Marie-France Dubreuil

Marie-France Dubreuil (ur. 11 sierpnia 1974 w Montrealu) – kanadyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych z Patrice Lauzonem. Uczestniczka igrzysk olimpijskich (2002, 2006), dwukrotna wicemistrzyni świata (2006, 2007), medalistka mistrzostw czterech kontynentów (zwycięstwo w 2007 roku), medalistka finału Grand Prix oraz 5-krotna mistrzyni Kanady (2000, 2004–2007). Po zakończeniu kariery 20 maja 2008 roku została trenerką par tanecznych w Montrealu.

Marie-France Dubreuil

Marie-France Dubreuil (2016)
Reprezentacja	Kanada
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1974 Montreal
Wzrost	163 cm
Konkurencja	Pary taneczne
Partner sportowy	Patrice Lauzon Tomas Morbacher Bruno Yvars
Trener	Muriel Zazoui, Steffany Hanlen, Sylvie Fullum, Francois Vallee, Romain Haguenauer
Klub	CPA St-Leonard
Zakończenie kariery	20 maja 2008
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna 203,69 Skate Canada International 2004 Taniec obowiązkowy 40,51 Mistrzostwa świata 2005 Taniec oryginalny 60,99 Cup of China 2004 Taniec dowolny 107,88 Trophée Lalique 2003
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada Mistrzostwa świata srebro Calgary 2006 pary taneczne srebro Tokio 2007 pary taneczne Mistrzostwa czterech kontynentów złoto Colorado Springs 2007 pary taneczne srebro Hamilton 2004 pary taneczne srebro Osaka 2000 pary taneczne brąz Salt Lake City 2001 pary taneczne Finał Grand Prix srebro Petersburg 2006 pary taneczne brąz Tokio 2005 pary taneczne Mistrzostwa świata juniorów brąz Colorado Springs 1990 pary taneczne

Życie prywatne

Marie-France Dubreuil urodziła się w Montrealu w prowincji Kanady Quebec. Po zakończeniu kariery amatorskiej Dubreuil wyszła za mąż za swojego partnera sportowego Patrice Lauzona, z którym występowała w parach tanecznych przez 13 lat. Ślub odbył się w sierpniu 2008 r. podczas ceremonii w Auberge Le Saint-Gabriel w Montrealu^[1]. 24 grudnia 2010 r. w szpitalu Pierre Le-Gardeur w Montrealu na świat przyszła ich córka Billie-Rose^[2].

Kariera sportowa

Początki

Marie-France rozpoczęła jazdę na łyżwach w wieku 5 lat, a swoje pierwsze łyżwy otrzymała jako prezent urodzinowy od babci. Treningi tańca na lodzie rozpoczęła mając 10 lat.

Kariera juniorska

Podczas kariery juniorskiej Dubreuil występowała w parze z Bruno Yvarsem, z którym zdobyła brązowy medal mistrzostw świata juniorów w 1990 r. Ich partnerstwo trwało trzy sezony. W sezonie 1993/94 występowała z Tomasem Morbacherem, jednak bez większych sukcesów.

Kariera seniorska

W 1995 roku rozpoczęła współpracę z Patricem Lauzonem. Początki były bardzo trudne, więc Marie-France pracowała w trzech różnych miejscach, a Patrice w sklepie swojego ojca, by sfinansować jazdę na łyżwach.

Do 2001 roku trenowali pod okiem Sylvie Fullum i Francois Vallee. Natomiast od 2002 r. zaczęli współpracę z Muriel Boucher-Zazoui we francuskim Lyonie, co po kilku latach zaowocowało sukcesami. Do 2005 r. zajmowali miejsca na podium w poszczególnych konkursach Grand Prix oraz stawali na podium mistrzostw czterech kontynentów zdobywając dwa srebra i brąz, a także mieli na swoim koncie trzy tytułu mistrzów i trzy tytuły wicemistrzów Kanady. Ich debiut olimpijski miał miejsce podczas igrzysk olimpijskich 2002 w Salt Lake City i zajęli wówczas 12-ste miejsce.

