Prapłaziec

Prapłaziec^[7], prapłetwiec południowoamerykański^[8], płazak^[9] (Lepidosiren paradoxa) – gatunek słodkowodnej ryby z podgromady dwudysznych (przystosowana do oddychania tlenem atmosferycznym), jedyny przedstawiciel rodzaju Lepidosiren i rodziny płazakowatych (Lepidosirenidae), a także jedyna ryba dwudyszna Ameryki.

Prapłaziec

Lepidosiren paradoxa[1]
Fitzinger, 1837[2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	mięśniopłetwe
Podgromada	dwudyszne
Rząd	rogozębokształtne
Rodzina	płazakowate
Rodzaj	Lepidosiren Fitzinger, 1837[2]
Gatunek	prapłaziec
Synonimy
Rodzaju: Amphibichthys Hogg, 1841[3] Gatunku: Lepidosiren dissimilis Castelnau, 1855[4] Lepidosiren giglioliana Barbosa Rodriguez, 1886[5] Lepidosiren articulata Ehlers, 1894[6]

Zasięg występowania

Zasiedla rzeki i rozlewiska Brazylii i Paragwaju. Najliczniej występuje w zlewisku Amazonki.

Głowa

Charakterystyka

Ciało wydłużone, pokryte drobną łuską cykloidalną. Osiąga do 125 cm długości^[10]. Podczas pory suchej prapłaziec zakopuje się w mule, tworząc w nim rodzaj kieszeni, która go chroni. Nie wytwarza kokonu. Gdy zbiornik całkowicie wysycha ryba zapada w stan estywacji.

Dorosłe osobniki żywią się roślinami i bezkręgowcami. Budują gniazdo w podłożu. Samiec opiekuje się ikrą i potomstwem. U młodych występują skrzela zewnętrzne zanikające po 6 tygodniach.

Znaczenie gospodarcze

Prapłaziec jest lokalnie poławiany dla mięsa.