Komitet Narodowy Wolne Niemcy

Komitet Narodowy Wolne Niemcy (niem. Nationalkomitee Freies Deutschland, NKFD) – antynazistowska organizacja niemiecka, działała w latach 1943–1945^[1].

Logo NKFD

Flaga NKFD

Posiedzenie Komitetu (1943)

Historia

Komitet został utworzony w trakcie II wojny światowej (12–13 lipca 1943) w Krasnogorsku z inicjatywy niemieckich komunistów w ZSRR^[2]. Miał przygotować grunt pod przejęcie władzy przez komunistów w powojennych Niemczech^[3]. Przewodniczącym NKFD został Erich Weinert, współdziałający z Wilhelmem Pieckiem i Walterem Ulbrichtem.

Początkowo Komitet liczył 38, a następnie 55 członków. Przy Komitecie działał także Związek Oficerów Niemieckich (m.in. feldmarszałek Friedrich Paulus, generał Walther von Seydlitz-Kurzbach)^[4]. Członkiem Komitetu był m.in. Horst Viedt, który zginął podczas oblężenia Wrocławia. Organizacja prowadziła walkę z III Rzeszą przez dywersję i sabotaż. Komitet wydawał własną gazetę oraz posiadał radiostację Freies Deutschland. Utworzył też oddziały zagraniczne (Anglia, Dania, Meksyk i Szwecja).

2 listopada 1945 Komitet rozwiązał się.

Byli działacze Komitetu odegrali istotną rolę w sowieckiej strefie okupacyjnej, a później równie w NRD^[5].