ojca został stracony w 1945 za udział w ruchu oporu przeciw nazistom^[3].