Luc Alphand

Luc Alphand (ur. 6 sierpnia 1965 w Briançon) – francuski narciarz alpejski, brązowy medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Pucharu Świata.

Luc Alphand

Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1965 Briançon
Klub	Les Douane Alpes Provence
Wzrost	180 cm
Debiut w PŚ	7.12 1987, Val d’Isère (11. miejsce – zjazd)
Pierwsze punkty w PŚ	7.12 1987, Val d’Isère (11. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	15.12 1990, Val Gardena (3. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Mistrzostwa świata brąz Sierra Nevada 1996 zjazd Mistrzostwa świata juniorów złoto Sestriere 1983 zjazd srebro Sestriere 1983 kombinacja Puchar Świata Kryształowa Kula 1996/1997 Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 1994/1995 Mała Kryształowa Kula 1995/1996 Mała Kryształowa Kula 1996/1997 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 1996/1997 Zakończenie kariery: 1998 r.
Strona internetowa

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron, gdzie zajął dziewiąte miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere wywalczył złoty medal w tej samej konkurencji, a w kombinacji był trzeci.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, zajmując trzecie 11. w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 15 grudnia 1990 roku w Val Gardena, kończąc rywalizację w zjeździe na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Atle Skårdal z Norwegii i Kanadyjczyk Rob Boyd. Łącznie 23 razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwanaście zwycięstw: 13 i 14 stycznia 1995 roku w Kitzbühel, 15 marca 1995 roku w Bormio, 1 grudnia 1995 roku w Vail, 9 grudnia 1995 roku w Val d’Isère, 2 lutego 1996 roku w Garmisch-Partenkirchen, 20 grudnia 1996 roku w Val Gardena, 29 grudnia 1996 roku w Bormio, 24 stycznia 1997 roku w Kitzbühel i 22 lutego 1997 roku w Garmisch-Partenkirchen był najlepszy w zjazdach, a 29 stycznia 1997 roku w Laax i 21 lutego 1997 roku w Ga-Pa triumfował w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1996/1997, kiedy to triumfował w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. Ponadto Małe Kryształowe Kule w klasyfikacji zjazdu zdobywał też w sezonach sezonie 1994/1995 i 1995/1996.

Na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku wystąpił w kombinacji, którą ukończył na jedenastej pozycji. Jeszcze trzykrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie wywalczył brązowy medal w zjeździe. Uległ tam tylko Austriakowi Patrickowi Ortliebowi i Włochowi Kristianowi Ghedinie. Był też między innymi czwarty w tej konkurencji na mistrzostwach świata w Morioce w 1993 roku, gdzie walkę o podium przegrał z AJ Kittem z USA o 0,01 sekundy.

W 1988 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując czwarte miejsce w kombinacji i siódme w supergigancie. W pierwszej z tych konkurencji w walce o brązowy medal lepszy o ponad 8 punktów okazał się Paul Accola ze Szwajcarii. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Albertville Alphand był dwunasty w zjeździe i szesnasty w supergigancie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w obu tych konkurencjach rywalizację kończył na ósmej pozycji.

Był też wielokrotnym medalistą mistrzostw Francji, w tym mistrzem w zjeździe w latach 1985, 1987, 1989, 1990, 1994, 1995, 1996 i 1997, w supergigancie w 1988 roku i kombinacji rok wcześniej. W 1998 roku zakończył karierę narciarską.

Po zakończeniu kariery narciarskiej był kierowcą wyścigowym i rajdowym specjalizującym się w rajdach terenowych i wyścigu Le Mans 24 godziny. Występował w rajdach terenowych, między innymi Rajdzie Dakaru, którego został zwycięzcą w 2006 roku jadąc samochodem Mitsubishi. Podczas wyścigu 24h Le Mans 2006 w swojej klasie, GT 1, zajął trzecie miejsce, a w klasyfikacji ogólnej był siódmy. Pod koniec 2010 roku, po wypadku motocyklowym i urazie kręgosłupa ogłosił przejście na sportową emeryturę.

Jego dzieci także uprawiają narciarstwo alpejskie. Córka Estelle reprezentuje Szwecję, a syn Nils reprezentuje Francję^[1].

Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	15 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:59,63	-	Pirmin Zurbriggen
4.	17 lutego	1988	Calgary	Kombinacja	36,55 pkt	+21,18 pkt	Hubert Strolz
DNF	21 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:39,66	+2,61	Franck Piccard
12.	9 lutego	1992	Albertville	Zjazd	1:50,37	+1,97	Patrick Ortlieb
16.	16 lutego	1992	Albertville	Supergigant	1:13,04	+2,35	Kjetil André Aamodt
8.	13 lutego	1994	Lillehammer	Zjazd	1:45,75	+0,50	Tommy Moe
8.	17 lutego	1994	Lillehammer	Supergigant	1:32,53	+0,86	Markus Wasmeier

