Nimetazepam

Nimetazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz IV)^[2]. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii^[3].

Nimetazepam

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 5-fenylo-1,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-2H-1,4-benzodiazepin-2-on
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H13N3O3
Masa molowa	295,30 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	2011-67-8
PubChem	4496
SMILES [O-][N+](C1=CC2=C(C=C1)N(C)C(CN=C2C3=CC=CC=C3)=O)=O
InChI InChI=1S/C16H13N3O3/c1-18-14-8-7-12(19(21)22)9-13(14)16(17-10-15(18)20)11-5-3-2-4-6-11/h2-9H,10H2,1H3 InChIKey GWUSZQUVEVMBPI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Temperatura topnienia 156,5–157,5 °C[1] logP 2,16[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. Dawka śmiertelna LD50 970 mg/kg (szczur, doustnie)[1]
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N05CD15
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy IV-P
Farmakokinetyka Biodostępność 95% Okres półtrwania 14–30 godzin Metabolizm wątrobowy Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie