Koszary w Berezweczu

Koszary w Berezweczu – kompleks koszarowy (zespół kościelno-klasztorny) znajdujący się na terenie garnizonu Berezwecz.

Koszary w Berezweczu

Klasztor Bazylianów - fasada boczna
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Berezwecz
Typ budynku	koszary
Pierwszy właściciel	Bazylianie
Kolejni właściciele	Wojsko Polskie NKWD
Obecny właściciel	Służba więzienna Białorusi
brak współrzędnych

W okresie II Rzeczypospolitej stacjonowały w nim pododdziały kawalerii i Korpusu Ochrony Pogranicza.

Charakterystyka

Koszary w Berezweczu to właściwie zespół kościelno-klasztorny usytuowany na północnym brzegu jeziora Wielkiego. Obiekt został wzniesiono w latach 1756–1767 według projektu Jana Krzysztofa Glaubitza. Po zlikwidowaniu unii, w 1839 przekazano go duchowieństwu prawosławnemu^[1].

W okresie II Rzeczypospolitej w byłym klasztorze Bazylianów przy ul. Sowieckiej 205 kwaterowały jednostki Wojska Polskiego^[2]. Od 13 kwietnia 1922 stacjonował w nim 2 szwadron 13 pułk Ułanów Wileńskich^[3] i przebywał w nich w nich do września 1922^[4]. Od października 1923 w dawnym klasztorze zakwaterowany został 4 szwadron i pluton szwadronu ciężkich karabinów maszynowych 4 pułku ułanów Zaniemeńskich, a w marcu 1924 dołączył do nich 3 szwadron tegoż pułku. Pododdziały 4 puł. stacjonowały w tym kompleksie do 30 kwietnia 1927^[5]. W 1927 do klasztoru trafiły 3. i 4 szwadron oraz pluton ckm 23 pułku Ułanów Grodzieńskich^[6] i stacjonowały w nim do września 1931^[7]. W latach 1937–1739 stacjonował w byłym klasztorze Bazylionów batalion odwodowy KOP „Berezwecz”.

Po agresji ZSRR na Polskę, we wrześniu 1939, powstało tutaj więzienie NKWD. Po ataku Niemiec na ZSRR, latem 1941 NKWD-iści wymordowali więźniów^[2].

Więzienie w klasztorze znajduje się do dziś (2020), a przyległy do klasztoru Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła został zniszczony przez Sowietów w latach 50. XX w.^[1]