Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Marek Ewangelista
ewangelista i apostoł Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Marek Ewangelista (cs. Марк, апостол и евангелист) – wedle tradycji Kościoła autor Ewangelii Marka uważanej za najstarszą i jednocześnie najkrótszą spośród ewangelii, kuzyn Barnaby, towarzysz Pawła z Tarsu, a później Apostoła Piotra, apostoł z grona siedemdziesięciu dwóch. Zgodnie z relacją Papiasza wiernie spisał głoszone przez Piotra nauki. Według tradycji św. Marek zginął około 68 roku. Uznawany przez Kościół koptyjski za pierwszego patriarchę Aleksandrii i świętego; święty Kościołów katolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, prawosławnego i ormiańskiego[1].

Remove ads
Tradycja
Księgi Nowego Testamentu nazywają go Markiem, Janem, a także Janem Markiem. Tradycyjnie wszystkie te osoby są utożsamiane ze św. Markiem, który wraz ze św. Barnabą towarzyszył św. Pawłowi w jego pierwszej podróży misyjnej, z której jednak zawrócił w Perge. Wyruszył później z Barnabą na Cypr. Wspomniany jest jego pobyt w Rzymie wraz ze św. Piotrem i św. Pawłem, kiedy to prawdopodobnie między rokiem 60 a 70 spisał swoją Ewangelię. Niewykluczone, że był synem Marii, przyjaciółki św. Piotra, do której tenże udał się po wyjściu z więzienia.
Tradycja kościelna sięgająca wczesnych wieków chrześcijaństwa identyfikuje młodzieńca wspomnianego w Mk 14,51-52, który był obecny przy aresztowaniu Jezusa, właśnie z Markiem, autorem Ewangelii[2][3].
Wedle apokryficznych „Dziejów Marka”, Ewangelista miał spędzić ostatnie lata życia w Aleksandrii, gdzie dokonywał wielu cudów, po czym poniósł śmierć z rąk wyznawców egipskiego boga Serapisa. Pochowany został w miejscu zwanym bukoli, gdzie doczekał się kultu uwieńczonego budową okazałej bazyliki. W IX wieku z obawy przed profanacją relikwii przez muzułmanów, ciało św. Marka zostało przeniesione do Wenecji przez dwóch tamtejszych kupców[4].
Remove ads
Kult
W ikonografii św. Marek ukazywany jest w stroju arcybiskupa, w paliuszu albo jako biskup wschodniego rytu[5].
Święty trzyma w dłoni zamkniętą lub otwartą księgę. Symbolizują go m.in. lew ze skrzydłami, drzewo figowe, zwój[5].
Jest patronem pisarzy, notariuszy i murarzy, patronem Wenecji, gdzie jest szczególnie czczony.
Wspomnienie w Kościołach katolickim, ewangelickim i anglikańskim obchodzone jest 25 kwietnia[1] (w KK ma rangę święta liturgicznego)[5].
Kościoły wschodnie z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego wspominają św. Marka[1]:
- Cerkiew prawosławna
- 25 kwietnia/8 maja[6], tj. 8 maja według kalendarza gregoriańskiego,
- 29 września/10 października,
- 30 października/12 listopada,
- 4/17 stycznia (Sobór siedemdziesięciu apostołów).
- Kościół ormiański
- 25 kwietnia/8 maja,
- 9/22 kwietnia,
- 5 wtorek po Podwyższeniu Krzyża Pańskiego (uroczystość liturgiczna),
- 5 sobota po Podwyższeniu Krzyża Pańskiego.
- Kościół koptyjski z uwagi na własny kalendarz podzielony na 13 miesięcy odpowiada dniom według kalendarza gregoriańskiego: 25 kwietnia i 27 października.
Remove ads
Zobacz też
- Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- Święci prawosławni
- modlitwa za pośrednictwem świętego
- Ewangelia Marka
- Święty Marek – inne osoby święte o imieniu Marek
- Plac św. Marka w Wenecji
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads