Malul

Malul (arab. معلول) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Nazaretu w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 15 lipca 1948 roku.

Malul

‏معلول‎

Państwo	Mandat Palestyny
Dystrykt	Dystrykt Nazaretu
Wysokość	275 m n.p.m.
Populacja (1945) • liczba ludności	690
Data zniszczenia	15 lipca 1948
Powód zniszczenia	atak Sił Obronnych Izraela
Obecnie	Kefar ha-Choresz, Migdal ha-Emek, Timrat
Położenie na mapie Mandatu Palestyny Malul
32°41′44″N 35°14′22″E
Strona internetowa

Położenie

Malul leżała w Dolnej Galilei, w odległości 6 kilometrów na zachód od miasta Nazaret. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 4 698 ha. We wsi mieszkało wówczas 770 osób^[1].

własność gruntów	powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie	1 949
Żydzi	2 719
publiczne	30
Razem	4 698

Rodzaj użytkowanych gruntów	Arabowie (hektary)	Żydzi (hektary)
uprawy oliwek	700	0
uprawy nawadniane	650	0
uprawy zbóż	784	2 678
nieużytki	516	6
zabudowane	29	35

Historia

Krzyżowcy nazywali tutejszą osadę Maula. W 1596 wieś liczyła 77 mieszkańców, którzy utrzymywali się z upraw pszenicy i jęczmienia, oraz hodowli kóz i uli^[2]. W okresie panowania Brytyjczyków Malul była małą wsią. Znajdował się w niej jeden meczet oraz dwa kościoły^[1].

Na początku I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 roku wieś zajęły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w rejonie. W trakcie operacji „Dekel” wojska izraelskie zdobyły wieś w nocy z 14 na 15 lipca. Mieszkańców wysiedlono, a większość domów wyburzono^[1].

Miejsce obecnie

Na terenie wioski Malul utworzono bazę wojskową Malul, w której znajdują się magazyny Sił Powietrznych Izraela. Natomiast tereny uprawne zajął kibuc Kefar ha-Choresz, a następnie powstałe w 1953 miasto Migdal ha-Emek i utworzona w 1981 wieś komunalna Timrat. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Malul: „Teren wsi porasta las sosnowy zasadzony przez Żydowski Fundusz Narodowy i poświęcony pamięci żydowskich osadników. Część obszaru zajmuje baza wojskowa. Na uboczu stoi meczet i dwa kościoły, w których okolicy wypasane są krowy przez mieszkańców kibucu Kefar ha-Choresz. W rejonie Wadi al-Halabi znajduje się izraelska fabryka tworzyw sztucznych. Obszar jest usłany stosami kamieni, pomiędzy którymi rosną kaktusy, drzewa oliwne i figowe. Na muzułmańskim cmentarzu naprzeciwko meczetu zachowało się kilka grobów. W centrum wsi zachowały się także pozostałości kilku domów”^[1].