Maria Mendel

Maria Teresa Mendel (ur. 15 października 1960 w Gdańsku^[1]) – polska uczona, profesor nauk humanistycznych, specjalizująca się w pedagogice społecznej oraz pedagogice wczesnej edukacji^[2] oraz animacją społeczności i środowiskową pracą socjalną^[3].

Maria Mendel

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 października 1960 Gdańsk
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: pedagogika
Alma Mater	Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Słupsku
Doktorat	22 września 1994 – pedagogika Uniwersytet Gdański
Habilitacja	16 maja 2002 – pedagogika Uniwersytet Gdański
Profesura	11 lutego 2009
Nauczyciel akademicki
Odznaczenia

Życiorys

Urodziła się w rodzinie Jana Ankiewicza i Agaty z domu Wierzbowskiej. Siostra Stanisława (1948–1989), Anny (1950–2017), Małgorzaty (ur. 1953). Absolwentka (1975) Szkoły Podstawowej nr 14 w Gdańsku^[1]. Po ukończeniu w 1980 Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie początkowo pracowała w Szkole Podstawowej nr 24 w Gdańsku (1980–1982), a następnie w SP nr 49 (1982–1989), gdzie dodatkowo od 1985 była wicedyrektorką do spraw wychowawczych. Równolegle w 1989 ukończyła studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku^[1]. W tym samym roku została pracownikiem Instytutu Pedagogiki Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, gdzie przechodziła kolejne etapy kariery akademickiej. Doktorat obroniła 22 września 1994 na podstawie pracy pt. Współuczestnictwo rodziców w procesie edukacji dzieci, prowadzonej pod kierunkiem Ryszarda Więckowskiego^[4]. 16 maja 2002 otrzymała stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie pedagogika na podstawie pracy pt. Edukacja społeczna. Partnerstwo rodziny, szkoły i gminy w perspektywie amerykańskiej. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskała 11 lutego 2009^[2].

W trakcie kariery zawodowej pełniła następujące funkcje^[1][3]:

• wicedyrektor w Szkole Podstawowej nr 24 (1985–1989),
• wicedyrektor Instytutu Pedagogiki UG (dwie kadencje: 1996–2002),
• dyrektora szkoły niepublicznej (1989–1998),
• dyrektor Instytutu Pedagogiki UG (dwie kadencje: 2002–2008),
• kierownik Zakładu Pedagogiki Społecznej (od 2005),
• prorektor ds. kształcenia w UG (2008–2012).

Jest autorką koncepcji: pedagogiki miejsca, rozwijanej w formule badań społecznie zaangażowanych^[5], partnerstwa edukacyjnego (w szczególności odnoszącego się do współpracy szkoły z rodzicami) i animacji współpracy środowiskowej^[3]. Zajmuje się także problematyką społecznego wymiaru szkolnictwa wyższego^[3] i działaniami na rzecz koncepcji „uczenia się przez całe życie”.

W latach 2007–2017 była promotorką 9 prac doktorskich^[2].

Dwukrotnie zamężna. Po raz pierwszy z Mariuszem Mendlem (ur. 1959), po raz drugi z Tomaszem Szkudlarkiem^[1].

Odznaczenia i nagrody

• Srebrny Krzyż Zasługi (7 maja 2020)^[6]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000)
• Medal 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2022)
• Złota Odznaka Społecznego Towarzystwa Oświatowego (1997)
• Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie nauki i kultury za realizację projektu „Wspólny Pokój Gdańsk” oraz dorobek naukowy (2014)^[7]
• Nagroda Instytutu im. Heleny Radlińskiej w Warszawie „Animator Solidarności Codziennie” (2018)
• Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza w kategorii nauk humanistycznych i społecznych (2020)^[8]

Źródło:^[1].