Kobylin-Borzymy (gromada)

Kobylin-Borzymy (początkowo Kobylin Borzymy, bez łącznika^[1][2]) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Kobylin-Borzymy
Kobylin Borzymy

gromada
1954–1973
Państwo	Polska
Województwo	białostockie
Powiat	wysokomazowiecki
Data powstania	4 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Kobylin-Borzymy (Kobylin Borzymy)
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 12
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 16
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[3] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[4], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[2][5].

Gromadę Kobylin Borzymy z siedzibą GRN w Kobylinie Borzymach utworzono – jako jedną z 8759 gromad^[2] – w powiecie wysokomazowieckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 24/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[6] Kobylin Borzymy, Kobylin Latki, Kobylin Pieniążki, Makowo, Kobylin Kuleszki, Kobylin Cieszymy, Franki Dąbrowa, Franki Piaski, Kurzyny, Grabowo Nowe, Garbowo Stare i Garbowo Stare Kolonia ze zniesionej gminy Kobylin w tymże powiecie^[1]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

31 grudnia 1959 do gromady Kobylin-Borzymy przyłączono obszary zniesionych gromad Sikory-Pawłowięta i Pszczółczyn^[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[9]. Z dniem 1 stycznia 1973 roku reaktywowano gminę Kobylin-Borzymy (przed 1954 jako gmina Kobylin)^[10].