Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Maiken Caspersen Falla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maiken Caspersen Falla
Remove ads

Maiken Caspersen Falla (ur. 13 sierpnia 1990 w Lørenskog) – norweska biegaczka narciarska, mistrzyni olimpijska w sprincie stylem dowolnym na igrzyskach olimpijskich w Soczi, dziesięciokrotna medalistka mistrzostw świata oraz dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Klub ...
Remove ads

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Maiken Caspersen Falla pojawiła się 5 stycznia 2007 roku w zawodach Pucharu Kontynentalnego w norweskim Sjusjøen, gdzie zajęła 67. miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. W 2009 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Praz de Lys – Sommand, gdzie zdobyła dwa medale: brązowy w sprincie klasykiem oraz złoty w sztafecie 4x3.3 km. Na tych samych mistrzostwach była także między innymi piąta w biegu łączonym na 10 km. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Hinterzarten wystartowała tylko w sprincie techniką dowolną, który ukończyła na dwunastym miejscu.

W Pucharze Świata zadebiutowała 29 listopada 2008 roku w Ruce, zajmując 22. miejsce w sprincie stylem klasycznym. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 2008/2009 pojawiła się jeszcze cztery razy, przy czym już w swoim drugim starcie, 20 grudnia 2008 roku w Düsseldorfie stanęła na podium, zajmując trzecie miejsce w sprincie stylem dowolnym. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 39. miejsce, a w klasyfikacji sprintu była piętnasta. W 2009 roku wystartowała także na mistrzostwach świata w Libercu, gdzie zajęła 39. miejsce sprincie techniką klasyczną.

W sezonie 2009/2010 Norweżka spisywała się nieco słabiej, nie zajmując indywidualnie miejsca na podium. Jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce 28 listopada 2009 roku w sprincie klasykiem w Ruce. Punktowała jeszcze trzykrotnie i sezon ten zakończyła na 55. miejscu. W lutym 2010 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując 20. miejsce w sprincie techniką klasyczną. Kolejny sezon był już lepszy, Falla pięciokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, przy czym dwukrotnie stawała na podium: 23 stycznia w Otepää była druga, a 20 lutego 2011 roku w Drammen zajęła trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało jej to 24. miejsce, ale w klasyfikacji sprinterskiej była szósta. Na mistrzostwach świata w Oslo w 2011 roku wspólnie z Astrid Jacobsen zdobyła brązowy medal w sprincie drużynowym techniką klasyczną. W sprincie indywidualnym zajęła jednak trzynaste miejsce.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnęła w sezonie 2011/2012, kiedy to zajęła 11. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji sprintu była druga, ustępując tylko Amerykance Kikkan Randall. Czterokrotnie stawała na podium: 11 grudnia w Davos i 14 stycznia w Mediolanie była trzecia, 17 lutego 2012 roku w Szklarskiej Porębie zajęła drugie miejsce, a 18 grudnia 2011 roku w Rogli odniosła swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając sprint techniką dowolną. W sezonie tym zdobyła także pierwsze punkty w biegach dystansowych, najlepszy wynik osiągając 11 marca 2012 roku w Oslo, gdzie była trzynasta w biegu na 30 km klasykiem. W sezonie 2012/2013 czterokrotnie stawała na podium: 8 grudnia była druga w sprincie stylem dowolnym w Quebecu, pięć dni później była trzecia w biegu na 10 km klasykiem w Canmore, 15 grudnia 2013 roku w tej samej miejscowości wygrała sprint stylem dowolnym, a 12 stycznia 2013 roku zajęła trzecie miejsce w sprincie klasykiem w Libercu. Sezon zakończyła na dziewiętnastym miejscu w klasyfikacji generalnej i czwartym w sprinterskiej. W lutym 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie zdobyła brązowy medal w sprincie klasykiem, przegrywając tylko ze swą rodaczką Marit Bjørgen i Szwedką Idą Ingemarsdotter. Na tych samych mistrzostwach w parze z Ingvild Flugstad Østberg była czwarta w sprincie drużynowym techniką dowolną.

21 kwietnia 2022 roku za pośrednictwem mediów społecznościowych ogłosiła zakończenie kariery sportowej[1].

Remove ads

Osiągnięcia

Podsumowanie
Perspektywa

Igrzyska olimpijskie

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata juniorów

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Więcej informacji Sezon, Miejsce ...

Miejsca na podium

Zawody PŚEtapy zawodów PŚŁącznie
Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2008/20091111
2009/2010
2010/201111211123
2011/20121124111135
2012/201311241124
2013/2014112112
2014/201512141214
2015/20164154158210
2016/201714533178
2017/201831261123238
2018/201931411325
2019/20201122213
2020/2021
2021/2022112112
Suma161311406631522191455

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Więcej informacji Nr, Dzień ...

Miejsca na podium w etapach zawodów Pucharu Świata chronologicznie

Więcej informacji Nr, Dzień ...

Miejsca w poszczególnych zawodach Pucharu Świata

stan na koniec sezonu 2021/2022

Więcej informacji punkty ...
Remove ads

Uwagi

  1. Skład zespołu: Marit Bjørgen, Maiken Caspersen Falla
  2. Skład zespołu: Tiril Udnes Weng, Maiken Caspersen Falla
  3. Skład drużyny: Maiken Caspersen Falla, Astrid Jacobsen
  4. Skład drużyny: Ingvild Flugstad Østberg, Maiken Caspersen Falla
  5. Skład drużyny: Heidi Weng, Maiken Caspersen Falla
  6. Skład zespołu: Maiken Caspersen Falla, Heidi Weng, Astrid Jacobsen, Marit Bjørgen.
  7. Skład drużyny: Tiril Udnes Weng, Maiken Caspersen Falla
  8. Skład drużyny: Maiken Caspersen Falla, Marthe Kristoffersen, Hilde Lauvhaug, Ingvild Flugstad Østberg

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads