Lutin (1903)

Lutin (Q10) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, czwarta jednostka typu Farfadet. Została zwodowana 12 lutego 1903 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki) i w tym samym roku przyjęta w skład Marine nationale. 16 października 1906 roku w Bizercie okręt zatonął z całą załogą. Został podniesiony, lecz nie powrócił już do służby. Okręt skreślono z listy floty 9 czerwca 1907 roku.

Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Lutin (Q10)

„Lutin” w La Rochelle między 1903-1906 r.
Klasa	okręt podwodny
Typ	Farfadet
Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort(inne języki)
Położenie stępki	1900
Wodowanie	12 lutego 1903
Marine nationale
Wejście do służby	1903
Wycofanie ze służby	zatonął 16 października 1906
Los okrętu	wycofany ze służby 9 czerwca 1907
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	185 ton 202 t
Długość	41,3 m
Szerokość	2,9 m
Zanurzenie	2,6 m
Zanurzenie testowe	30 m
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Materiał kadłuba	stal
Napęd
1 silnik elektryczny o mocy 183 KM 1 śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	6,1 węzła 4,3 w.
Zasięg	powierzchnia: 115 Mm przy 5,3 w. zanurzenie: 28 Mm przy 4,3 w.
Uzbrojenie
4 torpedy
Wyrzutnie torpedowe	4 x 450 mm (zewnętrzne)
Załoga	16

Projekt i budowa

„Lutin” został zaprojektowany przez inż. Gabriela Maugasa(inne języki), bazował na wcześniejszych konstrukcjach Gastona Romazzottiego(inne języki)^[1]. Okręt posiadał wyłącznie napęd elektryczny, przez co miał niewielki zasięg^[2].

„Lutin” zamówiony został 26 września 1899 roku^[2] i zbudowany w Arsenale(inne języki) w Rochefort^[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1900 roku^[3], a zwodowany został 12 lutego 1903 roku^[1][2]. Koszt budowy wyniósł 32 000 £^[2].

Dane taktyczno–techniczne

„Lutin” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 41,3 metra, szerokość 2,9 metra i zanurzenie 2,6 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 202 tony^[1][4][5]. Okręt napędzany był na powierzchni i pod wodą przez silnik elektryczny Hillairet-Huguet o mocy 183 koni mechanicznych (KM)^[2][3][a]. Jednośrubowy układ napędowy zapewniał prędkość 6,1 węzła na powierzchni i 4,3 węzła w zanurzeniu^[1][2]. Zasięg wynosił 115 Mm przy prędkości 5,3 węzła w położeniu nawodnym oraz 28 Mm przy prędkości 4,3 węzła pod wodą^[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów^[3].

Okręt wyposażony był w cztery zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych^[1][4][5]. Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2].

Przebieg służby

„Lutin” po podniesieniu, październik 1906 r.

„Lutin” został wcielony do służby w Marine nationale w 1903 roku^[3]. Jednostka otrzymała numer taktyczny Q10^[2]. Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 16 października 1906 roku, kiedy w nieszczęśliwym wypadku zatonął wraz z całą, 16-osobową załogą w Bizercie^[1][2]. Został podniesiony, lecz nie powrócił już do służby. 9 czerwca 1907 roku został skreślony z listy floty^[1][2].

Uwagi

1. Paul E. Fontenoy podaje, że okręt posiadał dwa silniki elektryczne^[1].