Linus Omark

Linus Karl Heimer Omark (ur. 5 lutego 1987 w Övertorneå) – szwedzki hokeista, reprezentant Szwecji, olimpijczyk.

Linus Omark

Linus Omark jako kapitan reprezentacji Szwecji (2017)
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1987 Övertorneå
Obywatelstwo	Szwecja
Wzrost	179 cm
Pozycja	napastnik (skrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Informacje klubowe
Klub	Servette Genewa
Draft	NHL 2007, numer: 97 (4 runda) Edmonton Oilers

Jego bracia Urban (ur. 1978)^[1] i Jörgen (ur. 1981)^[2] także zostali hokeistami.

Kariera

• Luleå J18 (2003-2004)
• Luleå J20 (2004-2006)
• Luleå (2006-2009)
• Dinamo Moskwa (2009-2010)
• Oklahoma City Barons (2010-2012)
• Edmonton Oilers (2010-2012)
• EV Zug (2012-2013)
• Edmonton Oilers (2013)
  • Oklahoma City Barons (2013)
• Buffalo Sabres (2013-2014)
• Luleå (2014)
• Jokerit (2014-2015)
• Saławat Jułajew Ufa (2015-2020)
• Servette Genewa (2020-)

Wychowanek klubu Övertorneå HF. Karierę rozwijał w klubie Luleå, w barwach którego grał przez cztery sezony w rodzimej lidze Elitserien. Później przez rok grał także w rosyjskiej lidze KHL. W międzyczasie w drafcie NHL z 2007 został wybrany przez Edmonton Oilers. W tym klubie występował w latach 2010-2011, jednocześnie kilkakrotnie przekazywany do klubu filialnego Oklahoma City Barons w lidze AHL. Od sierpnia 2012 zawodnik szwajcarskiego klubu EV Zug, związany rocznym kontraktem^[3][4]. Od sierpnia 2013 ponownie w Edmonton Oilers, związany rocznym kontraktem^[5]. W NHL rozegrał jeden mecz, po czym w listopadzie 2013 ponownie przekazany do zespołu farmerskiego, Oklahoma City Barons^[6]. Od 19 grudnia 2013 do 18 lutego 2014 zawodnik Buffalo Sabres^[7][8]. Następnego dnia Omark został ponownie zawodnikiem macierzystego klubu Luleå^[9][10]. Od maja 2015 zawodnik Saławatu Jułajew Ufa, związany dwuletnim kontraktem^[11]. W lipcu 2016 przedłużył kontrakt o dwa lata^[12]. W marcu 2020 ogłosił odejście Z Ufy^[13]. W czerwcu 2020 podpisał dwuletni kontrakt z Servette Genewa^[14].

Z Övertorneå pochodzi inny hokeista Johan Harju. Obaj występowali wspólnie od lat juniorskich w Luleå, zostali wybrani w tym samym drafcie NHL, następnie razem rozegrali sezon w Dinamo Moskwa oraz zostali reprezentantami Szwecji, w tym razem na MŚ 2009 i 2010. 1 kwietnia 2014 obaj zostali zawodnikami fińskiego klubu Jokerit^[15]. Omark odszedł z klubu w kwietniu 2015^[16].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 2009, 2010, 2016, 2017 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Sukcesy

Reprezentacyjne

• Brązowy medal mistrzostw świata: 2009, 2010
• Złoty medal mistrzostw świata: 2017

Indywidualne

• KHL (2009/2010):
  • Najlepszy pierwszoroczniak miesiąca - październik 2009
• AHL (2010/2011):
  • AHL All-Star Classic
• National League A (2012/2013):
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 52 asysty
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 69 punktów
• KHL (2015/2016):
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
  • Piąte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 57 punktów
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 11 asyst
  • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w fazie play-off: 16 punktów
  • Trofeum Petera Forsberga dla najlepszego szwedzkiego napastnika sezonu
• KHL (2016/2017):
  • Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 42 asysty
• Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – turniej mężczyzn:
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 7 asyst^[17]
  • Szóste miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +6^[18]
• KHL (2017/2018):
  • Najlepszy napastnik - półfinały konferencji^[19]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
  • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 55 punktów
  • Drugie miejsce w punktacji asystentów w fazie play-off: 13 asyst
  • Drugie miejsce w punktacji kanadyjskiej w fazie play-off: 17 asyst
  • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Joonas Kemppainen i Teemu Hartikainen)^[20][21]
• KHL (2018/2019):
  • Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
  • Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 14 asyst
  • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 18 punktów
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +11
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w fazie play-off: 23,42 min.
• KHL (2019/2020):
  • Najlepszy napastnik etapu - ćwierćfinały konferencji^[22]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 42 asysty
  • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 54 punkty
  • Drugie miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w sezonie zasadniczym: 20,53 min.