Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Neil Diamond
amerykański piosenkarz, kompozytor i autor tekstów, okazjonalnie aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Neil Leslie Diamond (ur. 24 stycznia 1941 w Brooklynie, Nowy Jork) – amerykański piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek w stylu pop, rock, folk i country[1][2], a także okazjonalnie aktor[3][4].

Wydał 32 albumy studyjne. Utwory jego autorstwa wykonywali m.in. Frank Sinatra, Elvis Presley, Chris Isaak, Johnny Cash, Michael Ball czy zespół The Monkees. 39 napisanych przez niego piosenek znalazło się w pierwszej dziesiątce Hot 100 tygodnika Billboard[5].
W 1984 wprowadzony do Songwriters Hall of Fame, a w 2011 – do Rock and Roll Hall of Fame[6].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Młodość
Jego rodzina ma rosyjskie, polskie i żydowskie korzenie. W wieku 16 lat dostał jako prezent urodzinowy gitarę, po czym skomponował pierwszą piosenkę[6]. Uczęszczał do Erasmus Hall High School, jego koleżanką z klasy była późniejsza aktorka i piosenkarka Barbra Streisand[7]. Rozpoczął nieukończone studia medyczne na New York University[6].
Kariera
Studia przerwał po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Sunbeam Music, a w 1966 nawiązał współpracę z Bang Records i dał występ w programie telewizyjnym American Bandstand. W 1968 przeniósł się na Zachodnie Wybrzeże, a dwa lata później jego singiel Cracklin' Rosie dotarł do pierwszego miejsca na listach przebojów. Diamond był wówczas najlepiej sprzedającym się piosenkarzem w Stanach Zjednoczonych. W 1973 zawarł kontrakt z wytwórnią Columbia Records. W następnych latach zmienił styl na bardziej popowy, co zaowocowało m.in. utworami You Don’t Bring Me Flowers (nagranym w 1978 wraz z Barbrą Streisand), September Morn, Love on the Rocks i Heartlight[6].
W 1980 rozpoczął karierę aktorską występem w roli syna żydowskiego chazana próbującego odnieść sukces w branży muzycznej w filmie The Jazz Singer. Mimo nieprzychylnych recenzji film okazał się sukcesem komercyjnym, a pochodząca z niego piosenka America osiągnęła ogólnokrajową popularność po wykorzystaniu jej przez stacje telewizyjne przy relacjonowaniu powrotu do ojczyzny zakładników z Iranu. Diamond zrezygnował jednak z dalszej kariery filmowej, a jego aktywność ograniczała się do okazjonalnych występów w roli samego siebie[6].
W 2018, po zdiagnozowaniu u niego choroby Parkinsona, poinformował o odwołaniu zaplanowanej trasy koncertowej i zakończeniu kariery scenicznej[8].
Remove ads
Życie prywatne
W 1963 poślubił nauczycielkę Jaye Posner, swoją dziewczynę z czasów szkoły średniej. Ma z nią dwie córki: Marjorie i Elyn, rozstali się w 1967. Dwa lata później ożenił się z Marcią Murphey, ma z nią synów o imionach Jesse i Micah. Ich związek zakończył się w połowie lat 90., po 25 latach małżeństwa. Od 1996 był nieformalnie związany z Australijką Rae Farley. W 2011 roku poinformował o zaręczynach z wówczas 41-letnią Katie McNeil, z którą rok później wziął ślub[9].
Remove ads
Dyskografia
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
- 1968 Neil Diamond’s Greatest Hits (re-released and re-charted in 1970)
- 1970 It’s Happening (side one contains Diana Ross songs; side two contains Neil Diamond)
- 1970 Shilo
- 1971 Do It
- 1973 Double Gold
- 1973 Rainbow (Certified Gold by the RIAA)[10]
- 1974 His Twelve Greatest Hits (Certified 4x Multi-Platinum by the RIAA)[10]
- 1976 And The Singer Sings His Songs
- 1978 Early Classics (released on Neil's own record label, "Frog King")
- 1981 Love Songs (Certified Gold by the RIAA)[10]
- 1982 Twelve Greatest Hits Vol. 2 (Certified 3x Multi-Platinum by the RIAA)[10]
- 1983 Classics: The Early Years (Certified Platinum by the RIAA)[10]
- 1992 Greatest Hits: 1966–1992 (Certified 3x Multi-Platinum by the RIAA)[10]
- 1992 Glory Road: 1968–1972
- 1996 In My Lifetime (Certified Gold by the RIAA)[10]
- 1999 The Best of the Movie Album
- 1999 The Neil Diamond Collection
- 1999 20th Century Masters – The Best of Neil Diamond (Certified Gold by the RIAA)[10]
- 2001 Essential Neil Diamond (Certified Platinum by the RIAA)[10]
- 2002 Love Songs (new track listing)
- 2002 The Very Best of Neil Diamond
- 2002 Play Me: The Complete Uni/MCA Studio Recordings...Plus!
- 2005 Gold
- 2008 Neil Diamond – The Best of
Single
1960
1970
A--"You Don’t Bring Me Flowers" także uplasował się na pozycji #70 na the Country Singles chart.
B--"Forever in Blue Jeans" zanotował pozycję #73 na the Country Singles chart.
1980
1990 i 2000
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
