Teemu Hartikainen

KalPa U16 (2004-2006)
KalPa U18 (2006-2007)
KalPa U20 (2007-2008)
KalPa (2008-2010)
- Suomi U20 (2009-2010)
Oklahoma City Barons (2010-2013)
Edmonton Oilers (2011-2013)
Saławat Jułajew Ufa (2013-2022)
Servette Genewa (2022-)

Wychowanek klubu Kalevan Pallo. Od maja 2010 roku zawodnik kanadyjskiej drużyny Edmonton Oilers^[1]. Od tego czasu wielokrotnie przekazywany do klubu farmerskiego, Oklahoma City Barons. W czerwcu 2013 został zawodnikiem Saławatu Jułajew Ufa podpisując dwuletni kontrakt^[2]. W styczniu 2014 prawa do niego w ramach ligi NHL odkupił od Edmonton inny kanadyjski klub, Toronto Maple Leafs. W styczniu 2020 przedłużył kontrakt z Saławatem o dwa lata^[3]. Po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę na początku marca 2022 tj. na początku fazy play-off w sezonie KHL (2021/2022) odszedł z klubu (podobnie jak wszyscy nierosyjscy zawodnicy drużyny)^[4]^[5], a jego kontrakt został rozwiązany za obopólną zgodą^[6]. W sierpniu 2022 został ogłoszony jego transfer do szwajcarskiego klubu Servette Genewa^[7].

Uczestniczył w turniejach Euro Hockey Tour, mistrzostw świata edycji 2015, 2022 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018, 2022.

Reprezentacyjne

Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2022
Złoty medal mistrzostw świata: 2022

Klubowe

Brązowy medal mistrzostw Finlandii: 2009 z KalPa
Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2014 z Saławatem Jułajew Ufa

Indywidualne

SM-liiga (2008/2009):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców wśród pierwszoroczniaków: 17 goli
- Trofeum Jarmo Wasama - najlepszy debiutant sezonu
SM-liiga (2009/2010):
- Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 6 goli^[8]
KHL (2017/2018):
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Joonas Kemppainen i Linus Omark)^[9]^[10]
KHL (2018/2019):
- Najlepszy napastnik - ćwierćfinały konferencji^[11], finały konferencji^[12]
- Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 13 asyst
- Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 21 punktów
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +14
- Drugie miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w fazie play-off: 23,03 min.
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
KHL (2019/2020):
- Piąte miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w sezonie zasadniczym: 20,16 min.
KHL (2020/2021):
- Zawodnik tygodnia: 14 stycznia 2021^[13]
- Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 28 goli
  - Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców zwycięskich goli meczowych w sezonie zasadniczym: 7 goli
- Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 36 asyst
- Drugie miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 64 punkty
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Markus Granlund i Sakari Manninen): łącznie 63 goli^[14]
Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 – turniej mężczyzn:
- Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 5 asyst^[15]
- Czwarte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 7 punktów^[16]
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +8^[17]

Rekordy^[18]^[19]

11 stycznia 2021 osiągnął 50 punktów w sezonie zasadniczym KHL - jako drugi Fin w historii (poprzednio Esa Pirnes uzyskał 50 pkt. w edycji KHL (2008/2009)); 14 stycznia 2021 ustanowił nowy rekord zdobywają punkt w meczu^[20], a ostatecznie uzyskał 64 punkty (28 goli i 36 asyst)^[21]
11 stycznia 2021 jako pierwszy zawodnik Saławata zdobył cztery gole w meczu KHL (przeciw Ak Barsowi Kazań 7:3)

Teemu Hartikainen

Kariera

Sukcesy

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on