Maksim Siergiejew

Maksim Aleksiejewicz Siergiejew (ros. Максим Алексеевич Сергеев, ur. 16 czerwca 1999 w Leninogorsku^[2]) – rosyjski skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów (2019), zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016) i zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015), a także mistrzostw kraju.

Zobacz też: Maksim Siergiejew (1926–1987).

Maksim Siergiejew

Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1999 Leninogorsk
Debiut w PŚ drużynowo	9 lutego 2019 w Lahti (10. miejsce)
Rekord życiowy	179,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Mistrzostwa świata juniorów złoto Lahti 2019 druż. miesz. Igrzyska olimpijskie młodzieży złoto Lillehammer 2016 sztaf. miesz. Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Tschagguns 2015 druż. miesz.

Przebieg kariery

Pierwszy skok w życiu oddał w 2005^[3]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych organizowanych przez FIS zadebiutował w styczniu 2015, gdy wziął udział w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015. W konkursie indywidualnym zajął 36. miejsce, w rywalizacji drużynowej uplasował się na 7. pozycji, a w rywalizacji drużynowej mikstów zdobył srebrny medal (drużyna Rosji wystąpiła w składzie: Sofja Tichonowa, Kiriłł Kotik, Marija Jakowlewa i Maksim Siergiejew)^[4].

W lutym 2016 wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016, gdzie w konkursie indywidualnym zajął 8. pozycję, w drużynowym mieszanym konkursie skoków uplasował się na 4. pozycji, a w sztafecie mieszanej, wraz z drużyną rosyjską (skład: Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew, Witalij Iwanow, Maja Jakunina i Igor Fiedotow) zdobył złoty medal^[3]. W sezonie 2015/2016 zadebiutował w FIS Cupie, jednak nie zdobył punktów, zajmując we wrześniu 2015 w Râșnovie miejsca w czwartej dziesiątce (34. i 40.)^[4].

Pierwsze punkty FIS Cup zdobył 8 stycznia 2017 w Zakopanem, plasując się na 4. pozycji. W lutym 2017 wystąpił w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 21., a drużynowo dwukrotnie 9. (zarówno w rywalizacji mężczyzn, jak i mikstów). W tym samym miesiącu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w Planicy w piątej dziesiątce. W lutym 2018 po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym zajął 31. lokatę, a w zmaganiach drużynowych 8. (mężczyźni) i 6. (mikst). 9 grudnia 2018 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze punktował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 30. lokatę^[5] (po dyskwalifikacji w 2. serii, w pierwszej części zmagań był 18^[6]). Pod koniec grudnia 2018 został powołany na 67. Turniej Czterech Skoczni^[7].

W międzynarodowych zawodach rangi FIS po raz ostatni wystartował 23 marca 2019, podczas konkursu drużynowego Pucharu Świata w Planicy^[4].

Jest medalistą mistrzostw Rosji – w 2017 został wicemistrzem kraju w konkursie indywidualnym na skoczni dużej^[8], w 2018 zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na skoczni dużej^[9], a latem 2018 zajął trzecie miejsce indywidualnie na skoczni dużej oraz w drużynie^[10].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Seefeld/Innsbruck

–

dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-99)

Starty M. Siergiejewa na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	DSQ			Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2017 Park City	–	21. miejsce
2018 Kandersteg	–	31. miejsce
2019 Lahti	–	25. miejsce

Drużynowo

2017 Park City	–	9. miejsce[a], 9. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2018 Kandersteg	–	8. miejsce[c], 6. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2019 Lahti	–	7. miejsce[e], złoty medal (drużyna mieszana)[f]

Starty M. Siergiejewa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
21.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	90,5 m	88,0 m	233,7 pkt	29,5 pkt	Viktor Polášek
9.	3 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż.[a]	97,5 m	–	375,5 pkt (96,6 pkt)	556,8 pkt	Słowenia
9.	5 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż. mix.[b]	85,0 m	–	378,0 pkt (102,8 pkt)	547,3 pkt	Słowenia
31.	1 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	indywid.	86,5 m	–	104,3 pkt	187,1 pkt	Marius Lindvik
8.	3 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż.[c]	88,0 m	99,0 m	844,0 pkt (229,4 pkt)	224,5 pkt	Niemcy
6.	4 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż. mix.[d]	94,0 m	91,5 m	697,5 pkt (184,7 pkt)	171,8 pkt	Norwegia
25.	24 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	88,0 m	89,5 m	211,1 pkt	41,0 pkt	Thomas Aasen Markeng
7.	26 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż.[e]	90,0 m	88,5 m	874,9 pkt (230,9 pkt)	104,8 pkt	Niemcy
1.	28 stycznia	2019	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.[f]	88,5 m	88,5 m	984,4 pkt (229,6 pkt)	–

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Lillehammer

–

8. miejsce

Drużynowo

2016 Lillehammer

–

4. miejsce (drużyna mieszana)[g], złoty medal (sztafeta mieszana)[h]

Starty M. Siergiejewa na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
8.	16 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	indywid.	92,5 m	89,5 m	218,2 pkt	44,6 pkt	Bor Pavlovčič
4.	18 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	druż. mix.[g]	88,0 m	90,0 m	653,0 pkt (210,1 pkt)	56,5 pkt	Słowenia
1.	19 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	sztafeta mieszana[i][h]	93,0 m		349,6 pkt (110,2 pkt)	–

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2015 Tschagguns

–

36. miejsce

Drużynowo

2015 Tschagguns

–

7. miejsce[j], srebrny medal (drużyna mieszana)[k]

Starty M. Siergiejewa na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
36.	27 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	indywid.	80,0 m	–	89,9 pkt	181,4 pkt	Niko Kytösaho
7.	28 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	druż.[j]	91,5 m	94,5 m	855,4 pkt (226,6 pkt)	175,0 pkt	Słowenia
2.	30 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-60	HS-66	druż. mix.[k]	57,0 m	57,0 m	870,6 pkt (204,6 pkt)	10,0 pkt	Niemcy

Puchar Świata

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[4]
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	q	q	q	q	q	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[11]
2019	55.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	54.[12]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[13]
2018/2019	115.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4]
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dq	44	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	54	52	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
dq	30	-	-	46	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4]
2017
													punkty
-	-	71	68	56	dq	43	dq	42	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2017	59.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[14]
2016/2017	78.
2017/2018	152.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[4]
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	34	40	51	47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	36	32	4	-	-	-	-	50
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	41	-	-	22	9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Kiriłł Kotik, Fiodor Cziżow, Władisław Skacziłow, Maksim Siergiejew
2. Skład zespołu: Ksienija Kabłukowa, Władisław Skacziłow, Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew
3. Skład zespołu: Maksim Siergiejew, Michaił Purtow, Aleksandr Marczukow, Kiriłł Kotik
4. Skład zespołu: Aleksandra Barancewa, Kiriłł Kotik, Lidija Jakowlewa, Maksim Siergiejew
5. Skład zespołu: Danił Sadriejew, Aleksandr Łoginow, Michaił Purtow, Maksim Siergiejew
6. Skład zespołu: Anna Szpyniowa, Michaił Purtow, Lidija Jakowlewa, Maksim Siergiejew
7. Skład zespołu: Sofja Tichonowa, Witalij Iwanow, Maksim Siergiejew
8. Skład zespołu: Sofja Tichonowa, Maksim Siergiejew, Witalij Iwanow, Maja Jakunina, Igor Fiedotow
9. Drużyna składa się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatora norweskiego. Zawody składają się z trzech skoków (skoczkini, skoczek, kombinator norweski) na skoczni HS100 i biegu sztafetowego 3×3,3 km s. dowolnym (biegaczka, biegacz narciarski oraz kombinator norweski).
10. Skład zespołu: Ratmir Chaziejew, Maksim Siergiejew, Ilja Gienierałow, Kiriłł Kotik
11. Skład zespołu: Marija Jakowlewa, Maksim Siergiejew, Sofja Tichonowa, Kiriłł Kotik