Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Mateusz Kusznierewicz

polski żeglarz, mistrz olimpijski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mateusz Kusznierewicz
Remove ads

Mateusz Andrzej Kusznierewicz (ur. 29 kwietnia 1975 w Warszawie) – polski żeglarz sportowy, mistrz olimpijski i mistrz świata.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Thumb
Kopia medalu i autografu Mateusza Kusznierewicza w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie
Thumb
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie

Dwukrotny medalista olimpijski[1], dwukrotny indywidualny mistrz świata w klasie Finn oraz w klasie Star, pięciokrotny indywidualny mistrz Europy (również jako junior), wielokrotny zdobywca mistrzostw Polski.

Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Największe sukcesy odnosił w klasie Finn. To w niej zdobył dwa medale olimpijskie: złoty w Atlancie (1996) oraz brązowy w Atenach (2004), był indywidualnym mistrzem świata (1998, 2000), wicemistrzem świata (1999, 2001, 2002) oraz mistrzem Europy (2000, 2004). Ponad trzydzieści razy triumfował w regatach z cyklu Pucharu Świata. Z powodzeniem startował także w klasie Star. Wraz z Dominikiem Życkim w 2008 sięgnął po tytuł mistrza świata, a także mistrza Europy (2012). Krajowy multimedalista, dziesięciokrotny mistrz Polski w klasie Finn, trzykrotny w klasie Star. Reprezentował klub YKP Warszawa i Gdański Klub Żeglarski.

Zaczął uprawiać żeglarstwo w wieku 9 lat (jego pierwszym jachtem był Optimist) w Yacht Klubie Polski w Warszawie. Pierwszym jego znaczącym sukcesem na arenie międzynarodowej było mistrzostwo świata juniorów w klasie OK-Dinghy (1990). W 1992 rozpoczął starty w klasie Finn, a od 2005 rywalizował w klasie Star. Uczęszczał m.in. do VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława IV w Warszawie[2].

Po igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 zakończył karierę olimpijską, nie rezygnując zupełnie ze sportu. Pod koniec 2013 roku z powodzeniem wystartował m.in. w prestiżowych regatach Star Sailors League – wraz z Dominikiem Życkim sięgnął po srebrny medal. W 2019 wraz z Brazylijczykiem Bruno Pradą po raz drugi został mistrzem świata w klasie Star[3]. W 2021 zajęli na MŚ 5. miejsce[4].

Zaangażowany w działalność społeczną i biznesową. W lipcu 2009 został mianowany przez prezydenta Pawła Adamowicza Ambasadorem Miasta Gdańsk do Spraw Morskich. W kwietniu 2013 został powołany na stanowisko prezesa Fundacji Gdańskiej. Wśród jego inicjatyw znajduje się wiele imprez promujących sport i żeglarstwo, m.in. realizowany w Gdańsku Program Edukacji Morskiej oraz żeglarski Wyścig o Bursztynowy Puchar Neptuna. Jest także komandorem corocznego Zlotu Żaglowców Baltic Sail – największej międzynarodowej imprezy żeglarskiej Gdańska. Założyciel Fundacji Navigare, realizującej m.in. programy Rozwijamy Talenty i Spełniamy Marzenia. W ramach działalności biznesowej prowadzi m.in. firmę szkoleniową Kurs na Sukces, działalność turystyczną pod marką Akademia Kusznierewicza oraz wydaje magazyn pod własnym nazwiskiem.

W 2014 rozpoczął działalność w branży nowych technologii. Jest autorem Zoom.me – autorskiego projektu cyfrowej ramki do zdjęć[5]. Jest także współinwestorem firmy Eventory[6].

Miłośnik gry w golfa. W listopadzie 2013 uhonorowany Nagrodą 20-lecia Polskiego Związku Golfa, jako ambasador tej dyscypliny w Polsce.

Był członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2015[7] oraz ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[8].

Prowadzi kanał na YouTube, „Power Walk - podcast w ruchu o zdrowiu”[9].

Remove ads

Życie prywatne

Ojciec Kusznierewicza urodził się w 1945 roku w Wilnie[10]. Jego dziadek był dziennikarzem[11]. W latach 90. ożenił się z Agnieszką Guzy, z którą rozwiódł się w 2007. Od 2010 żonaty z Izabelą, z którą ma córkę Nataszę (ur. 2010) i syna Maxa (ur. 2013)[12].

Sukcesy

klasa OK Dinghy

  • 4. miejsce mistrzostwa świata 1992 (najlepszy z juniorów)
  • 2. miejsce mistrzostwa Świata 1993 (najlepszy z juniorów)
  • 2. miejsce mistrzostwa Świata 1994 (najlepszy z juniorów)
  • Unia Europejska 1. miejsce mistrzostwa Europy 1994 (najlepszy z juniorów)

klasa Finn

1993–1995
  • Unia Europejska 4. miejsce mistrzostwa Europy juniorów 1993
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1993
  • Polska 2. miejsce mistrzostwa Polski 1994
  • Unia Europejska 1. miejsce mistrzostwa Europy juniorów 1995
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1995
1996–1998
  • Unia Europejska 2. miejsce mistrzostwa Europy 1996
  • Unia Europejska 1. miejsce mistrzostwa Europy juniorów 1996
  • 1. miejsce igrzyska olimpijskie w Atlancie 1996
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1996
  • 8. miejsce mistrzostwa świata 1997
  • Unia Europejska 6. miejsce mistrzostwa Europy 1997
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1997
  • 1. miejsce mistrzostwa świata 1998
  • Unia Europejska 5. miejsce mistrzostwa Europy 1998
  • Australia 1. miejsce międzynarodowe mistrzostwa Australii 1998
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1998
1999–2001
  • 2. miejsce mistrzostwa świata 1999
  • Unia Europejska 2. miejsce mistrzostwa Europy 1999
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 1999
  • 4. miejsce igrzyska olimpijskie w Sydney 2000
  • 1. miejsce mistrzostwa świata 2000
  • Unia Europejska 1. miejsce mistrzostwa Europy 2000
  • Nowa Zelandia 2. miejsce międzynarodowe mistrzostwa Nowej Zelandii 2000
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2000
  • 2. miejsce mistrzostwa świata 2001
  • Unia Europejska 7. miejsce mistrzostwa Europy 2001
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2001
2002–2004
  • 2. miejsce mistrzostwa świata 2002
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2002
  • 6. miejsce mistrzostwa świata 2003
  • Unia Europejska 2. miejsce mistrzostwa Europy 2003
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2003
  • 3. miejsce igrzyska olimpijskie w Atenach 2004
  • 4. miejsce mistrzostwa świata 2004
  • Unia Europejska 1. miejsce mistrzostwa Europy 2004

klasa Star

2007–2009
  • Stany Zjednoczone 3. miejsce Bacardi Cup 2007 (z Dominikiem Życkim)
  • 6. miejsce mistrzostwa świata 2007 (z Dominikiem Życkim)
  • Unia Europejska 6. miejsce otwarte mistrzostwa Europy 2007 (z Tomaszem Holcem)
  • 2. miejsce otwarte mistrzostwa Rio de Janeiro 2007 (z Dominikiem Życkim)
  • Stany Zjednoczone 4. miejsce Bacardi Cup 2008 (z Dominikiem Życkim)
  • 1. miejsce mistrzostwa świata 2008 (z Dominikiem Życkim)
  • 4. miejsce igrzyska olimpijskie w Pekinie 2008 (z Dominikiem Życkim)
  • 7. miejsce mistrzostwa świata 2009 (z Dominikiem Życkim)
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2009 (z Dominikiem Życkim)
2010–2012
  • Unia Europejska 6. miejsce otwarte mistrzostwa Europy 2010 (z Dominikiem Życkim) – 2. miejsce w klasyfikacji załóg z Europy
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2010 (z Dominikiem Życkim)
  • Unia Europejska 2. miejsce otwarte mistrzostwa Europy 2011 (z Dominikiem Życkim)
  • Polska 1. miejsce mistrzostwa Polski 2011 (z Dominikiem Życkim)
  • Francja 4. miejsce regaty europejskie obchodów stulecia klasy Star – 'Centennial Celebration Europe' 2011 (z Dominikiem Życkim)
  • 4. miejsce mistrzostwa świata 2011 (z Dominikiem Życkim)
  • Unia Europejska 1. miejsce otwarte mistrzostwa Europy 2012 (z Dominikiem Życkim)
  • 10. miejsce mistrzostwa świata 2012 (z Dominikiem Życkim)
  • 8. miejsce igrzyska olimpijskie w Londynie 2012 (z Dominikiem Życkim)[13]
2019–2021
  • 1. miejsce mistrzostwa świata 2019 (z Bruno Pradą)
  • 5. miejsce mistrzostwa świata 2021 (z Bruno Pradą)
Remove ads

Odznaczenia i wyróżnienia

Do tytułu Żeglarza Roku był nominowany także w 1996 i 1998. W 1999 otrzymał go jako jedyny Polak.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads