Marian Miszalski

Marian Bolesław Miszalski (ur. 24 września 1948 w Łodzi) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz i publicysta.

Marian Miszalski

Marian Miszalski (2018)
Data i miejsce urodzenia	24 września 1948 Łódź
Zawód, zajęcie	dziennikarz, tłumacz, publicysta, pisarz
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Odznaczenia
Strona internetowa

Życiorys

Syn Stefana i Bolesławy^[1]. W 1970 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1972 został absolwentem podyplomowego studium dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim^[2].

W marcu 1968 był uczestnikiem 36-godzinnego strajku okupacyjnego na Wydziale Prawa UŁ. Od lat 70. współpracował ze środowiskami opozycyjnymi. W latach 1973–1981 pracował jako dziennikarz „Głosu Robotniczego”^[2]. Od 1974 członek Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. W latach 1976–1981 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Jesienią 1980 wstąpił do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Był członkiem komitetu zakładowego związku w SDP^[2].

27 stycznia 1981 wraz z Iwoną Śledzińską-Katarasińską jako jedyni dziennikarze w Łodzi wzięli udział w strajku ostrzegawczym o wolne soboty^[3]. 13 grudnia 1981, po wprowadzeniu stanu wojennego, został internowany. Przebywał w Sieradzu oraz Łowiczu. 3 maja 1982 został zwolniony^[2]. Tzw. komisja weryfikacyjna orzekła wobec niego „zakaz pracy w środkach masowego przekazu i innych instytucjach państwowych”. Współorganizator i uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy i Duszpasterstwa Akademickiego. W 1983 wspólnie ze Stanisławem Michalkiewiczem założył niezależne wydawnictwo „Kurs”, które oprócz miesięcznika o tym tytule wydawało książki poświęcone tematyce liberalnej i historycznej oraz literaturę piękną. W latach 1986–1992 działał w Konfederacji Polski Niepodległej. W 1989 przywrócony do pracy w „Głosie Porannym”.

Od 1992 do 1994 członek Porozumienia Centrum. Od 1996 do 2001 należał do Unii Polityki Realnej^[2]. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 1991 z listy Porozumienia Centrum oraz w 1997 z listy Unii Prawicy Rzeczypospolitej. W wyborach samorządowych w 1998 i 2002 był kandydatem do sejmiku łódzkiego z ramienia UPR.

Zobacz kolekcję cytatów Mariana Miszalskiego w Wikicytatach

Autor tekstów w „Niedzieli”, „Najwyższym Czasie!” oraz w wydawanym w Paryżu „Głosie Katolickim”.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Złoty Krzyż Zasługi (2006)^[4]
• Krzyż Wolności i Solidarności (2012)^[5]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2001)

Twórczość

Opracowania ogólne

• Najnowsza spiskowa historia Polski, 2013
• Żydowskie lobby polityczne w Polsce, 2015
• Ukryta wojna, cicha kapitulacja? Polityka polska wobec żydowskiego rasizmu, 2019
• „Chamy i żydy” w dzisiejszej Polsce, 2020

Powieści

• Równowaga chwiejna, 1978
• Wzlot przyśpieszony, 1981
• Wysokie progi, 1984
• Gdzie ja jestem? Zapiski wewnętrznego emigranta, 1986
• Miniatury i opowiadania, 1987
• Idąc... (współautor: Mateusz Michalkiewicz), 1987
• Stacja Châtelet albo niezwykłe przygody Polaka w Paryżu, 1990
• Kolekcja własna artysty, 2007
• Człowiek z cienia (współautor: prof.Tadeusz Dubicki), 2017
• Historia dwóch popsów czyli żywot Mieczysława Ułańskiego i Sajetana Nos-Porczyka w okresie przydługiej transformacji ustrojowej, 2019

Wiersze

• Trzy ćwierci od śmierci (1984)
• Świat to stary wariat (liryka, polityka,metafizyka) -wybór poezji, Wydawnictwo Capital, 2022

Wiersze dla dzieci

• Cyrk Fantasmagoria (1978)

Przekłady

• Jean Raspail – Pierścień rybaka, Obóz świętych, Sire
• Guy Sorman – Państwo minimum, Nowe bogactwo narodów, W oczekiwaniu barbarzyńców, Prawdziwi myśliciele naszych czasów, Rewolucja konserwatywna w Ameryce
• Pierre Manent – Intelektualna historia liberalizmu
• René Rémond – Francuska prawica dzisiaj
• Max Jacob – Laboratorium centralne
• Edward Luttwak – Strategia sowieckiego imperializmu
• Ghislaine Salvail – Na rozdrożach Świętych Ksiąg: wprowadzenie do Lectio divina
• André Gide – Symfonia pastoralna
• Claude Simon – Warkocz Bereniki
• Reynald Secher – Wandea. Ludobójstwo francusko-francuskie
• Maria i Godfrey Blunden – Malarstwo impresjonistów
• Brel, Brassens, Ferre – śpiewający poeci
• Mała antologia poezji francuskiej
• Frederic Bastiat - Pamflety
• Władimir Wołkoff - Dezinformacja
• Maria,Godfrey Blunden - Malarstwo impresjonistów