Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Niko Hovinen
fiński hokeista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Niko Hovinen (ur. 16 marca 1988 w Helsinkach) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii.
Jego bracia Rami (ur. 1985)[1] i Miro (ur. 1992)[2] także zostali hokeistami.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Jokerit U16 (2003-2004)
Jokerit U18 (2004-2006)
Jokerit U20 (2005-2007)
Jokerit (2006-2008)
Suomi U20 (2003-2004)
Pelicans (2008-2012)
Pelicans U20 (2008-2009)
HeKi (2009-2010)
Trenton Titans (2012-2013)
Oklahoma City Barons (2013)
Mietałłurg Nowokuźnieck (2013)
Admirał Władywostok (2013-2014)
EC Red Bull Salzburg (2014)
Luleå HF (2014-2015)
Malmö Redhawks (2015)
Kärpät (2015)
Pelicans (2015-2015)
KHL Medveščak Zagrzeb (2016)
KooKoo (2017-)
Lausanne HC (2017)
KalPa (2017-2018)
Iserlohn Roosters (2018-2019)
Vaasan Sport (2019-2023)
Tappara (2023)
HIFK (2023-)
Wychowanek klubu GrIFK. Kilkuletni zawodnik Jokeritu i Pelicans (2008-2012). W międzyczasie prawa do niego nabył amerykański klub Philadelphia Flyers[3]. Sezon 2012/2013 rozpoczął w drużynie Trenton Titans w rozgrywkach East Coast Hockey League. Od końca stycznia 2013 roku formalnie zawodnik kanadyjskiego klubu Edmonton Oilers[4], kilka dni później przekazany do klubu farmerskiego Oklahoma City Barons[5]. Od maja 2013 zawodnik rosyjskiego klubu Mietałłurg Nowokuźnieck w lidze KHL[6]. Od listopada 2013 zawodnik Admirała Władywostok[7]. Od października do grudnia 2014 zawodnik EC Salzburg, związany terminowym kontraktem[8][9]. Od końca grudnia 2014 zawodnik Luleå HF[10]. Od końca stycznia 2015 zawodnik Malmö Redhawks[11]. Od sierpnia 2015 zawodnik Kärpät, związany miesięcznym kontraktem[12]. Od końca września 2015 zawodnik Pelicans[13]. Od czerwca do końca października 2016 zawodnik KHL Medveščak Zagrzeb[14][15]. Od stycznia 2016 zawodnik KooKoo. Od lutego 2017 w szwajcarskim klubie Lausanne HC[16]. W maju 2017 przeszedł do klubu Kalevan Pallo[17], z którym w grudniu 2017 tego roku przedłużył kontrakt o rok[18]. Na początku sezonu Liiga (2018/2019), odszedł z drużyny i w październiku 2018 przeszedł do niemieckiego Iserlohn Roosters[19]. W październiku 2019 przeszedł do Vaasan Sport[20], gdzie w grudniu tego roku przedłużył kontrakt o rok[21]. W lutym 2023 przeszedł do Tappara[22], a w sierpniu tego roku do HIFK[23].
Uczestniczył w turnieju mistrzostw świata w 2011.
Remove ads
Sukcesy
- Reprezentacyjne
Złoty medal mistrzostw świata: 2011
- Klubowe
Srebrny medal mistrzostw Finlandii: 2007 z Jokeritem, 2012 z Pelicans
- Indywidualne
- Liiga (2017/2018)[24]:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej straconych goli na mecz w sezonie zasadniczym: 1,68
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w sezonie zasadniczym: 93,65%
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads