Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mielno
miasto w województwie zachodniopomorskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mielno (niem. Großmöllen lub Groß Möllen) – miasto w północno-zachodniej Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy Mielno. Położone nad Morzem Bałtyckim i jeziorem Jamno, na Wybrzeżu Słowińskim. Miasto z dwoma letnimi kąpieliskami morskimi i przystanią rybacką na osiedlu Unieście. Według danych z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2914 mieszkańców[3]. Mielno wraz z Mielenkiem stanowi jeden z wielu kompleksów wypoczynkowych polskiego wybrzeża.
Remove ads
Położenie
Mielno znajduje się na Wybrzeżu Słowińskim, nad Morzem Bałtyckim, a także nad północnym i zachodnim brzegiem jeziora Jamno. Północna część miasta leży na mierzei między jeziorem Jamno a Morzem Bałtyckim. Mierzeję przecina kanał Jamieński Nurt, który stanowi także granicę miasta. Miasto posiada także dwie integralne części miejscowości: Barnowo i Unieście.
Według danych z 1 stycznia 2017 r. powierzchnia miasta wynosiła 33,45 km², co stanowiło 53,8% powierzchni gminy Mielno[4]. Do obszaru miasta włączony jest obszar całego jeziora Jamno o powierzchni 22,40 km², co stanowi 67% powierzchni miasta.
W latach 1975–1998 miejscowość należała do woj. koszalińskiego.
Remove ads
Demografia
Według danych z 31 grudnia 2016 r. miasto miało 2937 mieszkańców, co stanowiło 59,0% ludności gminy[4]. Gęstość zaludnienia wynosiła 87,8 osoby na km². Wyłączając obszar jeziora Jamno (22,40 km²) gęstość zaludnienia na lądzie wynosiła 265,8 osoby na km².
Mielno (bez Unieścia) według danych z 31 grudnia 2006 r. zamieszkiwało 2184 mieszkańców[5]. Według danych z 31 grudnia 2009 r. w Mielnie (bez Unieścia) zameldowanych na stałe były 2190 osoby[6].
Remove ads
Turystyka i rekreacja
Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko „Mielno 216” o długości 100 m, przy wejściu od ul. Kościuszki[7]. W 2012 r. kąpielisko Mielno spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej[8]. W 2013 r. okres sezonu kąpielowego określono od 1 lipca do 31 sierpnia[7].
Drugie kąpielisko „Unieście 221”.
Wśród atrakcji turystycznych w Mielnie dużą popularnością cieszy się mieleński deptak prowadzący do głównego zejścia na plażę. To właśnie przy nim znajduje się charakterystyczny pomnik Morsa oraz swój bieg rozpoczyna około 1,5-kilometrowa Promenada Przyjaźni, przy której można zobaczyć Pomnik Lotników. Turyści chętnie odwiedzają również park nadmorski, w którym można podziwiać stare grodzisko słowiańskie, drewniane pomniki szyszek oraz bunkry wojenne. Atrakcją w Mielnie jest również przystań rybacka zlokalizowana w dzielnicy Unieście oraz jezioro Jamno.[9]
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Großmöllen[10]. W 1947 r. ustalono urzędowo nazwę Mielno[11]. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjmując nazwę nawiązała do wyrazu „mielizna” oraz kaszubskiego słowa „miałki”, czyli „płytki”[12].
Po II wojnie światowej Mielno szybko zyskało uznanie jako miejscowość wczasowa, głównie ze względu na atrakcyjne położenie u nasady mierzei oddzielającej jezioro Jamno od Bałtyku i urozmaiconą przyrodę, ale również dzięki bezpośredniej komunikacji kolejowej z niedalekim Koszalinem. Pod koniec lat 60. funkcjonowały tu już, w większości w oparciu o przedwojenne, poniemieckie domy i wille, cztery duże ośrodki wczasowe FWP („Bandera”, „Dar Pomorza”, „Jantar” i „Perła”) dysponujące łącznie ok. 770 miejscami. Uzupełniały je mniejsze zakładowe ośrodki domków campingowych. Działały 3 restauracje, 4 bary, 2 kawiarnie i 2 lokale taneczne, a wczasowicze mieli do dyspozycji m.in. Klub Książki i Prasy FWP, klubo-kawiarnię FWP „Meduza” z dancingiem, 2 kina i muszlę koncertową[13].
W latach 70. XX wieku rozważano budowę w Mielnie portu morskiego z wykorzystaniem jeziora Jamno. Wielkością miał przewyższać port kołobrzeski. Do realizacji tych zamierzeń ostatecznie nie doszło[14].
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Mielno[15]. Mielno włączywszy weń Unieście i Barnowo jako swoje części, otrzymało status miasta (prawa miejskie) 1 stycznia 2017 roku[16][17].
Remove ads
Zabudowa
Podsumowanie
Perspektywa
Główną ulicą Mielna jest ulica Bolesława Chrobrego, przechodząca w ulicę 6 Marca na wysokości osiedla Unieście.
W miejscowości znajdują się cztery zabytki[18]:
- kościół pw. Przemienienia Pańskiego z XV wieku, przebudowany w XIX wieku,
- park dworski z przełomu XVIII/XIX wieku,
- willa przy ul. T. Kościuszki 11,
- budynek szachulcowy z początku XX wieku.
