Marian Dydziul

Marian Józef Dydziul (ur. 5 marca 1904 w Filipowie, zm. 26 czerwca 1942^[1] ) – kapitan obserwator Wojska Polskiego i Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Marian Józef Dydziul

kapitan
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1904 Filipowo
Data śmierci	26 czerwca 1942
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	1 pułk lotniczy 210 dywizjon bombowy dywizjon 300 dywizjon 304
Stanowiska	oficer taktyczny dywizjonu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

W 1925 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu, którą ukończył w 1927 roku jako obserwator z 6. lokatą (I promocja)^[2].

W stopniu starszego sierżanta podchorążego obserwatora otrzymał przydział do 13 Eskadry Niszczycielskiej 1. Pułku Lotniczego. 31 października 1927 otrzymał tytułu i odznakę obserwatora nr 420 na czas służby w wojskach lotniczych^[3]. Promocję na podporucznika otrzymał w 21 marca 1928 roku, na porucznika 1 stycznia 1931 r. W styczniu 1929 roku został skierowany na kurs fotografii lotniczej na Politechnice Lwowskiej^[4]. W czerwcu 1931 roku został przeniesiony do 213 Eskadry Niszczycielskiej Nocnej^[2]. 6 lipca 1931 roku przeżył katastrofę lotniczą podczas lotu treningowego.

W latach 1933–1937 był instruktorem w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie^[5]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 11. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa^[6]. W tym samym roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 215. Eskadry Bombowej^[2]. W marcu 1939 był oficerem taktycznym 210 dywizjonu bombowego^[7].

Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej^[8], wykonał dwa loty bojowe^[2].

Po zakończeniu walk przedostał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do RAF, gdzie otrzymał numer służbowy P-0190^[5]. Został przydzielony na szkolenie do 12 Operational Training Unit (OTU), a następnie w grudniu 1940 roku został przeniesiony do 18 OTU Bramcote^[9]. W styczniu 1941 roku został skierowany na szkolenie w 4 Bombing & Gunnery School RAF West Freugh i w 6 Air Observer & Navigation School RAF Staverton^[4]. W kwietniu 1941 roku w składzie dywizjonu 300 bierze udział w nalocie na port Brest.

Przechodzi szkolenie w 9 Air Observers School RAF w Penrhos, po jego zakończeniu wraca we wrześniu 1941 roku do 18 OTU na przeszkolenie bojowe^[4].

1 kwietnia 1942 roku otrzymał przydział do dywizjonu 304 i rozpoczął loty bojowe jako nawigator. W czasie służby w 304 dywizjonie wykonał 3 loty bojowe^[9]. 26 czerwca 1942 roku na samolocie Vickers Wellington NZ-Q (nr DV441)^[10] wystartował z bazy RAF Lindholme na Bremę. W drodze powrotnej samolot został zestrzelony przez niemieckiego myśliwca nocnego. Zginęła cała załoga – kpt. nawig. Marian Józef Dydziul, ppor. pil. Jan Kramin, kpr. pil. Henryk Kuć, sierż. r/op. strz. Tadeusz Kamyszek, plut. strz. Jan Wojtaś, kpr. strz. Nikita Mikołaj Tałach. Odnaleziono jedynie ciało Mariana Dydziula, którego pochowano z honorami wojskowymi na morzu. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon V, taras VIII-3-40).

Grób symboliczny kpt. Mariana Dydziula na cmentarzu Srebrzysko

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych^[1] 
• Srebrny Krzyż Zasługi^[11]
• Medal Lotniczy dwukrotnie^[1]