Lebiedziewo (gmina)

Lebiedziewo (początkowo Lebiedziew) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim. Siedzibą gminy było miasteczko Lebiedziewo (1828 mieszk. w 1921 roku^[2])^[3].

Lebiedziewo
(Lebiedziew)

gmina wiejska
1921–1939[1]
Państwo	Polska
Województwo	(1919–20: okręg wileński) (1920–21: okręg nowogródzki) 1921–22: nowogródzkie (1922–26: Ziemia Wileńska) 1926–39: wileńskie
Powiat	1921–27: wilejski 1927–39: mołodeczański
Siedziba	Lebiedziewo
Populacja (1921) • liczba ludności	8297[2]
Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad 66
Położenie na mapie Polski w 1939 r. Lebiedziewo (Lebiedziew)
54°18′36,0000″N 26°42′36,0000″E

Na samym początku okresu międzywojennego gmina Lebiedziew należała do powiatu wilejskiego w woj. nowogródzkim^[2]. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem wilejskim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej^[4], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie.

1 kwietnia 1927 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu mołodeczańskiego w tymże województwie^[5]. Po wojnie obszar gminy Lebiedziewo został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Demografia

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 8297 osób, 1329 było wyznania rzymskokatolickiego, 6192 prawosławnego, 6 ewangelickiego, 750 mojżeszowego a 20 mahometańskiego. Jednocześnie 1113 mieszkańców zadeklarowało polską, 6479 białoruską, 828 żydowską, 26 rosyjską, 12 tatarską, 1 łotewską, 1 litewską a 5 ukraińską przynależność narodową. Było tu 1412 budynków mieszkalnych^[6].