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
27.[2]	3 lutego	1985	Bormio	Zjazd	2:06,68	+3,04	Pirmin Zurbriggen
8.	5 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	7,67 pkt	+90,50 pkt	Pirmin Zurbriggen
22.[3]	7 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:28,90	+9,00	Markus Wasmeier
DNF1[4]	3 lutego	1989	Vail	Kombinacja	4,72 pkt	-	Marc Girardelli
36.[5]	6 lutego	1989	Vail	Zjazd	2:10,39	+4,96	Hansjörg Tauscher
19.[6]	8 lutego	1989	Vail	Supergigant	1:38,81	+1,82	Martin Hangl
DNF[7]	23 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:26,73	-	Stephan Eberharter
DNF[8]	27 stycznia	1991	Saalbach	Zjazd	1:54,91	+1,55	Franz Heinzer
6.	8 lutego	1993	Morioka	Kombinacja	34,22 pkt	+36,59 pkt	Lasse Kjus
13.	11 lutego	1993	Morioka	Zjazd	1:32,06	+0,93	Urs Lehmann
9.	13 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,80	+0,83	Atle Skårdal
3.	17 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	2:00,17	+0,28	Patrick Ortlieb
12.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68	+1,16	Atle Skårdal
DNF	8 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:51,11	-	Bruno Kernen

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
9.	4 marca	1982	Auron	Zjazd	1:36,11	+1,89	Franck Piccard
1.	3 lutego	1983	Sestriere	Zjazd	1:24,24	-	-
13.	4 lutego	1983	Sestriere	Slalom	1:36,81	+4,10	Rok Petrovič
15.	5 lutego	1983	Sestriere	Gigant	2:15,25	+4,94	Johan Wallner
2.	5 lutego	1983	Sestriere	Kombinacja	?	?	Leonid Mielnikow

Puchar Świata

Klasyfikacje końcowe sezonu

• sezon 1987/1988: 61.
• sezon 1988/1989: 40.
• sezon 1989/1990: 80.
• sezon 1990/1991: 35.
• sezon 1991/1992: 53.
• sezon 1992/1993: 59.
• sezon 1993/1994: 27.
• sezon 1994/1995: 8.
• sezon 1995/1996: 4.
• sezon 1996/1997: 1.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata

1. Val Gardena – 15 grudnia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
2. Val d’Isère – 11 grudnia 1994 (supergigant) – 3. miejsce
3. Val d’Isère – 16 grudnia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
4. Kitzbühel – 13 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
5. Kitzbühel – 14 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
6. Bormio – 15 marca 1995 (zjazd) – 1. miejsce
7. Vail – 1 grudnia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
8. Val d’Isère – 9 grudnia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
9. Val Gardena – 16 grudnia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
10. Kitzbühel – 13 stycznia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
11. Veysonnaz – 20 stycznia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
12. Garmisch-Partenkirchen – 2 lutego 1996 (zjazd) – 1. miejsce
13. Garmisch-Partenkirchen – 5 lutego 1996 (supergigant) – 2. miejsce
14. Kvitfjell – 7 marca 1996 (supergigant) – 2. miejsce
15. Val Gardena – 20 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
16. Val Gardena – 21 grudnia 1996 (zjazd) – 2. miejsce
17. Bormio – 29 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
18. Wengen – 18 stycznia 1997 (zjazd) – 2. miejsce
19. Kitzbühel – 24 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
20. Kitzbühel – 25 stycznia 1997 (zjazd) – 3. miejsce
21. Laax – 29 stycznia 1997 (supergigant) – 1. miejsce
22. Garmisch-Partenkirchen – 21 lutego 1997 (supergigant) – 1. miejsce
23. Garmisch-Partenkirchen – 22 lutego 1997 (zjazd) – 1. miejsce

Osiągnięcia w sportach motorowych

Rajd Dakar

Rok	Kategoria	Pojazd	Wynik	Uwagi
1998	samochody	Mitsubishi	NU
1999	samochody	Mitsubishi Pajero	16
2000	samochody	Schlesser Renault Kangoo	NU
2001	samochody	Schlesser Renault Kangoo	NU	odpadł na 9. etapie
2002	samochody	Mitsubishi Pajero	7
2003	samochody	BMW X5	9	wygrał 1 etap
2004	samochody	BMW X5	4	wygrał 2 etapy
2005	samochody	Mitsubishi Pajero	2	wygrał 1 etap
2006	samochody	Mitsubishi Pajero	1	wygrał 2 etapy
2007	samochody	Mitsubishi Pajero	2
2009	samochody	Mitsubishi Racing Lancer	NU	wycofał się na 6. etapie

Le Mans 24

Rok	Klasa	Zespół	Pojazd	Wynik (ogólnie)	Wynik (w klasie)	Uwagi
2001	GT	Warm-Up Luc Alphand Aventures JMB Racing	Porsche 911 GT3-RS	17	8
2002	GT	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	24	5
2003	GTS	Luc Alphand Aventures	Ferrari 550-GTS Maranello	21	5
2004	GT	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	16	5
2005	GT2	Luc Alphand Aventures	Porsche 911 GT3-RS	18	5
2006	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C5-R	7	3
2007	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C6.R	12	6
2008	GT1	Luc Alphand Aventures	Chevrolet Corvette C6.R	51	5	nie ukończył

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Luc Alphand

• Strona oficjalna
• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).