Kuku-nor

Kuku-nor (chiń. 青海湖; pinyin Qīnghǎi Hú; tyb.: མཚོ་སྔོན་པོ, Wylie: Mtsho-sngon-po, ZWPY: Co Ngoinbo) – słone, bezodpływowe jezioro pochodzenia tektonicznego w Chinach, w prowincji Qinghai. Zajmuje powierzchnię ok. 4,5 tys. km² i leży na wysokości 3196 m n.p.m.^[1], jego maksymalna głębokość to 33 m^[2]. Jest to największe jezioro w Chinach.

Kuku-nor

Zdjęce satelitarne jeziora Kuku-nor
Położenie
Państwo	Chiny
Wysokość lustra	3196 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	ok. 4500 km²
Głębokość • maksymalna	33 m
Hydrologia
Rzeki zasilające	Buh He
Rodzaj jeziora	tektoniczne
Położenie na mapie Chin Kuku-nor
36°55′N 100°10′E

Przyjęta na Zachodzie nazwa Kuku-nor pochodzi z języka mongolskiego i oznacza dosłownie „Błękitne Jezioro”^[3].

Jezioro położone jest w tektonicznym zagłębieniu Wyżyny Tybetańskiej, w górach Qilian Shan, pomiędzy pasmem Datong Shan na północy a Qinghai Nanshan na południu^[4]. Zasilane jest 23 rzekami i strumieniami, z których największą jest Buh He. Jezioro stopniowo zanika, kiedyś miało powierzchnię ok. 6000 km². Przez 5 miesięcy w roku jezioro jest zamarznięte. Występują ryby, głównie z rodziny karpiowatych^[5].

Jezioro Kuku-nor zostało zbadane w 1872 roku przez Nikołaja Przewalskiego^[5].