Do 2013 r. w Mielnie przy ul. 1 Maja 13, znajdował pensjonat budynek drewniany z początku XX wieku, jednak spłonął w nocy z 1 na 2 stycznia 2013 r.[19]
10 maja 1999 przed budynkiem Urzędu Gminy przy ul. Chrobrego 10 stanęła rzeźba jelenia. Ufundowana w okresie międzywojennym, pierwotnie znajdowała się na placu przed muszlą koncertową, następnie została przeniesiona na ul. Parkową, by ostatecznie znaleźć się w obecnym miejscu.
Przy ul. Piastów 10 (dojście od ul. Cichej) na niewysokim cokole znajduje się pomnik Syreny z tarczą i mieczem, wykonany z metalizowanego betonu.
13 lutego 2010 r. przy głównym wejściu na plażę w Mielnie odsłonięto Pomnik Morsa autorstwa Roberta Sobocińskiego, mający być symbolem amatorów kąpieli w zimnej wodzie[20].
Zwyczajowo Mielno podzielone jest na trzy części: osiedle przykościelne, Stare Mielno i Osiedle Lechitów, jednak tylko to ostatnie jest oficjalną jednostką administracyjną miasta[21].
Osiedle przykościelne jest historycznie najstarszą częścią Mielna. Mieszczą się tam relikty grodziska wczesnosłowiańskiego z przełomu IX i X wieku oraz kościół parafialny z XV wieku. Część ta ma obecnie charakter peryferyjny, oddzielona jest od plaży lasem. Jej centralną część stanowi plac Kościelny i okolice ulicy Spokojnej. Północną częścią osiedla przykościelnego, przez las nadmorski przebiega międzynarodowy szlak rowerowy dookoła Bałtyku.
Stare Mielno to największa, granicząca z osiedlem Unieście część miasta. Powstała ona w połowie XIX wieku jako typowo turystyczna.[potrzebny przypis] Licznie występują w niej domy i pensjonaty z przełomu XIX i XX wieku (Willa Millenium, Willa Amber) oraz duże ośrodki wczasowe powstałe po 1945 roku (FWP Albatros). W Starym Mielnie toczy się życie kulturalne i towarzyskie miasta, odbywają się w nim wydarzenia. Istnieją tu budynki użyteczności publicznej, sklepy i sezonowe kramy oraz park, deptak Kościuszki i Promenada Nadmorska (dawniej Przyjaźni Polsko-Radzieckiej).
Remove ads
Infrastruktura
W Mielnie mieści się Szkoła Podstawowa im. Leonida Teligi i przedszkole publiczne.
W mieście znajduje się także biuro promocji i informacji turystycznej, biblioteka gminna, ośrodek sportu i rekreacji, gminny ośrodek pomocy społecznej, urząd pocztowy, a także nowy posterunek policji[22]. Komisariat został oddany do użytku w 2021 roku, a posterunek został przeniesiony z budynku Urzędu Miejskiego.[23]
Remove ads
Transport
Mielno jest połączone z drogą krajową nr 11 poprzez drogę wojewódzką nr 165.
Połączenie z centrum Koszalina umożliwiają przewoźnicy prywatni, a także w sezonie letnim pociągi Polregio (kursy skomunikowane z połączeniami dalekobieżnymi, średnio co godzinę), odjazdy z przystanku osobowego Mielno Koszalińskie. Do końca września 1938 r. docierał do Mielna tramwaj regionalny.
Alternatywnym połączeniem z Koszalinem (Jamno) jest rejs statkiem Julek po jeziorze Jamno do przystani Unieście II[24].
Remove ads
Kultura i sport
W mieście siedzibę ma Klub Sportowy „Saturn” Mielno, który powstał w 1957 roku. Zespół piłki nożnej w sezonie 2023/2024 występuje w klasie A, grupie zachodniopomorskiej VII[25].
Od 1996 r. w Mielnie działał Młodzieżowy Klub Regatowy „Tramp”, który zajmuje się szkoleniem młodzieży w wieku od 7 do 19 lat w klasach regatowych: Optimist, Cadet, OKD, Europa. LOK odebrał klubowi budynek, w którym działał i młodzi żeglarze przenieśli się do innego Ośrodka Szkoleniowego mieszczącego się na Unieściu przy ulicy Prądno 1. [potrzebny przypis]
Od 2004 r. w Mielnie w styczniu bądź lutym odbywa się Międzynarodowy Zlot Morsów[26]. W miejscowości funkcjonuje także Mieleński Klub Morsów „Eskimos”[27].
Remove ads
Samorządy pomocnicze
Gmina Mielno dla terenu miasta utworzyła 2 sołectwa (jednostki pomocnicze). Sołectwo Mielno obejmuje zachodnią część miasta wraz z częścią Barnowo (lecz bez jeziora Jamno), a Sołectwo Unieście obejmuje wschodnią część osiedla Unieście (także bez jeziora Jamno). Mieszkańcy każdego sołectwa wybierają sołtysa oraz radę sołecką, która składa się z 3 do 7 osób[28].
Wspólnoty wyznaniowe
- Kościół rzymskokatolicki:
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Mielno-Strzeżenice[29].
Ludzie związani z Mielnem
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads