Metopa

Metopa – element dekoracyjny występujący w architekturze i sztukach plastycznych.

Metopa architektoniczna

W starożytnym budownictwie greckim oraz rzymskim – kwadratowa lub prostokątna płyta na fryzie belkowania, między tryglifami, w doryckim porządku architektonicznym^[1][2][3]. W budownictwie drewnianym metopa wykonywana była z terakoty^[4] i zamykała przestrzeń między wystającymi na zewnątrz budynku końcami belek stropowych^[5]. W budownictwie kamiennym była najczęściej zdobiona płaskorzeźbą^[5]. Sceny przedstawiane na metopach łączyły się zwykle w cykle tematyczne^[6].

Metopy występują również w monumentalnych budowlach wznoszonych według wzorców architektury antycznej w stylu klasycystycznym i eklektycznym historyzmie.

W starogreckim malarstwie ceramicznym terminem tym określa się wyraźnie wyodrębnione, zbliżone do kwadratu pole umieszczane na brzuścu naczynia i wypełnione kompozycją (przedstawieniem figuralnym) jako element dekoracyjny typowy dla stylu czarnofigurowego^[7][2].