Martin Kaczmarski

Martin Kaczmarski (ur. 30 lipca 1990 w Essen, Niemcy^[1]) – polski przedsiębiorca, kierowca rajdowy i wyścigowy. Pomysłodawca, współwłaściciel i prezes zarządu Kaczmarski Group sp. z o.o.^[2] W styczniu 2014 roku wystartował w 36. edycji Dakaru i jako najmłodszy w historii tego rajdu kierowca samochodu zajął 9. miejsce w klasyfikacji generalnej^[3].

Nie mylić z: Marcin Kaczmarski (politolog).

Martin Kaczmarski

Martin Kaczmarski

Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1990 Essen

Działalność

Rodzinna firma Kaczmarski Group skupia obecnie 12 podmiotów i marek^[4]. Martin Kaczmarski od 2014 roku pełni funkcję prezesa zarządu Kaczmarski Group sp. z o.o. Jest pomysłodawcą ChronPESEL.pl – platformy zapewniającej konsumentom ochronę w przypadku wyłudzenia ich danych osobowych oraz NFG – spółki specjalizującej się w świadczeniu usług dla przedsiębiorstw z sektora MŚP m.in. w zakresie faktoringu (w przypadku tej spółki funkcjonuje również jako członek rady nadzorczej). Głównym celem rozwijanego przez niego biznesu jest ograniczenie ryzyka w relacjach między przedsiębiorcami. Od 2015 jest prokurentem w Kaczmarski Inkasso sp. z o.o., najstarszej polskiej spółce windykacyjnej. Pełni również funkcję członka rad nadzorczych w Krajowym Rejestrze Długów BIG SA oraz NFG.

W styczniu 2016 roku Martin Kaczmarski został Konsulem Honorowym Republiki Łotewskiej we Wrocławiu^[5].

Na początku 2024 r. znalazł się w gronie założycieli Rady Polskich przedsiębiorców, organu doradczego działającego w ramach Pracodawców Rzeczpospolitej Polskiej (Pracodawcy RP)^[6].

W 2025 r. powołał Fundację Świadomy Medyk, której misją jest wspieranie i rozwój kompetencji ratowników medycznych, wyrównywanie poziomu wiedzy w tym środowisku oraz zwiększanie skuteczności działań podejmowanych na rzecz pacjentów^[7]. Pod redakcją Martina Kaczmarskiego oraz dr n. med. Jacka Wawrzynka powstała książka „K1/K2. 50 najczęstszych interwencji Zespołów Ratownictwa Medycznego”, wydana przez Fundację Świadomy Medyk^[8].W ramach działalności statutowej fundacja przekazała bezpłatnie ponad 5000 egz. książki do ponad 1600 zespołów ratownictwa medycznego, szpitalnych oddziałów ratunkowych, baz Lotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz oddziałów GOPR i TOPR w całej Polsce^[9].

Działalność sportowa

Martin Kaczmarski

Kaczmarski, jeszcze jako nastolatek, zaczynał od jazdy tzw. szayowozem (samochód do terenowego crossu z silnikiem „malucha” zamontowanym w przestrzennej klatce z rur; nazwa od nazwiska legendarnego komentatora imprez motorsportowych Krzysztofa Szaykowskiego). Potem miał Jeepa Wranglera, którym startował w rajdach przeprawowych^[1].

W 2012 roku wziął udział w Mistrzostwach Polski Cross Country. W swoim pierwszym sezonie, jeżdżąc angielskim Bowler Nemesis, od razu wywalczył drugie wicemistrzostwo^[10]. Z Bowlera przesiadł się do Toyoty Hilux, w której wystartował w 2013 roku na piaskach Kataru i Abu Dhabi. Pod koniec 2013 roku Martin Kaczmarski otrzymał zaproszenie od niemieckiej firmy X-Raid do ścigania się ich samochodem Mini All4Racing^[11], którym jeździł w całym sezonie 2014 Pucharu Świata Cross Country.

W sezonie 2015 ścigał się w Rallycrossie w klasie RX Lites^[12], w której zajął 10. miejsce w klasyfikacji generalnej^[13] jeżdżąc wyścigową Fiestą. Rok 2016 to dla Kaczmarskiego rywalizacja w Mistrzostwach Europy FIA Rallycross w najmocniejszej klasie Supercar^[14], którą ukończył na 11. miejscu w klasyfikacji generalnej i jako najlepszy z kierowców Fiest^[15].

W 2014 roku w trakcie ostatniego dnia Pucharu Świata Cross Country w Katarze Kaczmarski jechał z 40 sekundową przewagą^[16] nad liderem Nasserem Al Attiyah. Jednak urwane koło na 150 km przed metą uniemożliwiło zawodnikowi Lotto Team dalszą jazdę. Z 37. edycji Rajdu Dakar (styczeń 2015) wyeliminowała go kontuzja kręgosłupa (skręcenie odcinka szyjnego) odniesiona w październikowym rajdzie Pucharu Świata Cross Country w Maroku^[17].

W 2021 r. za kierownicą Porsche 911 GT3 w parze z Mateuszem Lisowskim wystartował w Wyścigowych Samochodowych Mistrzostwach Polski w kategorii Endurance, w której wywalczył podium zajmując trzecie miejsce. Zimą 2022 r. kontynuował treningi na portugalskich torach Autódromo do Estorii oraz Autódromo Internacional do Algavre^[18],], a następnie Hockenheinring w Niemczech, by już w czerwcu 2022 r. na austriackim Red Bull Ring wywalczyć drugie miejsce w klasie GTC oraz pierwsze miejsce w wyścigu Endurance^[19]. We wrześniu tego samego roku zdobył Mistrzostwo Europy serii FIA Central European Zone Endurance Championship za sezon 2022^[20].

W sezonie 2023 r. kontynuował starty w wyścigach za kierownicą Porsche 911 GT3 biorąc udział w zawodach Porsche Sports Cup Deutchland m.in. na torach Misano World Circuit we Włoszech^[21] czy Red Bull Ring w Austrii^[22].

W 2024 r. przesiadł się do Mercedesa AMG GT3, w którym brał udział w wyścigach serii GTWS Winter Series na torach m.in. Circuito Permanente w Jerez de la Frontera w Hiszpanii (zakończony na podium)^[23], Ciudad del Motor de Aragón w Hiszpanii (ukończony na 1. miejscu)^[24] oraz Circuit de Barcelona-Catalunya^[25]. W tym samym roku uczestniczył również w wyścigach z cyklu FIA CEZ Circuit Racing. W parze z Mateuszem Lisowskim wygrał otwierające cykl zawody na Węgrzech^[26]. W lipcu 2024 r. wziął również udział w 12 godzinnym wyścigu serii Creventic 24 Series na torze Misano World Circuit Marco Simoncelli we Włoszech^[27].

W połowie 2024 r. powrócił do startów w rajdach cross country zasiadając za kierownicą Toyoty Hilux Overdrive T1 Ultimate. Wziął udział w Baja Aragón w Hiszpanii^[28], rozgrywanym na Pomorzu Baja Poland oraz Rallye du Maroc (Rajdzie Maroka)^[29][30]. Rok później wystartował w Rajdzie Jordanii (Jordan Baja) oraz Italian Baja, gdzie wywalczył drugie miejsce w klasyfikacji generalnej^[28].

Wyniki

• 2. miejsce – Puchar Świata Cross Country 2013 w Portugalii^[31].
• 3. miejsce – Puchar Świata Cross Country 2014 w Hiszpanii^[32].
• 3. miejsce – Puchar Świata Cross Country 2014 w Polsce^[33].
• 4. miejsce – Puchar Świata Cross Country 2014 w Rosji^[34].
• 9. miejsce – 36. edycja Rajdu Dakar (2014)^[35].
• 2. miejsce – Puchar Świata Cross Country 2025 we Włoszech^[28].

Życie prywatne

Martin Kaczmarski jest synem Macieja Kaczmarskiego^[36], twórcy pierwszej polskiej firmy windykacyjnej Kaczmarski Inkasso, i Małgorzaty Kaczmarski.

Imię Martina wynika z miejsca jego urodzenia. Jego rodzice wyemigrowali do Niemiec i gdy rodził się on w Essen nie planowali powrotu. Pierwsze dwa lata swojego życia Martin spędził za zachodnią granicą, następnie z całą rodziną przeniósł się już na stałe z powrotem do Polski^[1].

Nagrody i wyróżnienia

• Menedżer Roku 2024 w rankingu miesięcznika „Home&Market”^[37].
• Na liście „Top 50 Managers Rynku Zarządzania Wierzytelnościami w Polsce” (2024) według Loan Magazine^[38].
• Finansista Roku 2023 w rankingu „Gazety Finansowej”^[39].
• Menedżer Roku 2021 w rankingu miesięcznika „Home&Market”^[40].
• Na liście „25 Top Menedżerów w Finansach” miesięcznika „Home&Market”^[41].
• Laureat Manager Award 2018 przyznawaną przez redakcję „Manager Magazine”^[42].