Sezon 2005/06 był dnia nich przełomowy pod względem osiąganych rezultatów. Oprócz zdobycia czwartego tytułu mistrzów Kanady, Dubreuil/Lauzon odnieśli pierwsze zwycięstwa w zawodach rangi Grand Prix – wygrali Skate Canada oraz NHK Trophy, natomiast w finale Grand Prix zdobyli brązowy medal ustępując duetowi rosyjskiemu Nawka/Kostomarow oraz duetowi ukraińskiemu Hruszina/Honczrow. Stali się tym samym jednym z pretendentów do medalu na igrzyskach olimpijskich w Turynie. Ich udział na drugiej olimpiadzie został przerwany poważnie wyglądającym upadkiem Marie-France podczas jednego z najtrudniejszych podnoszeń w tańcu oryginalnym podczas którego Marie-France trzymała się jedynie ramienia Patrice. Upadek miał miejsce tuż przed zakończeniem tańca, dlatego para była w stanie dokończyć występ, jednak kontuzja okazała się na tyle bolesna, że postanowili zrezygnować z prezentacji tańca dowolnego i dalszego uczestnictwa w zawodach.

Po rozczarowaniu olimpijskim Dubreuil/Lauzon zdecydowali się wystąpić w sezonie 2006/07, który był ich najlepszym w całej karierze. Zdobyli oni piąty tytuł mistrzów Kanady, powtórzyli zwycięstwa na Skate Canada oraz NHK Trophy, a w finale Grand Prix wygrali srebrny medal. W lutym 2007 r. zostali mistrzami czterech kontynentów, co było ich jedynym złotym medalem w karierze. Na zakończenie sezonu powtórzyli wyczyn sprzed roku i zostali wicemistrzami świata..

20 maja 2008 r. Dubreuil i Lauzon ogłosili oficjalne zakończenie kariery^[3]. W kolejnym roku kontynuowali występy w rewiach łyżwiarskich i rozpoczęli przygotowania do kariery trenerskiej.

Kariera trenerska

Dubreuil i Romain Haguenauer z parą Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron na mistrzostwach Europy 2018

Dubreuil i Romain Haguenauer z parą Tessa Virtue / Scott Moir podczas finału Grand Prix 2016

Marie-France wraz z mężem Patrice oraz Romainem Haguenauerem trenują pary taneczne w Gadbois Centre w Montrealu. Podczas igrzysk olimpijskich w 2018 r. prowadzone przez nich pary zdominowały konkurs olimpijski zdobywając złoty (Virtue/Moir) oraz srebrny medal (Papadakis/Cizeron)^[4][5][6]. Do ich uczniów należą następujące pary taneczne (osiągnięcia pod okiem tego zespołu trenerskiego):

• Tessa Virtue / Scott Moir (Kanada; 2 złote medale olimpijskie, mistrzostwo świata, mistrzostwo czterech kontynentów, złoty i srebrny medal finału Grand Prix, mistrzostwo Kanady)^[7]
• Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron (Francja; wicemistrzostwo olimpijskie, 3-krotne mistrzostwo świata, 4-krotne mistrzostwo Europy, złoty, srebrny i brązowy medal finału Grand Prix, 4-krotne mistrzostwo Francji)^[8]
• Madison Hubbell / Zachary Donohue (Stany Zjednoczone; wicemistrzostwo świata, mistrzostwo Stanów Zjednoczonych)^[9]
• Laurence Fournier Beaudry / Nikolaj Sørensen (Dania; 2-krotne mistrzostwo Danii)^[10]
• Marie-Jade Lauriault / Romain Le Gac (Francja)^[11]
• Olivia Smart / Adrián Díaz (Hiszpania; mistrzostwo Hiszpanii)^[12]
• Carolane Soucisse / Shane Firus (Kanada; wicemistrzostwo czterech kontynentów)^[13]
• Marjorie Lajoie / Zachary Lagha (Kanada)^[14]
• Ellie Fisher / Simon-Pierre Malette-Paquette (Kanada)^[15]
• Rikako Fukase / Aru Tateno (Japonia)^[16]
• Madison Chock / Evan Bates (Stany Zjednoczone)
• Justyna Plutowska / Jérémie Flemin (Polska)
• Wang Shiyue / Liu Xinyu (Chiny)
• Misato Komatsubara / Tim Koleto (Japonia)

Ich byli uczniowie to:

• Sara Hurtado / Adrián Díaz (Hiszpania)
• Lee Ho-jung / Richard Kang-in Kam (Korea Południowa)
• Élisabeth Paradis / François-Xavier Ouellette (Kanada)
• Alexandra Paul / Mitchell Islam (Kanada)
• Celia Robledo / Luis Fenero (Hiszpania)^[17]

Programy

Taniec dowolny At Last na Campbell Cup 2006

Taniec dowolny At Last na Campbell Cup 2006

Podnoszenie Dubreuil i Lauzon na zawodach Skate Canada International 2006 – taniec dowolny

Sezon	Taniec oryginalny (OD)	Taniec dowolny (FD)	Pokazy mistrzów
2006–07	Paya d’Ora – Orquesta del Tango de la Ciudad de Buenos Aires	At Last – Etta James	Ne Me Quitte Pas – Jacques Brel Whole Lotta Love – Tina Turner
2005–06	Salsa, rumba: Ne Me Quitte Pas (remix) – Jacques Brel	Somewhere in Time – John Barry	Ne Me Quitte Pas – Jacques Brel Singin' in the Rain (z filmu Deszczowa piosenka) – Arthur Freed
2004–05	Singin' in the Rain (z filmu Deszczowa piosenka) – Arthur Freed	Winter Vision – Scott Fitzgerald Taboo – Peter Gabriel	Singin' in the Rain (z filmu Deszczowa piosenka) – Arthur Freed
2003–04	Americano – Renato Carosone Why Don’t You Do Right	Des Tours De Vies (Nu Tango) – Antony Rouchier Santa Maria (del Buen Ayre) – Christoph Mullee, Edouardo Markoff Vuelvo Al Sur – Ástor Piazzolla Tango Inna Babylone (Nu Tango) – Cesar Valente, Sebastien Isaia, Antony Rouchier	L'Oiseau Glory Box – Portishead
2002–03	At the Ball Furioso Polka – Johann Strauss	Dance with my Heart – Majoly	Tango medley
2001–02	Yo Soy Maria Balada Renga Para Un Organito Loco Yo Soy Maria – Ástor Piazzolla	Madame Butterfly – Giacomo Puccini
2000–01	L-O-V-E – Nat King Cole My Melancholy Baby (z filmu Forget Paris) – E. Burnette, G.A. Norton	Victorious Titus (z filmu Tytus Andronikus) – E. Goldenthal	The Ninth Gate (z filmu Dziewiąte wrota)
1999–00	Relax and Mambo (Machito) Magalenha Dance with Me	Life Is Beautiful – Nicola Piovani	The First Time Ever I Saw Your Face – George Michael, oryg. Peggy Seeger The Feeling Begins – Peter Gabriel
1998–99	La Grimas Y Sonisas Argentine Waltz	The Feeling Begins – Peter Gabriel

Osiągnięcia

Z Patrice Lauzonem

Zawody	95–96	96–97	97–98	98–99	99–00	00–01	01–02	02–03	03–04	04–05	05–06	06–07
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie							12				WD
Mistrzostwa świata					10	11	10	10	8	7	2	2
Mistrzostwa czterech kontynentów					2	3		4	2			1
GP Finał Grand Prix						6	6	6	6	5	3	2
GP Bofrost Cup on Ice				8			2	4
GP Cup of China										3
GP Cup of Russia			6		5	6
GP Trophée Lalique				6					2
GP NHK Trophy							4				1	1
GP Skate Canada International					4	3		2	3	2	1	1
Bofrost Cup on Ice									1
Memoriał Karla Schäfera		6
Czech Skate			1
Golden Spin of Zagreb		2
Lysiane Lauret			11
Krajowe[18]
Mistrzostwa Kanady	6	4	4	4	1	2	2	2	1	1	1	1

Z Tomasem Morbacherem

Zawody	93–94
Międzynarodowe
Skate America	8
Trophée de France	8

Z Bruno Yvarsem

Zawody	87–88	88–89	89–90	90–91	91–92
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów			3	5
JGP we Francji					1
Krajowe[18]
Mistrzostwa Kanady	1 N		2 J	1 J

Nagrody i odznaczenia

• Skate Canada Hall of Fame – 25 maja 2019